Από τη συνέντευξη του εικαστικού καλλιτέχνη
Διαμαντή Αϊδίνη στον Ηλία Κανέλλη (Ταχυδρόμος, 9/12/06)
Ηλίας Κανέλλης: "Γιατί επιστρέψατε στην Ελλάδα;"
Διαμαντής Αίδίνης:" Δεν υπάρχει τίποτα ηρωικό σ' αυτή την επιστροφή. Κάποια στιγμή, τέλη της δεκαετίας του 1980, αποφασίσαμε να γυρίσουμε (από τη Ρώμη). Ήρθαμε , δουλέψαμε, τα καταφέραμε. Ακούγεται πολύ κοινότοπο. Ζω πάρα πολύ καλά, είμαι πολύ ικανοποιημένος, περνάω μια χαρά, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Παρ' όλα αυτά , πιστεύω ότι ήταν πολύ μεγάλο λάθος το ότι γύρισα".
Ηλίας Κανέλλης: "Με εκπλήσσετε. Γιατί; Επειδή χάσατε τον καλλιτεχνικό περίγυρο;"
Διαμαντής Αίδίνης:" Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πάλευαν να κρατήσουν κάποιες σχέσεις που καταλαβαίνω ότι έχουν τελειώσει. Δεν μπορώ να κυνηγάω ανθρώπους, δεν μπορώ να στέλνω μέιλ, δεν μπορώ να αλληλογραφώ, δεν μπορώ να κάνω τηλεφωνήματα. Κάποια πράγματα χάθηκαν ανεπιστρεπτί, αλλά δε λυπάμαι γι' αυτά. Απλώς πιστεύω ότι, αν ζούσα στη Ρώμη, θα κέρδιζα ως άνθρωπος. Πηγαίνω πολύ συχνά ακόμα και σήμερα και, κάθε φορά που κυκλοφορώ στους δρόμους της , με πιάνει ο πόνος του τόπου όπου ζω. Δεν είναι μεν (η Ρώμη) το κέντρο του σύγχρονου κόσμου, αλλά είναι ένας τόπος που κατοικείται από πολιτισμένους ανθρώπους. Αν συγκρίνει κανείς την καθημερινότητα της Ρώμης με αυτής της Αθήνας, δε θέλει και πολύ να βγάλει το συμπέρασμα ότι εμείς εδώ ζούμε σε μια κοινωνία κανιβάλων. Τεμπέληδες, άξεστοι, μίζεροι, βρόμικοι, αγενείς, αφιλόξενοι, άγριοι".
Ηλίας Κανέλλης: "Και τα 3.000 χρόνια πολιτισμού που λένε;"
Διαμαντής Αίδίνης:" Δεν είναι δικά μας. Είναι ντροπή, είναι ύβρις για την κλασική αρχαιότητα να τη διεκδικούμε οι σημερινοί"...
Σχόλιο Γεροντάκου: " Και πού να δει ο κύριος Διαμαντής τη δική μας καθημερινότητα. Μπροστά της η Αθηναϊκή μοιάζει το άνθος του πολιτισμού!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου