Η ΖΩΗ
ΣΤΙΧΟΙ ΕΚ ΛΕΥΚΩΜΑΤΩΝ
1
Και η ζωή, όταν αρχίζει,
είναι σαν το άγραφο χαρτί,
που λίγο λίγο θα μαυρίζει
Θεός το ξέρει από τι.
2
Εις δύο πάντα η ζωή μοιράζεται,
ήλιο και συννεφιά, χαρά κι οδύνη.
Άξιος όποιος δεν επηρεάζεται
από ό,τι κι αν η Μοίρα του τού δίνει
και ούτε απ' την χαρά ενθουσιάζεται
και ούτε καταβάλλεται απ' την λύπη,
αλλ' όταν ευτυχεί δεν εφαρπάζεται,
κι αν όλα στερηθεί, σ' ό,τι του λείπει
δεν κλαίει, αλλά λέγει: Δεν χρειάζεται.
3
Εις το ταξίδι της ζωής,
εκεί που θ' αρμενίσεις,
εμπρός θα φαίνετ' η Ελπίς
κι οπίσω αναμνήσεις.
Μακάρι όσον προχωρείς
κι όσο ο καιρός διαβαίνει,
πάντα με πόθο να μπορείς
προς τα οπίσω να γυρνάς-
και η Ελπίς, όσο γερνάς
ΣΤΙΧΟΙ ΕΚ ΛΕΥΚΩΜΑΤΩΝ
1
Και η ζωή, όταν αρχίζει,
είναι σαν το άγραφο χαρτί,
που λίγο λίγο θα μαυρίζει
Θεός το ξέρει από τι.
2
Εις δύο πάντα η ζωή μοιράζεται,
ήλιο και συννεφιά, χαρά κι οδύνη.
Άξιος όποιος δεν επηρεάζεται
από ό,τι κι αν η Μοίρα του τού δίνει
και ούτε απ' την χαρά ενθουσιάζεται
και ούτε καταβάλλεται απ' την λύπη,
αλλ' όταν ευτυχεί δεν εφαρπάζεται,
κι αν όλα στερηθεί, σ' ό,τι του λείπει
δεν κλαίει, αλλά λέγει: Δεν χρειάζεται.
3
Εις το ταξίδι της ζωής,
εκεί που θ' αρμενίσεις,
εμπρός θα φαίνετ' η Ελπίς
κι οπίσω αναμνήσεις.
Μακάρι όσον προχωρείς
κι όσο ο καιρός διαβαίνει,
πάντα με πόθο να μπορείς
προς τα οπίσω να γυρνάς-
και η Ελπίς, όσο γερνάς
πάντα εμπρός να μένει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΙΚΕΛΑΣ (1835-1908)
Περιοδικόν "Εστία",τμ. 29, 1890.
Περιοδικόν "Εστία",τμ. 29, 1890.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου