ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ

"Ροδοπελεκάνοι και σταχτοτσικνιάδες, τσίφτηδες και ψαραετοί,

βίδρες και βουβάλια, χέλια και γριβάδια, βάτραχοι ,
σαλαμάνδρες, νούφαρα, καλάμια, ιτιές,
αναπνέουν, πετούν , κολυμπούν μέσα και γύρω από
τη
ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ.
Στο μεγαλόπρεπο γειτονικό βουνό Μπέλες, αόρατα τις νύχτες,
στέλνουν στον ουρανό ικεσίες συμφιλίωσης λύκοι και τσακάλια.
Νότια στα Κρούσια, στις ρίζες απ΄τις αιωνόβιες βελανιδιές
κρύβονται απορημένες οι αλεπούδες, τρέχουν να σωθούν
τα αγριογούρουνα. Σε αέναη πάλη με τοον χρόνο και τον
αλαζόνα συγκάτοικο. Τον Άνθρωπο.
Η περιοχή της λίμνης Κερκίνης αποτελεί παλιό και πλούσιο
υγροβιοτοπικό χώρο.[.....] Η μάχη όμως με τον άνθρωπο όμως
αρχίζει. Η εποχιακή άνοδος της στάθμης του νερού πάνω από
κάποια όρια θέτει σε κίνδυνο τις μοναδικές ποιότητες του βιότοπου.
Οι καλαμιώνες μειώνονται, οι ιτιές στο παρυδάτιο δάσος πεθαίνουν.
Οι φωλιές στις αμμούδες και τα λασποτόπια στο εσωτερικό δέλτα
του Στρυμόνα καταστρέφονται. Ο άνθρωπος βρίσκεται για μια
ακόμη φορά αντιμέτωπος με τις αντιφατικές επιλογές του.
Παράγει, πουλάει, αγοράζει, καταναλώνει, τρέχει, ρυπαίνει,
"αναπτύσσεται". Μελετά, παρατηρεί, φωτογραφίζει, προβληματίζεται
και , τι παράξενο, μόλις βρεθεί μ' ένα κανό στη μέση της λίμνης
νιώθει γαλήνη, ξεκούραση, ευφορία, έμπνευση και πνοή ζωής.
Ευτυχώς η λίμνη Κερκίνη είναι ακόμα κοντά μας.
Ελάτε να την κρατήσουμε ζωντανή.
Ελάτε ν' ανακαλύψουμε τη χαμένη ομορφιά."

Από το φυλλάδιο του "Οικοπεριηγητή", της πρώτης και
μοναδικής οικοτουριστικής μονάδας του Ν. Σερρών.
Φωτογραφίες: Γεροντάκος.