Ο Αυστριακός διαιτητής Μέτερνιχ
αποβάλλει τον Γεώργιον Καραϊσκάκην,
διότι προκαλούμενος υπό Τουρκοαιγυπτίου
αντιπάλου δεν συγκράτησε τα νεύρα του
και εκφώνησε την ακατανόμαστη βρισιά:
"Ρε σκυλάραπα, θα μου κλάσεις τον μπούστο!".
«Ποιος ήταν και γιατί έμεινε γνωστός ο Καραϊσκάκης;». Μα «ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σέντερ φορ του Ολυμπιακού». Για να λέγεται το γήπεδο της συγκεκριμένης ομάδας έτσι, προφανώς κάποια στιγμή θα διέθετε έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή με αυτό το όνομα... Αλλωστε «η Επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1.821 χρόνια» (πολύ παλιά...) και «ο δικτάτορας Μεταξάς έπινε πολύ κονιάκ», γι' αυτό έδωσαν στο ποτό το όνομά του.
Και όμως! Αυτές είναι απαντήσεις μαθητών σε γραπτά πάσης φύσεως εξετάσεων για το μάθημα της Ιστορίας που, όπως αναφέρει Το Βήμα (30.09.2007), έχουν σταχυολογήσει τα τελευταία χρόνια εκπαιδευτικοί βαθμολογητές. Και αποδεικνύουν ότι... κάτι δεν πήγαινε καλά με τα σχολικά βιβλία και τη διδασκαλία της Ιστορίας, πολύ προτού ξεκινήσει το «κυνήγι μαγισσών» και «καεί στην πυρά» το βιβλίο της κυρίας Μαρίας Ρεπούση.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές που εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις στην Ιστορία κατεύθυνσης γράφουν κάτω από τη βάση. Ειδικότερα, το 2004 το 57,21% των μαθητών είχε βαθμολογία κάτω από τη βάση, το 2005 το 55,3%, το 2006 το 60,27% και το 2007 το 46,9%.
«Πολλές εμπειρικές έρευνες των τελευταίων δέκα χρόνων οδηγούν σε ανησυχητικά συμπεράσματα για τη σχέση των μαθητών με το μάθημα της Ιστορίας» δήλωσε μιλώντας προς την εφημερίδα ο επίκουρος καθηγητής Παιδαγωγικών στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου κ. Κ. Αγγελάκος. Και πρόσθεσε: «Οι σημερινοί μαθητές επιχειρούν να αριστεύσουν όχι κατανοώντας ουσιαστικά τις ιστορικές εξελίξεις που περιλαμβάνονται στην εξεταστέα ύλη, αλλά αποστηθίζοντάς τες άκριτα. Ειδικότερα παρατηρείται σύγχυση και αδυναμία κατανόησης ιστορικών όρων και εννοιών. Ενδεικτικά, οι μαθητές δυσκολεύονται στη διατύπωση ορισμών και στην ερμηνεία και στην ανάλυση όρων οι οποίοι δεν αναλύονται με σαφήνεια στο σχολικό εγχειρίδιο και απαιτείται από αυτούς να συνθέσουν δεδομένα ώστε να καταλήξουν στον ορισμό».
Το πρόβλημα της διδασκαλίας του μαθήματος από μη ειδικούς εκπαιδευτικούς επισημαίνει και ο πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης (ΚΕΠΕΤΕ) της ΟΛΜΕ κ. Π. Χαραμής. «Αν ένας καθηγητής, για παράδειγμα, Γαλλικών δεν καλύπτει το ωράριό του με τα Γαλλικά, μπορεί να διδάξει και Ιστορία. Ετσι, το μάθημα συνήθως δεν διδάσκεται από αποφοίτους φιλοσοφικών σχολών με ειδίκευση στην Ιστορία αλλά και από αποφοίτους ξένων φιλολογιών ή των κλασικών ελληνικών. Επίσης, όταν γίνεται η κατανομή του χρόνου διδασκαλίας στην αρχή της χρονιάς, η επιλογή των μαθημάτων δεν γίνεται με κριτήρια ειδίκευσης του κάθε εκπαιδευτικού, αλλά παλαιότητας. Ετσι, ένας φιλόλογος των κλασικών ελληνικών με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας αν θέλει μπορεί να επιλέξει να διδάξει Ιστορία και να προηγηθεί έναντι ενός ιστορικού με λιγότερα χρόνια προϋπηρεσίας».
Φιλόλογοι εκπαιδευτικοί προσθέτουν ακόμη ότι η υποχρεωτική εννεάχρονη εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζεται ενιαία σε επίπεδο ύλης, με αποτέλεσμα ένας μαθητής να διδάσκεται και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο την ίδια ύλη, δηλαδή Αρχαία, Βυζαντινή και Νεότερη Ιστορία.
e-paideia.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου