Søren Kierkegaard
Σέρεν Κίρκεγκορ
(5 Μαΐου 1813-1855)
Μέγας διανοητής, ιδρυτής του "χριστιανικού υπαρξισμού",
που επηρέασε βαθύτατα μεταγενέστερους λογοτέχνες και φιλοσόφους,
όπως ο Ίψεν , ο Καμί, ο Σαρτρ, ο Χάιντεγκερ , ο Γιάσπερς και ο Μπαρτ.
Διατύπωσε τους τρεις τρόπους ύπαρξης του ανθρώπου:
1.την αισθητική ζωή (ή της καθαρής απόλαυσης)
2. την ηθική ζωή , αυστηρά προσηλωμένη στο καθήκον
3. την θρησκευτική ζωή, που είναι γεμάτη πόνο,
διότι είναι αδύνατο να επικοινωνήσει με τον απομακρυσμένο Θεό.
Παρατηρώντας προσεκτικά τη θρησκευτική ζωή των συγχρόνων του,
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή είναι εντελώς αντιχριστιανική,
αφού στηρίζεται αποκλειστικά στις τελετές , στους τύπους και
τις ακολουθίες, δεν έχει δηλαδή σχέση με τη βαθύτερη φιλοσοφία
του Χριστού. Υπεύθυνη για αυτήν την αποπνευματοποιημένη
στάση θεωρούσε την Εκκλησία και τους λειτουργούς της , που
είναι παράσιτα , τα οποία ζουν σε βάρος του λαού και τον
υποχρεώνουν , γεμίζοντάς τον ενοχές και επισείοντας συνεχώς
την τιμωρία του από έναν κακό θεό, να ακολουθεί πιστά
και αναντίρρητα το άχρηστο τελετουργικό τους.
Ο Κίρκεγκορ παρομοίασε τους κληρικούς με κανιβάλους,
που διαφθείρουν και καταβροχθίζουν τις ψυχές των αφελών
ανθρώπων και τους εμποδίζουν να ακολουθήσουν την
έκκληση του Χριστού "ακολουθείτε με!".
Η Εκκλησία όμως είναι η υπηρέτρια του κράτους, που την
χρησιμοποιεί για να επιβάλλεται ευκολότερα πάνω στις
κοινότητες των ανθρώπων, γι' αυτό ένας κρατικός
χριστιανισμός είναι μια μεγάλη απάτη, ένα τακτοποιημένο
σύνολο πράξεων , που είναι αδιάφορες και μηχανικές
και απομακρύνουν τους ανθρώπους από τη βαθύτερη
ουσία του χριστιανισμού.
Ο "τελευταίος των μεγάλων φιλοσόφων" έζησε
μέσα στην κατάθλιψη και τη μελαγχολία , καταστρέφοντας
όλους τις γέφυρες που τον ένωναν με τις πηγές της χαράς
και της αισιοδοξίας. Η αγάπη του για τη Ρεγγίνα Όλσεν
δεν επισημοποιήθηκε ποτέ , αφού ο Κίρκεργκορ προτίμησε
τον πόνο από την αισθητική απόλαυση μιας αβέβαιης
και θνησιγενούς ένωσης. Γέννησε όμως το υπέροχο
βιβλίο του "Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα", ένα από
τα πιο σημαντικά ντοκουμέντα της μοντέρνας ψυχολογίας.
Σέρεν Κίρκεγκορ
(5 Μαΐου 1813-1855)
Μέγας διανοητής, ιδρυτής του "χριστιανικού υπαρξισμού",
που επηρέασε βαθύτατα μεταγενέστερους λογοτέχνες και φιλοσόφους,
όπως ο Ίψεν , ο Καμί, ο Σαρτρ, ο Χάιντεγκερ , ο Γιάσπερς και ο Μπαρτ.
Διατύπωσε τους τρεις τρόπους ύπαρξης του ανθρώπου:
1.την αισθητική ζωή (ή της καθαρής απόλαυσης)
2. την ηθική ζωή , αυστηρά προσηλωμένη στο καθήκον
3. την θρησκευτική ζωή, που είναι γεμάτη πόνο,
διότι είναι αδύνατο να επικοινωνήσει με τον απομακρυσμένο Θεό.
Παρατηρώντας προσεκτικά τη θρησκευτική ζωή των συγχρόνων του,
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή είναι εντελώς αντιχριστιανική,
αφού στηρίζεται αποκλειστικά στις τελετές , στους τύπους και
τις ακολουθίες, δεν έχει δηλαδή σχέση με τη βαθύτερη φιλοσοφία
του Χριστού. Υπεύθυνη για αυτήν την αποπνευματοποιημένη
στάση θεωρούσε την Εκκλησία και τους λειτουργούς της , που
είναι παράσιτα , τα οποία ζουν σε βάρος του λαού και τον
υποχρεώνουν , γεμίζοντάς τον ενοχές και επισείοντας συνεχώς
την τιμωρία του από έναν κακό θεό, να ακολουθεί πιστά
και αναντίρρητα το άχρηστο τελετουργικό τους.
Ο Κίρκεγκορ παρομοίασε τους κληρικούς με κανιβάλους,
που διαφθείρουν και καταβροχθίζουν τις ψυχές των αφελών
ανθρώπων και τους εμποδίζουν να ακολουθήσουν την
έκκληση του Χριστού "ακολουθείτε με!".
Η Εκκλησία όμως είναι η υπηρέτρια του κράτους, που την
χρησιμοποιεί για να επιβάλλεται ευκολότερα πάνω στις
κοινότητες των ανθρώπων, γι' αυτό ένας κρατικός
χριστιανισμός είναι μια μεγάλη απάτη, ένα τακτοποιημένο
σύνολο πράξεων , που είναι αδιάφορες και μηχανικές
και απομακρύνουν τους ανθρώπους από τη βαθύτερη
ουσία του χριστιανισμού.
Ο "τελευταίος των μεγάλων φιλοσόφων" έζησε
μέσα στην κατάθλιψη και τη μελαγχολία , καταστρέφοντας
όλους τις γέφυρες που τον ένωναν με τις πηγές της χαράς
και της αισιοδοξίας. Η αγάπη του για τη Ρεγγίνα Όλσεν
δεν επισημοποιήθηκε ποτέ , αφού ο Κίρκεργκορ προτίμησε
τον πόνο από την αισθητική απόλαυση μιας αβέβαιης
και θνησιγενούς ένωσης. Γέννησε όμως το υπέροχο
βιβλίο του "Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα", ένα από
τα πιο σημαντικά ντοκουμέντα της μοντέρνας ψυχολογίας.
2 σχόλια:
Κορδελιά μου!
Γιατί φόβος; Όταν είμαστε μαζί, είμαστε δυνατοί, πιο δυνατοί από τον κόσμο, πιο δυνατοί από τους θεούς. Ξέρεις, ζούσε πάνω στη γη ένα γένος από υπάρξεις αυτοτελείς: ο καθένας αρκούσε στον εαυτό του και μπορούσε να γνωρίσει μόνος και τη βαθύτερη ακόμη ένωση του έρωτα. Όμως ήταν δυνατοί, τόσο δυνατοί, που θέλησαν να γκρεμίσουν τον ουρανό. Ο Δίας τους φοβήθηκε και τους χώρισε στα δυο, έτσι που από το ένα μέρος βγήκε ένας άντρας κι από τ’ άλλο μια γυναίκα. Όταν συμβαίνει πάλι να συνευρεθούν, η ένωση τους είναι δυνατότερη από το Δία. Και δεν είναι πια δυνατός σαν Ένας αλλά πιο δυνατοί, γιατί του έρωτα η ένωση τους δυναμώνει.
Δικός Σου
Ιωάννης
SOREN KIERKEGAARD, Diario de un seductor
Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα
Παλιά παροιμία: "Δυστυχώς , η ζωή δεν είναι σαν το κήρυγμα του πάστορα". Ίσως να έρθει καιρός, προπάντων χάρη στη φιλοσοφία, όπου θα είναι δυνατό να λένε: "Ευτυχώς η ζωή δεν είναι σαν το κήρυγμα του πάστορα· γιατί η ζωή έχει έστω κάποιο νόημα, το κήρυγμα όμως του πάστορα, κανένα".
Σαίρεν Κίρκεγκωρ: Φόβος και τρόμος
Μετάφραση: Άννα Σολωμού
Τι σημαίνει λοιπόν να είσαι ο εκλεκτός του θεού; Σημαίνει να σου αρνηθούν στην άνοιξη της νιότης σου τον πόθο της νιότης, για να σε εισακούσουν στα γηρατειά σου και ύστερα από μεγάλες δυσκολίες.
Σαίρεν Κίρκεγκωρ: Φόβος και Τρόμος
Να 'σαι καλά γεροντάκο μας με τις εξαιρετικές αναρτήσεις σου!
Έχω υπόψη μου τη θαυμάσια ανάρτησή σου με τα αποσπάσματα του φιλοσόφου.
Τι να πω; Ότι επιβεβαιώνει την εκλεκτική σου ευαισθησία;
Μα αυτό είναι μια κοινότοπη φιλοφρόνηση.
Να 'σαι καλά και να μας άγεις εις το φως εκ του σπηλαίου...
Δημοσίευση σχολίου