Είναι μεγάλη η συγκίνηση, η χαρά και η τιμή να συνδεόμαστε με ανθρώπους που δημιουργούν ρωγμές στα χαλάσματα για να περάσει η ζωή, παλεύουν μέχρι τελευταίας αναπνοής για τη συνέχιση ενός λαού που μας μαθαίνει τον τρόπο που αντέχει να μάχεται, όχι με όρους ηρωισμού αλλά αγώνα για το δίκαιο.
Μας άνοιξε το σπίτι που άφησε για να βρεθεί σε ένα βομβαριδμένο νοσοκομείο που δεν σώπασαν ούτε μια μέρα να ηχούν οι σειρήνες και που τη μεγαλύτερη σιωπή και συγκίνηση στον λόγο του έφερε η ανάμνηση των χαρταετών που πετούσαν τα παιδιά, δίπλα στη Μεσόγειο.
Απαντά στο τι σημαίνει όταν ένα κράτος βομβαρδίζει νοσοκομεία και δολοφονεί γιατρούς και αμάχους, περιγράφει την κατάσταση που επικρατούσε στα χειρουργεία, τον λόγο που πιστεύει ότι η Παλαιστίνη έχει κερδίσει, καθώς και το τι σημαίνει αληθινή ελευθερία.
Ίσως πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για μέρες σκοτεινές. Ίσως πρέπει απλώς να μας πείσουμε ότι τίποτα δεν τελειώνει, πως η ζωή χαμόγελα στα πιο απίθανα μέρη.
Ο Χρίστος Γεωργάλας, δεν ξέρει αν το Ισραήλ θα κερδίσει τον πόλεμο, είναι όμως απόλυτα σίγουρος ότι η Παλαιστίνη έχει κερδίσει.
Περιμένει να επιστρέψει στη Γάζα που αγαπά πιο πολύ απ' όλα τα μέρη του κόσμου που έχει ταξιδέψει, στους πιο αγαπημένους του ανθρώπους.
Ευχαριστούμε πολύ για την κουβέντα και κυρίως για την πίστη ότι το παιχνίδι παίζεται ακόμη όχι στις μεγάλες συνόδους των κρατών, αλλά στην μπάλα που κλωτσάνε τα πιτσιρίκια στα χαλάσματα.
✍️ Δημοσιογραφική επιμέλεια: Χρύσα Λύκου
🎞 Μοντάζ: Χρυσάνθη Γαβριλάκη
📽 Κινηματογράφιση:
Πέτρος Στεριώτης
Παναγιώτης Σαρρής
Σπύρος Ανδρομανέσκος
🎧 Ηχοληψία: Γιώργος Σιεκρής
🎚 Ευχαριστούμε πάντα και ολόκαρδα τους δύο_μηδέν_δύο_μηδέν για την παραχώρηση του κομματιού "Αίμα, φωτιά και μπετόν".
Λευτεριά στην Παλαιστίνη 🇵🇸
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου