Το επιδέξιο ποντίκι

Ένας ποντικός καημένος ήταν στενοχωρημένος
επεινούσε κι ελυσσούσε το τυρί που δεν μπορούσε
να το φτάσει, να το φάει και την πείνα του να γειάνει.

Σκεφτόταν από δω κι εκεί πώς θα φάει το τυρί
του 'ρθε μία φαεινή , να γκρεμίσει το τοιχί.

Φώναξε το μετροπόντικα για τη μεγάλη νίκη
μα κείνος έπιανε δουλειά στη Θεσσαλονίκη,
καλεί το κουμπαράκι του να δώσει ένα χέρι
μ' αυτός χωρίς λεφτά δε θέλει νταραβέρι.

Έτσι αναγκάστηκε να το κάνει μόνος,
μια και ήταν αβάσταγος της κοιλιάς ο πόνος.

Μοναχός σου δούλευε, σκάσε και κολύμπα,
αλλιώς από την πείνα σου θα πέσεις κάτω τούμπα.
Η ισχύς εν τη ενώσει άπιαστο όνειρο στη ζήση
απάνω σου να βασιστείς, σ' αρέσει δε σ' αρέσει!