ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ [28]

Aμάν, αμάν ! μας φάγαν τον Ταρζάν,
αμάν, απίκο! πάει κι ο Ποκοπίκο,
αμάν αχού! φαγώθηκε η Χουχού,
αμάν, Αλλάχ ! της γκόμενας το αχ !

ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

[28]

αμάν: έλεος. Λέξη τουρκικής προέλευσης, που χρησιμοποιείται από τους Έλληνες σε ποικίλες περιπτώσεις, για να δηλωθούν αισθήματα επίκλησης για βοήθεια , θαυμασμού, έκπληξης, αγανάκτησης κλπ.

Στις μέρες μας, αρχίζουν και μειώνονται οι εκφράσεις θαυμασμού, ενώ αντιθέτως αυξάνονται οι εκφράσεις που δηλώνουν απόγνωση, απογοήτευση , νευρικότητα και δυσάρεστη έκπληξη.
Για παράδειγμα, όλο και λιγότερο ακούγεται στο δρόμο από έκθαμβους αρσενικούς η έκφραση Αμάν και τι 'σαι εσύ! στη θέα μιας ωραίας γυναίκας , ενώ περισσεύουν στις ιδιωτικές και δημόσιες συνάξεις οι φράσεις Με έφεραν στο αμάν και Αμάν πια, μου ήπιατε το αίμα! , για να δηλωθεί η αγανάκτηση για τα στραβά και τα ανάποδα που αντιμετωπίζουν στη δύσκολη καθημερινότητά τους από τις τράπεζες, τους αισχροκερδείς και τους διεφθαρμένους πολιτικούς.