ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ [42]

" Ανυπακοή έξω- τυφλή υποταγή στο Κόμμα μέσα!"

ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
[42]

ανυπακοή: η απειθαρχία, η απείθεια, η άρνηση συμμόρφωσης προς κάποιους κανόνες ή κάποιες εντολές , η απόρριψη ενός υποδειγματικού κώδικα ή προτύπου , η ανταρσία, ο ζαμανφουτισμός.
Η ανυπακοή δε συνδέεται κατ' ανάγκην με άτομο δυσπροσάρμοστο
στις φυσιολογικές κοινωνικές νόρμες , αλλά μπορεί να είναι η έκφραση της αντίδρασής του απέναντι σε ένα καταπιεστικό και παράλογο περιβάλλον.
Κάτω από αυτό το πρίσμα ιδωμένη , η ανυπακοή είναι
ο συστατικός πυρήνας κάθε αλλαγής που επιδιώκει καλύτερες συνθήκες
ζωής για τα άτομα και τους λαούς που καταπιέζονται μέσα σε ένα
αυταρχικό περιβάλλον. Οι μαθητές που δεν υπακούουν στις εντολές
των καταπιεστικών δασκάλων τους , τα παιδιά που "δεν ακούνε" τους
κτηνώδεις γονείς τους, οι πολίτες που εξεγείρονται κατά των παράλογων
αποφάσεων της πολιτικής εξουσίας, λαοί σκλαβωμένοι που παίρνουν τα όπλα για να κερδίσουν την ελευθερία τους, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα
μιας ανυπακοής θετικού τύπου, που συνδέεται άμεσα με την υπεράσπιση των
ανθρώπινων δικαιωμάτων και την κατάκτηση ενός ανώτερου σταδίου ζωής.
Η ανυπακοή που έχει ως αφετηρία της είτε τον υπεραναπτυγμένο εγωισμό είτε
την ιδεολογική σύγχυση είτε τον άκρατο ατομισμό παράγει εκκρηκτικά αποτελέσματα και είναι διαλυτικός παράγοντας για κάθε μικρή 'η μεγάλη κοινότητα ανθρώπων. Η συστηματική , λόγου χάρη, μη συμμόρφωση από τους Έλληνες οδηγούς στους κανόνες οδήγησης που καθορίζονται από τον ΚΟΚ, προκαλεί κυκλοφοριακό χάος , που συνοδεύται από αμέτρητα αιματηρά ατυχήματα.
Η έλλειψη της καλώς εννοούμενης πειθαρχίας στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση τις τελευταίες δεκαετίες αποθρασύνει τα "προβληματικά" σχολιαρόπαιδα , εμποδίζει ή ακυρώνει τη μαθησιακή διαδικασία και εδραιώνει καθεστώς τρόμου και ομηρίας για τους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς και τους επιμελείς μαθητές.
Η μυωπική , τέλος, ιδεολογική αντίληψη που έχουν ορισμένα ελληνικά κόμματα για την Ευρώπη εκφράζεται μέσα από τη λυσσαλέα πολεμική τους απέναντι στην ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Τα κόμματα αυτά λατρεύουν τον απομονωτισμό
και ονειρεύονται "καθαρές φυλετικά " ή "αταξικές" κοινωνίες, γι' αυτό παροτρύνουν τα μέλη και τους οπαδούς τους σε ανυπακοή απέναντι στις αποφάσεις των Βριξελών.
Αυτή η στάση , βέβαια, ουδόλως τους εμποδίζει να συμμετέχουν στις Ευρωεκλογές,
να εισπράττουν τα σχετικά κονδύλια για τη συμμετοχή τους αυτή και τους ευρωβουλευτές τους να απολαμβάνουν όλα τα προνόμια που τους παρέχουν από το υστέρημά τους οι φιλοευρωπαϊστές ψηφοφόροι.
Τα κόμματα όμως αυτά υποφέρουν από τη σοβαρή κομματική ασθένεια "Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ": ενώ κηρύττουν την ανυπακοή στον καθένα που δεν είναι του ιδεολογικού τους γούστου, μέσα στο κόμμα τους παίρνουν το κεφάλι σε όποιον τολμήσει να ψελλίσει κάτι διαφορετικό από την επίσημη θέση του κόμματος.
Απαιτούν δηλαδή την τυφλή υποταγή των μελών τους , όπως κάνει ο τσοπάνης με τα πρόβατά του.