ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙΣ: WALT WHITMAN

Walt Whitman
(31 Μαΐου 1819-1892)

Ο σπουδαιότερος αμερικανός ποιητής όλων των εποχών.
Απελευθέρωσε την ποίηση από όλες τις συμβατικές
δεσμεύσεις της, ως προς τη φόρμα και την προσωδία,
και , πρώτος αυτός, χρησιμοποίησε την τεχνική του
ελεύθερου στίχου.
Μολονότι αυτοδίδακτος και χωρίς επιτυχημένη καριέρα
στη δημοσιογραφία, από το 1855, όταν δημοσίευσε
τα πρώτα 12 ποιήματα της συλλογής του "Φύλλα χλόης",
το έργο του γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Έκτοτε η ζωή του Ουίμαν είναι στενά δεμένη
με τα "Φύλλα" του , τα οποία εξέδιδε ακατάπαυστα
αυξάνοντας συνεχώς τον αριθμό των ποιημάτων
και τροποπαιώντας τα παλαιότερα.
Η ποίηση του Γουίτμαν εκφράζει με τον καθαρότερο τρόπο
την πίστη του για έναν κόσμο καλύτερο και δικαιότερο,
και αποτελεί στις μέρες μας ένα παρήγορο καταφύγιο
αισιοδοξίας για τον καθημαγμένο από τα πελώρια
προβλήματα που αντιμετωπίζει σύγχρονο άνθρωπο.

To A STRANGER

PASSING stranger! you do not know how longingly I look upon you,
You must be he I was seeking, or she I was seeking, (it comes to me as of a dream,)
I have somewhere surely lived a life of joy with you,
All is recall'd as we flit by each other, fluid, affectionate, chaste, matured,
You grew up with me, were a boy with me or a girl with me,
I ate with you and slept with you, your body has become not yours only nor left my body mine only,
You give me the pleasure of your eyes, face, flesh, as we pass, you take of my beard, breast, hands, in return,
I am not to speak to you, I am to think of you when I sit alone or wake at night alone,
I am to wait, I do not doubt I am to meet you again,
I am to see to it that I do not lose you.