Κι όταν βρεις τα χίλια χάρτινα κουτιά που 'χουν μέσα κοιμισμένους υπερήρωες

Πότης Στρατίκης: Πέθανε ο «πατέρας» του «Μικρού Σερίφη»!

Σε ηλικία 93 ετών, έφυγε από τη ζωή ο Παναγιώτης (Πότης) Στρατίκης, ο γνωστός εκδότης, συγγραφέας, δημοσιογράφος και αντιστασιακός καθώς και δημιουργός του αγαπημένου περιοδικού «Μικρός Σερίφης». Στο περιοδικό υπέγραφε ως «Κώστας Φωτεινός».
Ο Πότης Στρατίκης γεννήθηκε το 1926 και μεγάλωσε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας από φτωχή οικογένεια. Ήταν άριστος μαθητής στο Γυμνάσιο Κυπαρισσίας,  όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Πότης Στρατίκης προσχώρησε στην ΕΠΟΝ παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Με το τέλος του πολέμου και την αρχή του Εμφυλίου, ο Πότης έφυγε από τη Μεσσηνία για την Αθήνα. Το 1946, πέτυχε την εισαγωγή του στην Πάντειο για να εγκαταλείψει τις σπουδές του λίγο αργότερα, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ξεκίνησε να συνεργάζεται με περιοδικά της εποχής και, με την επιμονή του, κατάφερε να συνεργαστεί με σημαντικούς ανθρώπους του Τύπου εκείνης της περιόδου, όπως ο Στέλιος Ανεμοδουράς, ο Θέμος Ανδρεόπουλος, ο Απόστολος Μαγγανάρης, κ.ά.

Ασχολήθηκε με τις μεταφράσεις που έκανε για τα περιοδικά «Χτυποκάρδι» και «Τραστ του γέλιου», ενώ δούλεψε και στην παραγωγή του «Μικρού Ήρωα». Ακολούθησε η «Μάσκα», του Απόστολου Μαγγανάρη, στην οποία εργάστηκε αρχικά σαν διορθωτής κειμένων, όμως αργότερα μετέφραζε αστυνομικά και γουέστερν διηγήματα. Στη συνέχεια, άρχισε να γράφει και ο ίδιος κείμενα με πρωταγωνιστές τους γνωστούς ήρωες του περιοδικού, όπως ο Ζορρό και το Τσακάλι. Ακολούθησαν οι συνεργασίες του με διάφορα μεγάλα περιοδικά της εποχής όπως τα «Ρομάντσο», «Πρώτο», «Θεατής», «Γυναίκα», «Φαντασία», «Ελληνίδα», «Πάνθεον», «Βεντέττα», πότε σαν συντάκτης, πότε σαν μεταφραστής και πότε σαν μόνιμος συνεργάτης στα κείμενα. Παράλληλα, ασχολήθηκε πολύ και με τη μετάφραση λογοτεχνικών κειμένων.
Το 1962, προχώρησε ο ίδιος στην έκδοση ενός παιδικού περιοδικού. Έτσι, την Τρίτη 13 Νοεμβρίου του 1962 σε όλα τα περίπτερα της Αθήνας εμφανίστηκε το νέο περιοδικό: ο «Μικρός Σερίφης», του οποίου τα κείμενα υπέγραφε σαν «Κώστας Φωτεινός». Η επιτυχία του περιοδικού ήταν μεγάλη.

Επιχειρηματικά κατάφερε να αποκτήσει τα δικαιώματα για την ελληνική έκδοση του επιτυχημένου ξένου κόμικ «Λούκυ Λουκ». Λίγα χρόνια αργότερα, θα ιδρύσει τον Εκδοτικό Οίκο Αδελφοί Στρατίκη, σε συνεργασία με τα αδέλφια του, Πέτρο και Χρήστο. Έγραψε περισσότερα από είκοσι βιβλία με θέμα την αρχαία ελληνική ιστορία, ενώ πολύ συχνά ήταν προσκεκλημένος σε συζητήσεις φιλολογικού περιεχομένου.
Τον Ιούνιο του 2006, τιμήθηκε από την Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου για την προσφορά του, ενώ ένα χρόνο αργότερα –τον Ιούνιος  του 2007, το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση τον τίμησε για την επιτυχημένη διαδρομή του στον περιοδικό Τύπο, αλλά και για το συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο.

ΜΙΑ ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ 

Έφυγε από τη ζωή ο Πότης Στρατίκης, πατέρας του Μικρού Σερίφη

Δε νοείται τέλος για τον πολυγραφότατο

και σπουδαίο κύριο Πότη Στρατίκη!

Άφησε πλούσιο έργο και μέσα από αυτό θα τον τιμούμε

κάθε μέρα που θα διαβάζουμε τα βιβλία του...

Ένα αντίο, στον αγαπημένο μας κο Πότη

Θα καταθέσω εδώ κάποια λίγα στοιχεία από την προσωπική μου επαφή και γνωριμία με τον εκλιπόντα.

Τον γνώρισα καθυστερημένα, μόλις το 2006, όταν είχα κλείσει ραντεβού μαζί του στα γραφεία των Εκδόσεων Στρατίκη, για να μου παραχωρήσει μια συνέντευξη. Η αλήθεια είναι ότι κι άλλες φορές στο παρελθόν είχα φτάσει κοντά του, όμως ως πιτσιρικάς δεν έβρισκα το θάρρος να χτυπήσω την πόρτα του. Όντας φανατικός αναγνώστης του Μικρού Σερίφη και των άλλων περιοδικών με πρωταγωνιστές τους ήρωες που αυτός εμπνεύστηκε και δημιούργησε, ένιωθα πάντα ένα δέος και έναν σεβασμό για το πρόσωπό του.

Μάλιστα, στην πρώτη μας εκείνη συνάντηση, του έκανα δώρο μια μπλούζα στην οποία είχα τυπώσει μια εικόνα με τους δικούς του ήρωες -τον Τζιμ Άνταμς και την παρέα του- και θυμάμαι πως του είχε κάνει εντύπωση αυτό. «Προς τι τόσος ενθουσιασμός για την γνωριμία μας;», με είχε ρωτήσει. Όταν του εξήγησα πως ήμουν θαυμαστής του κι ότι ακόμα και μεγάλος συνέχιζα να διαβάζω τα περιοδικά και τα βιβλία του, με συγκίνησε όταν μου είπε: «Ώστε είσαι κι εσύ ένα από τα "παιδιά" μου».

Έτσι ξεκίνησε η φιλία μου με τον κο Πότη. Από τότε και μέχρι να τον καταβάλουν τα προβλήματα υγείας των τελευταίων χρόνων, συναντιόμασταν αρκετά συχνά. Γνωρίζοντάς τον καλύτερα, άρχισα να τον θαυμάζω ολοένα και περισσότερο. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η εντιμότητα, η διαύγεια του πνεύματός του, το χιούμορ και ο ξεκάθαρος λόγος του, ήταν στοιχεία μιας σπουδαίας προσωπικότητας.

Έχοντας την αίσθηση ότι χρωστάω πολλά σε αυτόν τον άνθρωπο, αποφάσισα να προχωρήσω το 2009 στην δημιουργία του Club Φίλων Μικρός Σερίφης και να τον φέρω σε επαφή και με άλλα πνευματικά του παιδιά. Αξέχαστες θα μείνουν σε όλους μας οι συναντήσεις των μελών μας μαζί του. Ήταν μεγάλη χαρά για όλους εμάς να τον έχουμε ανάμεσά μας και να μας μιλάει για άλλες εποχές. Όμως, αυτό ήταν και κάτι που το χαιρόταν και ο ίδιος πολύ.

Με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και μου ανέθεσε την επιμέλεια των δύο τελευταίων τευχών του Μικρού Σερίφη, το #1469 που εκδόθηκε από το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α., και το #1470 που εκδόθηκε από τον φίλο εκδότη Λεωκράτη Ανεμοδουρά. Ο κος Πότης δεν πίστευε ότι τα περιοδικά αυτά, που ήταν έντυπα μιας άλλης εποχής, είναι δυνατόν να έχουν ακόμα και σήμερα κοινό. Του είχε κάνει εντύπωση το πόσοι νέοι άνθρωποι είχαν συμμετάσχει στις παρουσιάσεις των νέων τευχών και πως υπήρχαν μέλη στο Club μας τόσο μικρής ηλικίας, όπως ο Βαγγέλης, ή ο Κωνσταντίνος από τη Λαμία.

Την επόμενη μέρα της παρουσίασης στην Λέσχη Φίλων Κόμικς, μου είχε τηλεφωνήσει πρωί-πρωί για να μ' ευχαριστήσει που τον τίμησα και για όσα έκανα για εκείνον. Αισθάνθηκα άσχημα και του είπα πως εκείνος είναι που μας τιμά όλους με την φιλία και την αγάπη του. Αυτός ήταν ο Πότης Στρατίκης, ένας άνθρωπος ταπεινός και ντροπαλός απέναντι στους άλλους (όπως ακριβώς και ο Τζιμ Άνταμς) αλλά και περήφανος για όσα ήξερε πως είχε προσφέρει.

Σε μια από τις συζητήσεις μας, μου είχε πει ότι όταν κυκλοφορούσε ο Μικρός Σερίφης, του άρεσε να πηγαίνει να στήνετε απέναντι από περίπτερα και να βλέπει τον ενθουσιασμό στα μάτια των πιτσιρικάδων που αγόραζαν το καινούριο τεύχος. Πιστεύω ότι έναν τέτοιο ενθουσιασμό έβλεπε και στα δικά μας μάτια και γι' αυτό του άρεσε να έρχεται στις συγκεντρώσεις του Club μας.

Για τελευταία φορά είχα μιλήσει μαζί του τηλεφωνικά πριν λίγο καιρό. Ακόμα και τότε αντιμετώπιζε με χιούμορ την κατάστασή του. «Φαίνεται πως τελικά ο χρόνος με κατέβαλε κι εμένα», μου είπε.

Αισθάνομαι περήφανος που τον γνώρισα, που με τίμησε με την φιλία και την εκτίμησή του. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Καλό ταξίδι, κύριε Πότη. Μακάρι το πνεύμα σου να μας συντροφεύει για πολλά χρόνια ακόμη. Γιατί το έργο σου θα το κάνει σίγουρα. Μια σπουδαία παρακαταθήκη για εμάς, τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές...

Παναγιώτης Πλαφουτζής

 Αναρτήθηκε από ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ CLUB ΦΙΛΩΝ

Συνεχίστε την ανάγνωση, πατώντας εδώ:

https://selidesnostalgias.blogspot.com/2019/06/blog-post.html

 ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΙΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ

Κουνελάκι


Κουνελάκι μου στις κούνιες που θα πας
πες μου πως θα με θυμάσαι
πες μου πως θα μ' αγαπάς
βάλε μες στο κουβαδάκι σου μια πέτρα και για μένα,
βάλε και δυο λουλουδάκια πατημένα.

Κι όταν θα βρεθείς στην υπεραγορά
μπες μες στο καρότσι κι άπλωσε τα χέρια σου ψηλά
κι ό,τι βρίσκεται στο πάνω πάνω ράφι κράτησέ το
και το βράδυ απ’ το μπαλκόνι πέταξέ το.

Κουνελάκι μου όταν φτάσεις της γιαγιάς
πες μου πως θα με θυμάσαι
πες μου πως θα μ’ αγαπάς
μπες μες στην παλιά ντουλάπα κρύψου πίσω από τα ρούχα
μύρισε το παιδικό σκοτάδι που ‘χα.

Κι όταν βρεις τα χίλια χάρτινα κουτιά
που 'χουν μέσα κοιμισμένους υπερήρωες και παπιά
βρες αυτό που πιο πολύ θα με θυμίζει στη φιγούρα
σκίσ' το εξώφυλλο και κάν’ του μια μουντζούρα.

Κουνελάκι μου, στον ύπνο σου όταν πας
πες μου πως θα με θυμάσαι
πες μου πως θα μ’ αγαπάς
κι αν πετύχεις την αράχνη τ’ ουρανού, τη μαύρη χήρα
χάιδεψέ την, μη φοβάται η κακομοίρα.

Κι όταν έρθεις πάλι πίσω το πρωί,
κάτσε λίγο και χουζούρεψε
συγχώρα τη ζωή
που ‘χει κάτι βιαστικό
που δεν κοιτάει ποτέ της πίσω,
κι όταν θέλεις φώναξέ μου να ξυπνήσω...

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy