ΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΩΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΣΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

=>Athens Voice: Σάλος με ρατσιστική ανάρτηση για Τσίπρα

Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΩ ΜΙΣΕΙΝ

-Μαζεύτηκαν σ΄ένα μπαρ κάποιοι περί διά γραμμάτου αμύντορες του στρέιτ πολιτικού βίου. Μαζί τους κάμποσοι γλειφοτσανακόβιοι  της εγχώριας  κλεπτοκρατίας. Όλοι τους σε ένα σώμα και μία ψυχή ,  για να τιμήσουν ένα ελεεινό πολιτικό υποκείμενο ονόματι Γρηγόρης Ψαριανός, αυτόν ντε   που εκτόξευσε  την απίθανη  κοτσάνα:

«Ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς της Ελλάδας ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Και ταυτόχρονα αυτός που δυσφημίστηκε, λοιδορήθηκε, συκοφαντηθήκε όσο κανείς -εντός και εκτός Ελλάδας.[.....]
Είχε δίκιο σχεδόν πάντα  και σχεδόν σε όλα. Σε θέματα δημοκρατίας, οικονομίας, θεσμών, διαφάνειας. Στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, στο ενεργειακό, στην εξωτερική πολιτική, στο "Μακεδονικό". Σε όλα.
Αν είχαμε κάνει όσα έλεγε, αν τον είχαμε ακούσει, αν τον είχαμε στηρίξει να εφαρμόσει την πολιτική του τότε, η χώρα δεν θα είχε χρεοκοπήσει σήμερα.
Είμαι περήφανος που του ζήτησα συγνώμη και προσωπικά, για όσα ίσως είπα και σε όσα τον είχα αδικήσει, αλλά και εξ ονόματος χιλιάδων Ελλήνων.
Είμαι περήφανος που υπήρξα φίλος του Κώστα Μητσοτάκη.
Έστω και αρκετά καθυστερημένα».
- Μαζεύτηκαν περισπούδαστοι καλαμοκαβαλητές και χορηγιοθρεμμένοι  καλλιτέχνες,  για να κάνουν πολιτική προμόσιον  σε έναν ανενδοίαστο πολιτικό γυρολόγο, που, πριν φτάσει στο τέρμα (=πάτο) της τρισάθλιας διαδρομής του διακήρυττε  ως βουλευτής του Ποταμιού :

"Μην τρελαθούμε . Έφυγα από το ΣΥΡΙΖΑ για να πάω στη ΝΔ; Εγώ που θέλω να πέσει χθες η κυβέρνηση; Τι δουλειά έχω εγώ στη Νέα Δημοκρατία; Η Ελλάδα χρειάζεται μια ευρωπαϊκή κεντροαριστερά αλλά και μια ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Η ΝΔ δεν είναι ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Η ΝΔ είναι ένα μόρφωμα δεξιότερων αποκλίσεων απ' ό,τι η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά". 
 (9 Ιουνίου του 2016 στον ΣΚΑΙ)

-Μαζεύτηκαν χωρίς ίχνος ντροπής προβεβλημένοι  Σαβοναρόλες του μιζαδόρικου  καθωσπρεπειστάν   και της   παρθενοραμμένης πουτανιάς , για   να στηρίξουν τον   "άριστο" των υβριστών και των χυδαιολόγων. Να ευχηθούν "Καλή επιτυχία" σε ποιον; Στο  ρεμάλι  που από το απύλωτο στόμα του έχουν εκτοξευθεί οζώδεις φράσεις του τύπου:  

α/ «Σκάσε  ρε κουραδοκεφτέ!» 
β/ «Γιατί ρε Σεξιστές ; Εγώ που είμαι εντελώς πολίτικαλι κοκορέτς διαφωνώ με τοιούτους αφορισμούς. Μ' αρέσει το γκομενάκι (σσ.: η υπουργός  Αχτσιόγλου). Μουτς, μωρό μου! Μην ακούς κανέναν, γκοου ον, κήπ γκοινγκ εντ ντου δε ράιτ τζομπ»

-Μαζεύτηκε το άνθος της ρωμέικης διανόησης, για να ντερλικώσει και να πιει εις υγείαν και μακροημέρευσιν   του χλεχλέ  που το 2012 κατακεραύνωνε τα Μνημόνια και έριχνε μπινελίκια στους  Καραμανλή, Παπανδρέου , Βενιζέλο, Σαμαρά και στον τραπεζίτη Παπαδήμο που επέβαλε  το  PSI  (σ.σ : άγριο κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων), αλλά το 2018 δήλωνε με στεντόρεια φωνή:

 «Αν δεν είχε γίνει τότε αυτή η παρέμβαση με το PSI  (σ.σ : άγριο κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων) επί κυβερνήσεως του “χουντικού”, “δοτού” πρωθυπουργού Παπαδήμου, η χώρα θα έτρωγε σκουπίδια ήδη, εδώ και καιρό. Θα είχε βυθιστεί. Θα ήταν Σομαλία. Θα είχαμε ανοιχτούς και κλειστούς εμφύλιους σε κάθε γειτονιά. Θα ήταν Καράκας, θα είχε διαλυθεί».

 

Η εκδήλωση για δημοσιογράφους & καλλιτέχνες του Γρηγόρη Ψαριανού 

 

Πηγή: enimerosi24.gr

---

Ιδιαίτερα ζεστή και φιλική ήταν η βραδιά της περασμένης Τετάρτης στον φιλόξενο χώρο του wine-restaurant Walla Walla στο Παγκράτι. Φίλοι δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες, προσκεκλημένοι από τον Γρηγόρη Ψαριανό υποψήφιο Νότιου Τομέα Β’ Αθήνας με την Νέα Δημοκρατία, συναντήθηκαν για κουβέντα με καλό κρασί και ελαφρά εδέσματα.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων οι δημοσιογράφοι Άρης Πορτοσάλτε, Πάσχος Μανδραβέλης, Μανώλης Καψής, Μάκης Προβατάς, Tέλης Σαμαντάς, Αντώνης Αντωνόπουλος, Χρήστος Μιχαηλίδης, Ντόρα Κουτροκόη, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Βίκη Ανδρικοπούλου, Άγγελος Στάγκος, Δήμητρα Αθανασοπούλου, Τάσος Τσατάλης, Κώστας Γιαννακίδης, Δήμητρα Κρουστάλη, Δημήτρης Χοντρός, Μαρία Γεωργίου, Πέπη Ραγκούση, Αντώνης Καρπετόπουλος, Αθηνά Γκόρου,

 ενώ από τον καλλιτεχνικό κόσμο παραβρέθηκαν οι Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιώργος Κοντογιάννης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Εύη Τσακνιά, Φαίη Κοκκινοπούλου και πολλοί άλλοι. Ιδιαίτερη τιμή για την εκδήλωση ήταν η παρουσία του Διονύση Σαββόπουλου.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ακόμα οι συνυποψήφιοι του με την ΝΔ Πέτρος Τατσόπουλος, υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα της Β΄Αθήνας, καθώς και η Φωτεινή Πιπιλή, υποψήφια στην Α΄ Αθηνών.

Σκληρή κόντρα Σαβιάνο-Σαλβίνι

Μικέλα Χαρτουλάρη

Πηγή:efsyn.gr

---

Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, συγγραφέας-πολέμιος της ιταλικής μαφίας, επιστρέφει στο ελληνικό προσκήνιο για πρώτη φορά με μυθοπλαστικό έργο. Παράλληλα, σηκώνει το γάντι που του πέταξε ο Ματέο Σαλβίνι, αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, υπουργός Εσωτερικών και γραμματέας της ακροδεξιάς Λέγκας, και ετοιμάζεται για τη δίκη που ποινικοποιεί τον αντιπολιτευτικό λόγο του, με το πρόσχημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.

Τον τρομερό Δεκέμβρη του 2008, ο 29χρονος Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο, που ζούσε ήδη τα τελευταία δύο χρόνια με αστυνομική προστασία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του. Διότι με το Γόμορρα, ένα κομβικό έργο ερευνητικής δημοσιογραφίας που κυκλοφόρησε το 2006, είχε τολμήσει να καταγγείλει το οργανωμένο έγκλημα ξεσκεπάζοντας τη Ναπολιτάνικη Καμόρα και είχε αποκαλύψει τους μηχανισμούς της από τα μέσα, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή.

Εκείνο τον χειμώνα λοιπόν, οι μαφιόζοι που είχε εκθέσει με το βιβλίο του δημοσιοποίησαν την απειλή ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα τον δολοφονούσαν.

Από τότε, το συγκεκριμένο βιβλίο πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα σε όλη την υφήλιο (Εκδ. Πατάκης, μτφρ. Μαρία Οικονομίδου), ενώ ο Σαβιάνο εξακολουθεί να ζει σε προστατευτικό κλοιό. Εχει γράψει σενάρια, θεατρικά έργα, αφηγήματα, δοκίμια, άρθρα σε ΜΜΕ διεθνούς εμβέλειας και έχει τιμηθεί με σημαντικά βραβεία.

Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει έξι βιβλία του στις εκδόσεις Πατάκη. Ωστόσο, σήμερα, εκείνος που απειλεί άμεσα την ελευθερία του Ρομπέρτο Σαβιάνο δεν είναι η Καμόρα αλλά ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών της: ο Ματέο Σαλβίνι αυτοπροσώπως, ο οποίος ζητά επίμονα τη φυλάκισή του και έχει σύμμαχο το νομικό καθεστώς της Ιταλίας.

Το κόμμα μέσα από το οποίο αναδείχθηκε ο Σαλβίνι είναι η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά, που πλέον ως Λέγκα έχει ισχυρή θέση στη νέα κυβέρνηση της Ιταλίας, δίπλα στο Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Ο Σαβιάνο την είχε αποκαλέσει παλιότερα «εχθρό» των πληθυσμών του Νότου. Και δήλωνε υπερήφανος να συγκαταλέγεται, μαζί με τους μετανάστες και με τους Ρομά, σ’ αυτούς που η Λέγκα στοχοποιούσε ως επικίνδυνους για τα πολιτικά σχέδιά της.

Η σύγκρουση των δύο αντρών ξέσπασε τον Ιούνιο του 2018 όταν ο Σαλβίνι έδωσε εντολή σε όλα τα λιμάνια της Ιταλίας να παραμείνουν κλειστά στο πλοίο «Ακουάριους» που είχε σώσει 629 πρόσφυγες.

Το «Aκουάριους» κατευθυνόταν προς τη Σικελία και βρέθηκε αντιμέτωπο με τη συμφωνημένη απαγόρευση Ιταλίας και Μάλτας στους πρόσφυγες να πατήσουν τη στεριά. «Η Σικελία δεν μπορεί να γίνει το στρατόπεδο προσφύγων της Ευρώπης», είχε δηλώσει προειδοποιητικά ο Σαλβίνι… Αλλά μετά την υπόθεση «Ακουάριους», είχε πάρει μια σκληρή απάντηση του Σαβιάνο, μέσα από τη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν».

«Δεν είχα ποτέ αισθανθεί τόσο έντονη την ανάγκη να εξηγήσω γιατί δεν θα πρέπει να επιτραπεί σ’ αυτή την καινούργια ιταλική κυβέρνηση να επιβιώσει», σημείωνε ο συγγραφέας. «Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν ακόμα ξεκινήσει να παράγει πραγματικό έργο, έχει ήδη κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά. (…) Η ιταλική κοινωνία έχει μπει σε πορεία οπισθοδρόμησης στο πλαίσιο μιας εθνικιστικής έξαρσης που επιδεικνύει ένα πνεύμα ρατσιστικό ενάντια σε οτιδήποτε γίνεται αντιληπτό ως ξένο σώμα. (…) Η Ιταλία έχει χρέος να αγωνιστεί για μια αλλαγή προς το καλύτερο και όχι να πάρει την κατηφόρα προς τον άξεστο εθνοκεντρισμό. Εδώ διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές».

Πέρσι τέτοια εποχή, σε μια τηλεοπτική συνέντευξή του, ο Σαλβίνι είχε τραβήξει το σχοινί εκφράζοντας αμφιβολίες για το εάν θα έπρεπε ο συγγραφέας να εξακολουθήσει να χαίρει προστασίας. «…Ασφαλώς είναι θέμα των αρμόδιων Αρχών να το αποφασίσουν, απλώς επειδή ο Σαβιάνο περνάει πολύ καιρό στο εξωτερικό, ίσως οι Ιταλοί να θέλουν να γνωρίζουν πού ξοδεύονται τα χρήματά τους…».

Τότε ήταν που ο συγγραφέας κατηγόρησε τον υπουργό Εσωτερικών ότι εξαπολύει απειλές μαφιόζικου τύπου. Και σε ένα tweet χαρακτήρισε τον Ματέο Σαλβίνι «υπουργό του υπόκοσμου» («il ministro della malavita», μια φράση δανεισμένη από τον πρώιμο αντιφασίστα Γκαετάνο Σαλβεμίνι). Μάλιστα υποστήριξε πως είχε δει μέλη των διαβόητων μαφιόζικων συνδικάτων του Νότου να παρακολουθούν τις συγκεντρώσεις του Σαλβίνι. Και κατήγγειλε τον υπουργό ότι παραβλέπει την κυριαρχία των εγκληματικών οργανώσεων στον ιταλικό Νότο, προτιμώντας να υποδαυλίζει τη δυσανεξία ενάντια στους μετανάστες.

«Δέχομαι οποιαδήποτε κριτική αλλά δεν επιτρέπω σε κανέναν να λέει ότι βοηθώ τη μαφία», «τιτίβισε» ο Σαλβίνι και κίνησε την ποινική διαδικασία για να φέρει στο εδώλιο τον Ιταλό συγγραφέα, ο οποίος πράγματι πήρε πρόσφατα κλήση από την Εισαγγελία της Ρώμης.

Ο Σαλβίνι τον μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμηση και για προσβολή της προσωπικότητας, επικαλούμενος το άρθρο 595 του ιταλικού Ποινικού Κώδικα που προβλέπει ποινή 3χρονης φυλάκισης, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 13 του Νόμου περί Τύπου η ποινή για τους δημοσιογράφους μπορεί να φτάσει τα 6 χρόνια φυλάκισης. Με αυτόν τον τρόπο, ο υπουργός Εσωτερικών έδειξε τα δόντια του π.χ. σε σχέση με το μεταναστευτικό και πέρασε ένα προειδοποιητικό μήνυμα προς όποιον θελήσει να διερευνήσει τα πολιτικά νταραβέρια της Λέγκας με το οργανωμένο έγκλημα ή την εμπλοκή της στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος - πράγμα που είχε σκαλίσει ο Σαβιάνο σε σχέση με την Καλαβρέζικη Ντραγκέτα…

Ο Σαβιάνο δεν διώκεται λοιπόν για μια βρισιά, αλλά για τις απόψεις του οι οποίες αντιμάχονται το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της Ιταλίας που αλληθωρίζει προς την Ακροδεξιά. Ενα μοντέλο που απλώνει τα πλοκάμια του και σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Ανελέητοι ανήλικοι σε διεφθαρμένο τοπίο

Μια μεγάλη καμπάνια αλληλεγγύης προς τον Σαβιάνο έχει ξεκινήσει από τη διεθνή κοινότητα. Και ήδη κερδίζει έδαφος το αίτημα για αποποινικοποίηση της δυσφήμησης και για τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και του Νόμου περί Τύπου στην Ιταλία, ώστε στο εξής τέτοια φαινόμενα να αντιμετωπίζονται ως διαφορές στο πλαίσιο του Αστικού Δικαίου.

Από την πλευρά του ο Σαβιάνο συνεχίζει να γράφει παρεμβατικά βιβλία. Οπως η Τράτα των παιδιών. Πρόκειται για το πρώτο του μυθιστόρημα, με επινοημένους χαρακτήρες μπλεγμένους σε πραγματικά γεγονότα, και βουτάει στην καρδιά των νεανικών συμμοριών που «παράγουν» ανήλικους εγκληματίες με αληθινά σιδερικά (Πατάκης, μτφρ. Μαρία Οικονομίδου).

Είναι τα «πιράνχας» (έτσι αναφέρονται στην αγγλική έκδοση) των ναπολιτάνικων συνοικιών: «κανονικά» παιδιά που μαθαίνουν σκοποβολή πάνω σε μετανάστες και επιστρέφουν για έναν υπνάκο στο σπίτι τους. Ιδανικά παραδείγματα για τον Σαβιάνο, που εξερευνά για ακόμα μία φορά την αγριότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς σ’ έναν διεφθαρμένο κόσμο.

Ο συγγραφέας άντλησε το υλικό του από μαρτυρίες και καταθέσεις σε σχετικές δίκες που έγιναν στη Νάπολη με ανήλικους κατηγορούμενους για δολοφονίες, ενέδρες ή άλλα εγκλήματα και σε καμιά περίπτωση δεν βλέπει κάποιον ηρωισμό πίσω από τη δράση τους.

Αντίθετα, προειδοποιεί ότι οι συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος αυτοεπιβεβαιώνονται με τις ιστορίες που λέγονται γι’ αυτές και επιμένουν σε πράξεις ακραίας βίας για να περάσουν το μήνυμα μιας αδιαμφισβήτητης εξουσίας. Γι’ αυτό και ο Σαβιάνο καταδικάζει την τάση πολλών ΜΜΕ να κουκουλώνουν την πραγματικότητα κάτω από το μαφιόζικο «φολκλόρ».

Gomorra writer faces jail threat in libel battle with Italy's deputy PM

 Ο σταυροφόρος κατά της μαφίας Ρομπέρτο ​​Σαβιάνο λέει ότι ο νόμος του Ματέο Σαλβίνι χρησιμοποιείται για να σιωπά  η αντιπολίτευση

ΟΝΤ ΝΕΝΡΝΤΡΟΥΜ , Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΡΑ

Odd Nerdrum - Wikipedia

Odd Olaf Nerdrum (born April 8, 1944 in Helsingborg, Sweden), is a Norwegian figurative painter. Themes and style in Nerdrum's work reference anecdote and narrative, primary influences by the painters Rembrandt and Caravaggio. Nerdrum began study at the Art Academy of Oslo, but became dissatisfied with the direction of modern art, and began to teach himself how to paint in a Neo Baroque style, with the guidance of Rembrandt's technique and work as a primary influence. Nerdrum had seen Rembrandt's painting, The Conspiracy of Claudius Civilis in the National Museum of Fine Arts in Stockholm. Nerdrum says seeing the painting was "a shock... Pervasive. Like finding home. I can say I found a home in this picture,... The wonderful thing with Rembrandt is the confidence he inspires - like when you warm your hands on a stove. Without Rembrandt I would have been so poor," By abandoning the accepted path of modern art, Nerdrum had placed himself in direct opposition to most aspects of the school, including his primary painting instructor, his fellow students, and a curriculum designed to present Norway as a country with an up-to-date artistic culture. He, in his own words was chased from the academy after a two-year period like a "scroungy mutt". Years later Nerdrum said; I saw that I was in the process of making a choice that would end in defeat. By choosing those qualities that were so alien to my own time, I had to give up at the same time the art on which the art of our time rests. I had to paint in defiance of my own era without the protection of the era's superstructure. Briefly put I would paint myself into isolation.




Διασχίζοντας τους  χώρους του Μουσείου Τέχνης Yu-Hsiu  για την την ατομική  έκθεση  του Odd Nerdrum.

Ο Casey Gleghorn, Διευθυντής της Γκαλερί Booth NYC, διασχίζει το Μουσείο Τέχνης Yu-Hsiu , στην Ταϊβάν, που φιλοξένησε την ατομική έκθεση Odd Nerdrum, In Limbo. Αυτή η έκθεση σηματοδότησε την  πρώτη ατομική έκθεση του καλλιτέχνη στην Ασία , από το Μάιο έως τον Αύγουστο του 2017στην Ασία.

Ρόμπερτ Γουάιζ, ο πολυτάλαντος σκηνοθέτης

Ρόμπερτ Γουάιζ - Βικιπαίδεια

 

 Ρόμπερτ Γουάιζ, ένας πολυτάλαντος κινηματογραφάνθρωπος

 

 Σκηνοθέτης των ταινιών Γουέστ Σάιντ Στόρι (1961) και Μελωδία της Ευτυχίας (1965). Ο Γουάιζ ήταν το τελευταίο εν ζωή μέλος του κινηματογραφικού επιτελείου της θρυλικής ταινίας Πολίτης Κέιν (1941).Ο Γουάιζ ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 19 ετών ως μεταφορέας σε στούντιο και σταδιακά άρχισε να διεισδύει στην κινηματογραφική παραγωγή
 Ξεκίνησε να εργάζεται ως μοντέρ στο χώρο του κινηματογράφου κατά τα μέσα της δεκαετίας του '30, δείχνοντας από νωρίς τις ικανότητες του και το 1941 βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου μοντάζ για την ταινία του Όρσον Γουέλς Πολίτης Κέιν (Citizen Kane). Κατά την διάρκεια της 50χρονης καριέρας του σκηνοθέτησε 39 ταινίες, από θρίλερ μέχρι μιούζικαλ. Το 1944, έκανε το ντεμπούτο ως σκηνοθέτης της ταινίας τρόμου Οι Άνθρωποι Γάτες Εκδικούνται (The Curse of the Cat People), αντικαθιστώντας τον σκηνοθέτη που είχε αναλάβει αρχικά την ταινία, ο οποίος δεν ήταν πλέον διαθέσιμος.Το 1961 έρχεται η μεγάλη επιτυχία με το θρυλικό μιούζικαλ West Side Story με σεναριογράφο τον Τζερόμ Ρόμπινς,  και κέρδισε δέκα βραβεία Όσκαρ συγκαταλέγοντας και το Όσκαρ σκηνοθεσίας στον Ρόμπερτ Γουάιζ .Στην ταινία  την Πορτορικανή «Μαρία» ερμήνευε η Νάταλι Γουντ ενώ ο Ελληνοαμερικανός χορευτής και ηθοποιός Τζορτζ Τσακίρης κρατούσε τον ρόλο του, επίσης Πορτορικανού, «Μπερναρντο». Πορτορικανή ήταν η Ρίτα Μορένο, στον ρόλο της «Ανίτας». Ο Τσακίρης και η Μορένο βραβεύτηκαν για τις ερμηνείες τους με Όσκαρ β΄ανδρικού και γυναικείου ρόλου αντίστοιχα.Πηγή έμπνευσης τουWest Side Story  ήταν το έργο του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα.Δύο χρόνια μετά ,Το 1963 ο Ρόμπερτ Γουάιζ παρουσιάζει μία από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου, στην Ιστορία του Κινηματογράφου. Τίτλος της ταινίας, «Haunting» .Καθόλου άδικα, το «Haunting» εξακολουθεί να κοσμεί σταθερά τις λίστες με τις δέκα καλύτερες δημιουργίες τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου.O Wise δημιουργεί μια επιβλητική, τρομακτικά ατμοσφαιρική ταινία, η οποία προκαλεί ανατριχίλες ακόμη και σήμερα. Και δύο χρόνια μετά ,έρχεται άλλο ενα δημιούργημα του που θα είναι και το δέυτερο του Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας ,μιλάω φυσικά για το Η Μελωδία της Ευτυχίας(1965) με την Τζούλι Άντριους στον πρωταγωνιστικό ρόλο.Ίσως η ιδανικότερη και συνάμα ομορφότερη ταινία που κάποιος θα έπρεπε να δει μέσα στην σημειολογία (και το εννοώ) και την ιδιαιτερότητα των γιορτινών αυτών ημερών είναι η Μελωδία της Ευτυχίας… Μια ταινία τρισευτυχισμένη και διαφορετική, γεμάτη ζωντάνια και χαρούμενα τραγουδάκια που δε χρειάζεται να ξέρουμε το γιατί και πώς, αλλά που απλά μπορούν να μας ταξιδέψουν γλυκά… Είναι μια από τις ελάχιστες ταινίες της Fox, στην οποία δεν ακούγεται το κλασσικό ηχητικό της σήμα πριν αρχίσει η ταινία, έτσι η ταινία αρχίζει αμιγώς με τη μουσική της… Η ταινία βραβεύτηκε με 5 βραβεία Όσκαρ μεταξύ των οποίων και με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας κι έσπασε το ρεκόρ εισπράξεων που κατείχε από το 1939 η ταινία Όσα Παίρνει ο Άνεμος (Gone With the Wind).Επίσης γνωστές δουλειές του είναι οι: "The Set-Up", "The Desert Rats" και "Helen of Troy".Ο Γουάιζ σκηνοθέτησε με επιτυχία πολλά διαφορετικά κινηματογραφικά είδη (φιλμ νουάρ, γουέστερν, μιούζικαλ, τρόμου, επιστημονικής φαντασίας και μελόδραμα) και το 1998 τιμήθηκε με βραβείο καριέρας από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.Ο Γουάιζ άφησε την τελευταία του πνοή στο ιατρικό κέντρο UCLA, τέσσερις μέρες μετά 91α του γενέθλια, στής 14  Σεπτεμβρίου 2005.

_____________________________

 

 HOUSE on TELEGRAPH HILL

Ο συνδυασμός του μυστηριώδους θρίλερ και του "σκοτεινού νουάρ"  καθιστούν την ταινία μια από τις καλύτερες του λαμπρού σκηνοθέτη

The House on Telegraph Hill - Wikipedia

 

ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

Όταν ο Καραμανλής έλεγε «ναι» στον Μπους για το όνομα «Μακεδονία»

Επιστολή στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, είχε στείλει ο Κώστας Καραμανλής ως πρωθυπουργός, στην οποία φέρεται να είχε ταχθεί υπέρ της λύσης του Μακεδονικού με το όνομα «Μακεδονία-Σκόπια» και την εκχώρηση «μακεδονικής» γλώσσας,  χωρίς μάλιστα να προτείνει συνταγματική αναθεώρηση για τη γείτονα χώρα.

Την απόρρητη επιστολή του τότε Έλληνα πρωθυπουργού δημοσιεύει στο κυριακάτικο φύλλο της η εφημερίδα Documento.
Υπενθυμίζεται πως ο Κώστας Καραμανλής, που μίλησε ύστερα από 10 χρόνια σιωπής, πριν λίγες μέρες σε προεκλογική συγκέντρωση στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης, είπε ότι ορθώς η ΝΔ κατέκρινε την Συμφωνία των Πρεσπών και ορθώς την καταψήφισε. Εξέφρασε μάλιστα την «λύπη» του γιατί δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου του 2008 και τόνισε πως η χώρα θα έπρεπε να απαιτήσει και να πετύχει περισσότερα.

Επιστολή Καραμανλή σε Μπους: Ναι στο όνομα «Μακεδονία» - Tvxs

Μυρσίνη Ζορμπά: «Θα εξαρτηθεί από τις εκλογές εάν θα γίνει το επόμενο βήμα στον σύγχρονο πολιτισμό»

 

Η υπουργός Πολιτισμού, Μυρσίνη Ζορμπά σε μια εκ βαθέων συνέντευξή της

Γιατί αποφάσισε να είναι υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθηνών; Ποιο θα είναι το μέλλον της Περιφερειακής Πολιτισμικής Πολιτικής, του Οργανισμού Βιβλίου, του «Ακροπόλ Παλάς», του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, αλλά και των διαγωνισμών για τους καλλιτεχνικούς διευθυντές; Η υπουργός Πολιτισμού σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Βασιλική Τζεβελέκου

Πηγή: efsyn.gr

---

Η Μυρσίνη Ζορμπά ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού τον Σεπτέμβριο του 2018 και στους 10 μήνες που ακολούθησαν, μαζί με την πολιτική ηγεσία και τα στελέχη του ΥΠΠΟΑ, χάραξε τη στρατηγική που «ευνοεί την πολιτισμική δημοκρατία και αίρει τα εμπόδια».

Οραματίστηκε τον πολιτισμό της καθημερινότητας, ενίσχυσε την περιφέρεια που «διψάει» ολοκληρώνοντας τον σχεδιασμό της Περιφερειακής Πολιτισμικής Πολιτικής σύγχρονου πολιτισμού σε εθνικό επίπεδο, έδωσε ώθηση στη νέα γενιά με τα ειδικά προγράμματα επιχορηγήσεων που εφαρμόζονται για πρώτη φορά. Οι εκλογές του Ιουλίου ωστόσο δεν επέτρεψαν να ψηφιστεί στη Βουλή το νομοσχέδιο που είναι έτοιμο και περιλαμβάνει εκσυγχρονισμούς και αλλαγές.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η κυρία Ζορμπά μάς μιλάει για τη θητεία της, αλλά και την πολιτική του Πολιτισμού στο υπουργείο τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ 2015 -2019, για τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς και απαντάει στις ερωτήσεις για τις προκηρύξεις των θέσεων των καλλιτεχνικών διευθυντών, για το πολύπαθο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αλλά και την απόφασή της να είναι υποψήφια στην Α’ Αθήνας.

• Ζείτε στην καρδιά των Εξαρχείων. Τι σκεφτήκατε όταν ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι είναι άβατο; Το έχετε νιώσει;

Οσοι ζούμε στα Εξάρχεια σκεφτήκαμε ότι μάλλον δεν έχει περάσει ποτέ από εδώ ο κ. Μητσοτάκης, είναι ξένος προς τη συνοικία γιατί είναι μια περιοχή που όσοι ζούμε αισθανόμαστε ότι είμαστε στο κέντρο, πολύ κοντά στους φίλους μας με όλα αυτά τα βιβλιοπωλεία, τους εκδοτικούς οίκους γύρω μας να δίνουν τη δυνατότητα της πνευματικής ζωής και του διαλόγου, που είναι βασικό. Γιατί δεν θέλουμε συνοικίες-υπνωτήρια, αλλά συνοικίες που οι άνθρωποι συναντούν τους φίλους τους, κουβεντιάζουν, διαμορφώνουν γνώμη.

• Εχετε έτοιμο το νομοσχέδιο «θωρηκτό για τον πολιτισμό», όπως το έχετε χαρακτηρίσει, που δεν πρόλαβε να ψηφιστεί στη Βουλή. Μένουν μετέωρα όσα δρομολογήσατε, συμπεριλαμβανομένων και των στρατηγικών στόχων που θέσατε κατά την ανάληψη των καθηκόντων σας στο ΥΠΠΟΑ;

Πέρασε από διαβούλευση και στην πραγματικότητα βρίσκεται προς ψήφιση. Θα εξαρτηθεί από τις εκλογές εάν γίνει το επόμενο βήμα, δηλαδή η ψήφιση σε νόμο, είτε αυτό αφορά την Περιφερειακή Πολιτική για τον σύγχρονο πολιτισμό, καθώς όλοι αναγνωρίσαμε ότι ήταν απολύτως απαραίτητη ύστερα από πολλές δεκαετίες καθυστερήσεων, είτε αφορά τον Οργανισμό Βιβλίου και Πολιτισμού που έρχεται να ανοίξει εκείνο που η Νέα Δημοκρατία είχε κλείσει, είτε αφορά το «Ακροπόλ Παλάς» και το όραμα για τη Νεανική Δημιουργικότητα και τους νέους καλλιτέχνες.

Ολα αυτά είναι συνάρτηση πολιτικών επιλογών και επομένως εξαρτώνται από αυτές τις επιλογές για το μέλλον. Αυτός ο μήνας ήταν κρίσιμος για εμάς. Τώρα θα ήμασταν στο μέσον της ψήφισης του νομοσχεδίου.

• Οι προκηρύξεις για τις θέσεις των καλλιτεχνικών διευθυντών στους εποπτευόμενους φορείς, παρ’ ότι είναι εκσυγχρονιστικό μέτρο που ενισχύει τη διαφάνεια, καθώς καταργεί τον διορισμό από τον εκάστοτε υπουργό, έχει προκαλέσει αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλά και τους καλλιτέχνες. Πού θεωρείτε ότι οφείλεται;

Ταράζει τα νερά, ξεβολεύονται άνθρωποι και κυρίως ένας μικρός κύκλος καλλιτεχνών που πιστεύει ότι μπορεί να είναι υποψήφιος, μια μικρή ομάδα εκλεκτών. Ενώ την ίδια στιγμή οι Ελληνες καλλιτέχνες έχουν ανοίξει τα φτερά τους με σπουδαίες σπουδές, πτυχία, εμπειρία, ακόμα και σε ξένους οργανισμούς.

Επομένως πιστεύω ότι αυτή η αναταραχή σιγά σιγά θα κοπάσει όταν θα αντιληφθούμε ότι η προκήρυξη δίνει τη δυνατότητα σ’ έναν ευρύτερο κύκλο για να διεκδικήσει θέσεις ευθύνης, σε ανθρώπους με μεγαλύτερες ικανότητες και δυνατότητες σε επίπεδο που απαιτεί η παγκόσμια σκηνή. Είτε αυτό αφορά τη μουσική, όπως έγινε πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, είτε αφορά τα εικαστικά, είτε τους άλλους οργανισμούς.

• Το έχετε θωρακίσει;

Τίποτα δεν θωρακίζεται απέναντι σε πολιτικές αποφάσεις. Ακόμα και οι νόμοι μπορούν να αλλάξουν. Ωστόσο είναι σημαντικό ότι μέσα από τον διάλογο κατακτούμε στον διανοητικό χάρτη της χώρας, στο μυαλό μας, τη νομιμοποίηση αυτού του εκσυγχρονισμού σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Δεν είναι κάτι ανατρεπτικό, είναι ένας εκσυγχρονισμός που συμβαίνει σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, άρα θα συμβεί και σε εμάς για να μην είμαστε εξαίρεση, όπως μερικοί αρέσκονται να λένε χρησιμοποιώντας μόνο ορισμένα παραδείγματα.

• Το γεγονός ότι ο πρώτος διαγωνισμός του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) βγήκε άγονος ενίσχυσε αυτή τη στάση;

Δυσκόλεψε οπωσδήποτε. Στην αδυναμία να υπάρξει υποψήφιος και να εκλεγεί προκλήθηκαν κακεντρέχειες και επενδύθηκαν ελπίδες ότι μπορεί να αποσυρθεί.

• Το ΕΜΣΤ ούτε αυτή τη φορά άνοιξε...

Αν δει κανείς τη φάση που βρίσκεται, με τις μεγάλες εγκαταστάσεις των έργων σε διαδικασία στησίματος θα αντιληφθεί την πρόοδο. Επισκέφτηκα πρόσφατα το ΕΜΣΤ και παρακολούθησα να στήνονται τα έργα του Γιάννη Κουνέλλη, της Μόνα Χατούμ που καταλαμβάνουν από μια ολόκληρη αίθουσα, άλλα έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που έρχονται από τις αποθήκες.

Είδα τον τρόπο που δουλεύει το προσωπικό, οι επιμελητές, ο κ. Αντωνακάκης, η Συραγώ Τσιάρα και νομίζω ότι το μουσείο είναι πια μισάνοιχτο. Θα μπορούσε θαυμάσια αυτόν τον μήνα να ανοίξει προκειμένου ο κόσμος να δει πώς ολοκληρώνεται η οριστική εγκατάσταση της μόνιμης συλλογής σ’ ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης.

• Μπορεί να ανοίξει το ΕΜΣΤ και τον Σεπτέμβριο;

Εχει γίνει αλματώδης πρόοδος. Μέχρι τον Σεπτέμβριο σίγουρα θα ανοίξει. Ολα είναι δρομολογημένα, έχουν υπογραφεί τα συμβόλαια για τη δωρεά, οι υπάλληλοι είναι εκεί, ο προϋπολογισμός του μουσείου είναι αυτός που έπρεπε.

• Ωστόσο και το «Ακροπόλ Παλάς», έτοιμο κτίριο που περιμέναμε να εγκαινιαστεί με την Art Athina, δεν προχώρησε...

Η Αrt Athina μετακινήθηκε προς τον Σεπτέμβριο, οι εκλογές μάς προκάλεσαν αρκετά προβλήματα. Το «Ακροπόλ» είναι το τρίτο στη σειρά που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο.

Το Νομικό του Πρόσωπο θα ψηφιζόταν από τη Βουλή, επομένως κι εδώ πρέπει κανείς να περιμένει τα αποτελέσματα των εκλογών για να δει αν θα προχωρήσει έτσι όπως το οραματιστήκαμε, έναν κόμβο νεανικότητας που θα δώσει άλλο τόνο στην ευρύτερη περιοχή και την Πατησίων. Δεν έχει ξαναγίνει αντίστοιχος δημόσιος χώρος για τη νεανική δημιουργικότητα, ύστερα μάλιστα από τα χρόνια της κρίσης, που οι ανεξάρτητες ομάδες αποδείχτηκαν εξαιρετικά ανθεκτικές και μετέφεραν στην πόλη τη ζωογόνο αύρα τους. Αρα το αξίζουν πραγματικά.

• Για πρώτη φορά στις αρχές του 2019 το ΥΠΠΟΑ απηύθυνε πρόσκληση ενδιαφέροντος σε ομάδες για επιχορηγήσεις πολιτισμικών δράσεων.

Πέρα από το θέατρο και τον χορό, που ήταν σε πλαίσιο επιχορηγήσεων, τους καλέσαμε όλους, ανεξαρτήτως τέχνης, να υποβάλουν προτάσεις στα προγράμματα «Πολιτισμός κατά των Διακρίσεων» και «Παιδιά και Νέοι». Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν να γίνουν πολλά.

Οι νεανικές ομάδες μπορούν να συνεισφέρουν γιατί έχουν τον παλμό τού σήμερα, το όραμα για το αύριο και γνωρίζουν καλά τα προβλήματα της πόλης. Μέσα από αυτή τη ζύμωση μπορούν να προκύψουν καινούργια πράγματα που θα αποτελέσουν καλλιτεχνικές εκπλήξεις.

• Είστε η τέταρτη υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε συνέχεια στην πολιτική χάραξη του ΥΠΠΟΑ;

Ναι, και αυτό το δείχνει πολύ καλά ο απολογισμός που ετοιμάσαμε. Η τετραετία ξεκινάει με τον Νίκο Ξυδάκη, που διαπιστώνει πόσο σημαντικό είναι το θέμα της ΑΕΠΙ και γρήγορα το θέτει κάτω από έλεγχο, όπως και το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του ΥΠΠΟ.

Είναι μεγάλα σκάνδαλα υπό εκκαθάριση, τα οποία αποδεικνύουν το ενδιαφέρον για τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών αλλά και πώς πρέπει να εξυγιανθεί μέσα στο υπουργείο Πολιτισμού μια κατάσταση που είχε επισημανθεί από πολλές πλευρές και για πολύ καιρό συζητιόταν, αλλά δεν τολμούσε κανείς να αγγίξει. Αυτές είναι θεμελιακές αρχές. Μετά ψηφίζεται η Ενιαία Τιμή του Βιβλίου, αίτημα καθολικό, συζητιέται το MOMus που ψηφίζεται μετά από ένα διάστημα που ήταν απαραίτητο για να ωριμάσει. Αυτά και άλλα, με την υποστήριξη και του Αριστείδη Μπαλτά και της Λυδίας Κονιόρδου.

Στη συνέχεια βρίσκω τον διάλογο που έχει ανοίξει για τον Οργανισμό Βιβλίου που τον ολοκληρώνουμε με το νομοσχέδιο. Αυτό που συζητήθηκε μετά τον Σεπτέμβριο του 2018, όταν έχουμε βγει από τα μνημόνια, είναι η Περιφερειακή Πολιτική για τον σύγχρονο πολιτισμό, δομικό στοιχείο που δεν μπορούσε κανείς να σκεφτεί υπό το βάρος των μνημονίων.

Είναι σημαντικό για το μέλλον διότι μας δείχνει τι πρέπει να γίνει για τον σύγχρονο πολιτισμό. Στο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς συνεχίστηκαν τα έργα συντήρησης και ανάδειξης, οι μεγάλες ανασκαφές, προχωρήσαμε σε νομοθετική ρύθμιση για να θωρακίσουμε τη διαχείριση των μνημείων, με πολύ χαρακτηριστικό το «παρών» της Νέας Δημοκρατίας που μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι έχει δεύτερες σκέψεις για τη διαχείριση.

Εγινε η κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου Πειραιά και η έγκριση του master plan του ΟΛΠ, ενώ προηγήθηκε η εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου αλλά και η διατήρηση των αρχαιοτήτων στο Μετρό Θεσσαλονίκης, μια μεγάλη υπόθεση που άλλαξε τη σχέση της πολιτιστικής κληρονομιάς με την πόλη.

• Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη τομή που αφήνετε στο υπουργείο Πολιτισμού;

Ως γενικό, θέλω να ελπίζω ότι υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε πολιτισμική πολική και όχι μέτρα αποσπασματικά. Οταν λέω πολιτισμική πολιτική εννοώ και για τις τέχνες και για τα κοινωνικοπολιτισμικά ζητήματα που μας απασχολούν, δηλαδή τις ανισότητες, τις διακρίσεις, την περιφερειακή ασυμμετρία.

Αυτή είναι κατευθυντήρια δύναμη με δεδομένο ότι έχουμε πολλούς ανθρώπους έξω, αλλά και μέσα στο υπουργείο, καθώς εντοπίσαμε πάνω από 150 πτυχιούχους ή μεταπτυχιακούς με δίπλωμα στην πολιτιστική διαχείριση και αυτό είναι σημαντικό κεφάλαιο για το ΥΠΠΟΑ. Αν σταθώ σε κάτι συγκεκριμένο, εκείνο που πρέπει να προχωρήσει με κάθε τρόπο είναι η Περιφερειακή Πολιτική για τον σύγχρονο πολιτισμό.

Αφορά τη χώρα, τον τρόπο που εννοούμε τον πολιτισμό στην καθημερινή ζωή μας, αφορά όλες τις περιφέρειες που δικαιούνται να έχουν υπηρεσίες, αφορά το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού που είναι επικεντρωμένο στην Αθήνα και πρέπει να αποκτήσει διακλάδωση, όπως ακριβώς είναι οι Εφορείες Αρχαιοτήτων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική κληρονομιά. Θα πρέπει με τον ίδιο τρόπο να υπάρχει και για τον σύγχρονο πολιτισμό. Ολα αυτά βρίσκονται στο νομοσχέδιο.

• Επιστρέψατε στο ΥΠΠΟΑ έπειτα από πολλά χρόνια. Ποιες αλλαγές βρήκατε και τι αισθάνεστε μετά τη 10μηνη θητεία σας;

Μεγάλη ικανοποίηση γιατί με τους συνεργάτες μου, όλα τα στελέχη του υπουργείου και την πολιτική ηγεσία, τον κ. Στρατή και την κυρία Βλαζάκη προλάβαμε και να σχεδιάσουμε και να κάνουμε βήματα για να ολοκληρώσουμε -γιατί αυτό είναι τα νομοσχέδια- καινούργιους τρόπους ώστε να γίνει πραγματικότητα η πολιτική του πολιτισμού.

Επέστρεψα στο υπουργείο έπειτα από πολλά χρόνια και την αλλαγή δεν τη βρήκα στα δεδομένα του όσο στη διάθεση των ανθρώπων, που δεν ήταν πια τα γκρίζα κοστούμια των γραφειοκρατών, αλλά άνθρωποι που ενδιαφέρονται και αναζητούν νέες κατευθύνσεις. Μέσα και έξω από το υπουργείο. Θυμάμαι την πρώτη φορά που συζητήσαμε για το ΕΚΕΒΙ μού πετούσαν πέτρες οι εκδότες. Δεν το ήθελαν. Τώρα το θέλουν οι πάντες. Είναι μια τεράστια ικανοποίηση, όπως και για την Περιφερειακή Πολιτική που τη στηρίζουν όλοι οι άνθρωποι στη χώρα, τους οποίους συναντήσαμε.

Διεκδικούμε τη συναίνεση των προοδευτικών ανθρώπων

• Είστε υποψήφια στην Α’ Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τις σας ώθησε να αλλάξετε απόφαση, καθώς είχατε δηλώσει ότι δεν θα θέσετε υποψηφιότητα;

Το τελευταίο διάστημα αισθάνθηκα τόσο μεγάλη την πίεση και τον μηδενισμό για ό,τι έχει γίνει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από το υπουργείο Πολιτισμού, ώστε θεώρησα υποχρέωσή μου να το υπερασπιστώ μέχρι τέλους. Όταν κατεβαίνει τόσο χαμηλά το επίπεδο της αντιπαράθεσης της αντιπολίτευσης πρέπει κανείς να είναι παρών για να μπορέσει να το αντιμετωπίσει.

• Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αλλά και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη δυσκολία της κυβέρνησης να εκλεγεί. Τι πιστεύετε;

Προέρχομαι από τον προοδευτικό χώρο και βρισκόμουν πάντα σε μικρά κόμματα, ξεκινώντας από την Ε.ΑΡ. με τον Λεωνίδα Κύρκο. Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι έχουμε μια Αριστερά και το άνοιγμά της στον προοδευτικό χώρο. Θεωρώ ότι μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για την ελληνική κοινωνία ότι δεν θα πνιγούμε στο κύμα νεοφιλελευθερισμού και θεωρητικής ανάπτυξης που η αντιπολίτευση θέλει να εφαρμόσει με τους παλιούς όρους, όπως της φτηνότερης εργασίας για παράδειγμα.

Είμαστε εδώ για να μπορέσουμε μέχρι τις εκλογές να δώσουμε συγκεκριμένα δείγματα τι κάναμε και ποια είναι τα επόμενα βήματα, για να διεκδικήσουμε τη συναίνεση των προοδευτικών ανθρώπων που αντιλαμβάνονται τι θα σημαίνει να ξαναγυρίσουμε στα μνημόνια. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έβγαλαν τη χώρα από τα μνημόνια. Οσο και αν αμφισβητήθηκε θεωρώ ότι είναι κατανοητό πια από όλους. Σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε θα ήταν πολύ κρίμα να γυρίσουμε πίσω, σε νοοτροπίες που μας ταλαιπώρησαν πολλά χρόνια.

• Ποια χαρακτηριστικά του πρωθυπουργού εκτιμάτε;

Είναι πολύ ζωντανός άνθρωπος, οικείος, με άποψη, ανοιχτός να συζητήσει, σταθερός στις θέσεις του και αυτό δημιουργεί εξαιρετικό κλίμα διαλόγου. Θα σε ακούσει, δεν θα σου πει «ναι» και θα εννοεί «όχι», είναι άνθρωπος που εμπνέει εμπιστοσύνη.

«Ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια, κύριε; Εγώ έχω σπουδάσει αρχαιολογία. Εσείς ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια;»

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Ο στρατός στα Εξάρχεια

«Ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια, κύριε; Εγώ έχω σπουδάσει αρχαιολογία. Εσείς ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια;». Τα είπε μια, τα είπε δυο, τα είπε περίπου δέκα απανωτές φορές τα «ειλατήρια» ο αρχαιολόγος μας, για να αποστομώσει τον δημοσιογράφο του καναλιού, που επέμενε να τον ρωτάει για το μέγα εύρημα και μέγιστο εμπόρευμά του, τις «χειρόγραφες επιστολές του Χριστού». Για να θεραπεύσει το πρώτο ψέμα («εδώ οι καλές χειρόγραφες επιστολές του Χριστού, σπεύσατε»), ο αρχαιολόγος-πολιτευτής Κυριάκος Βελόπουλος (γεμάτος αρχαιολόγους - αρχαιοπώλες τελικά εκείνος ο ΛΑΟΣ) δεν δίστασε να αντεπιτεθεί με δεύτερο ψέμα: «Εγώ δεν μίλησα ποτέ για χειρόγραφες επιστολές του Χριστού.
Ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια, κύριε; Ξέρετε τι είναι τα ειλατήρια του Αγίου Ορους; Ε; Ξέρετε;». Ο δημοσιογράφος δεν ήξερε τι είναι τα «ειλατήρια». Γιατί να ξέρει; Μήπως ο κ. Βελόπουλος ήξερε τι είναι τα «ειλητάρια»; Αν ήξερε, τουλάχιστον τη δέκατη φορά θα πετύχαινε το σωστό όνομα.
Για χρόνια, και από πλήθος κανάλια, κεντρικά και περιφερειακά (προφανώς έχει την άνεση να αγοράζει τόσον τηλεοπτικό χρόνο χάρη στα κέρδη του), ο κ. Βελόπουλος εμπορευόταν το Άγιο Όρος και μαζί τον Ολυμπο, το άγιο βουνό των αρχαίων: αγιορείτικα χειρόγραφα και βότανα συν αρχαιότητα, πολλή αρχαιότητα. Αλλά τελικά αυτό ήταν το πρόσχημα, το ορεινό περιτύλιγμα. Στην πραγματικότητα, πουλούσε σωβινισμό, ακροδεξιίτιδα («τα πολύ ναζιστικά δεν τα γουστάρω») και προσφυγοφαγία, αφού οι πρόσφυγες («ποιοι πρόσφυγες, κύριε; λαθροεισβολείς είναι»), στην εντεταλμένη υπηρεσία των Εβραίων, των ισλαμιστών, των βουδιστών κ.λπ., είναι ένας δούρειος ίππος που ανέλαβε να φέρει εις πέρας το σχέδιο «Φαιδώρα», μια άλλη φαιδρή επινόηση των βελοπουλιστών.
Σαν αρχηγός της Ελληνικής Λύσης, ο κ. Βελόπουλος στο δεκάλεπτο προεκλογικό προπαγανδιστικό βίντεό του προσφέρει σε τιμή ευκαιρίας λύση για τα πάντα: Με τη «βαριά βιομηχανία των ελληνικών βοτάνων», 4 δισ. ετησίως. Με «ιχθυοκαλλιέργειες στις βραχονησίδες», άλλα τόσα, και βάλε. Με τείχος στον Έβρο (συν νάρκες; συν τάφρους με κροκόδειλους;), «τέρμα οι λαθραίοι», απλό είναι. Ακόμα πιο απλή η θεραπεία για τα Εξάρχεια και την ΑΣΟΕΕ: «Θα αναλάβει ο στρατός», τα τεθωρακισμένα, τα βατράχια και βέβαια το σώμα ορεινών καταδρομών, λόγω του υψομέτρου της Πατησίων.
Τη «λύση» του στρατού για τα Εξάρχεια την είχε προτείνει προ τριμήνου και ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος. Αλλά τουλάχιστον αυτός δεν κατεβαίνει στις εκλογές.

Αλέξανδρος Σταυρακάκης: Ο Έλληνας νικητής του διεθνούς διαγωνισμού Τσαϊκόφσκι!

naftemporiki.gr

---

Νικητής του 16ου διεθνούς διαγωνισμού Τσαϊκόφσκι αναδείχθηκε ο 30χρονος μπάσος Αλέξανδρος Σταυρακάκης. Πρόκειται για μια κορυφαία παγκοσμίως διάκριση για τον Έλληνα καλλιτέχνη, σε μία από τις πιο σημαντικές διοργανώσεις για τους ανερχόμενους ερμηνευτές κλασικής μουσικής.

Ο τραγουδιστής που αποφοίτησε το 2014 από την τάξη της Δέσποινας Καλαφάτη στο Ωδείο Αθηνών συνέχισε να μελετά με τους L. Ivanova, P. Burchuladze, G. Aragall, B. Fassbaender, M. Petersen και E. Obraztsova για να αποφοιτήσει το 2017 και από τη Μουσική Ακαδημία της Δρέσδης, τάξη του M. Henneberg.

Το 2016 κέρδισε τον 3ο Διαγωνισμό Βάγκνερ στη Λειψία, ενώ από το 2018 είναι μέλος της Semperoper της Δρέσδης, όπου ήδη έχει εμφανιστεί κορυφαίους ρόλους όπως ο Colline στη Μποέμ του Πουτσίνι και ο Commendatore στον Ντον Τζιοβάνι του Μότσαρτ, με προγραμματισμένες ήδη τις εμφανίσεις του ως Sparafucile, Don Basilio, Prince Gremin και Uncle Bonze.

Κώστας Καραμανλής: Από την αφωνία στο θράσος…

Γιώργος Καρελιάς

news247.gr 

27 Ιουνίου 2019

---

Όλοι οι κοινοβουλευτικοί πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης-πλην δύο- έχουν μιλήσει για τα πεπραγμένα τους. Κατά σειράν, Γεώργιος Ράλλης, Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας έχουν υπερασπιστεί το έργο τους, έχουν παραδεχθεί και λάθη τους. Με ομιλίες, με συνεντεύξεις, με βιβλία έχουν κάνει αυτό που κάθε δημόσιο πρόσωπο έχει υποχρέωση: να «απολογείται» για ό,τι έκανε ή δεν έκανε, όταν άσκησε εξουσία.
Μόνο δύο από τους πρωθυπουργούς το απέφυγαν συστηματικά. Και οι δύο φέρουν το επώνυμο Καραμανλής. Ο παλιός, ο Κωνσταντίνος, είχε φροντίσει να αναθέσει σε άλλους, κατά τεκμήριο «αγιογράφους», την υστεροφημία του. Αλλά μπορεί κανείς να πει ότι εκείνος δεν βαρυνόταν με κάτι σοβαρό, τουλάχιστον στην μεταπολιτευτική πολιτική του πορεία.

Ο δεύτερος, όμως, ο Κώστας(ο μικρός) Καραμανλής φέρει βαριά ευθύνη για την κατρακύλα που έχει πάρει η χώρα την τελευταία δεκαετία. Διότι οι δικές του κυβερνήσεις, ιδίως αυτές της περιόδου 2007-2009, οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, το έλλειμμα του Προϋπολογισμού του 2009 στο 15% και(μόλις αποκαλύφθηκε, διότι το έκρυβαν) τη χώρα στα πρόθυρα τη χρεοκοπίας. Τα προεκτεθέντα δεν αποτελούν δημοσιογραφικούς ισχυρισμούς ούτε κατηγορίες των πολιτικών του αντιπάλων. Εχουν τεκμηριωθεί από τα πλέον υπεύθυνα χείλη, τόσο εγχώρια :

(Ο Προβόπουλος ανακοινώνει  διψήφιο έλλειμμα) όσο και ευρωπαϊκά:

 

Γιούνκερ: Παραποιημένα τα στοιχεία της Ελλάδας για την περίοδο 2004-2009)

Και όμως. Ο Κώστας Καραμανλής εδώ και δέκα χρόνια σιωπά. Δεν έχει δώσει ούτε μια συνέντευξη, δεν έχει γράψει τίποτα(μόνο κάποιοι «αγιογράφοι» του προσπαθούν κατά καιρούς να τον δικαιολογήσουν), δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις.
Το βράδυ της Τετάρτης έσπασε τη σιωπή του. Αλλά όσοι προσδοκούσαν ότι κάτι θα έλεγε για την επίμαχη δική του περίοδο απογοητεύθηκαν. Επέλεξε να μιλήσει για να επιδείξει τον κομματικό πατριωτισμό του. «Το 2015 η ΝΔ κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη» ήταν το μόνο που βρήκε να πει. «Ξεχνώντας» ότι το 2015 δεν κινδύνεψε να βγει η χώρα από την Ευρώπη έτσι στα ξαφνικά και στα κουτουρού. Είχε προηγηθεί το 2007, το 2008 και το 2009, που άδειασαν τα ταμεία και έκλεισαν τις στρόφιγγες του διεθνούς δανεισμού. Ήταν τα χρόνια που προετοίμασαν την χρεοκοπία και την παραλίγο έξοδο από το ευρώ.
Για όλα αυτά ο κ. Καραμανλής δεν έχει τίποτα να πει. Δεν τολμά να υπερασπιστεί αυτά που έκανε, δεν αντικρούει όσα του προσάπτουν. Επί δέκα χρόνια έχει πάθει αφωνία και τώρα που μίλησε εμφανίζεται αμνήμων. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η συμμετοχή στην κομματική επιτυχία.
Με τον Καραμανλή συμβαίνει, δυστυχώς, αυτό που έχει γράψει ο αρχαίος φιλόσοφος Δημόκριτος: «Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά», τουτέστιν «όποιος ξεχνάει τα σφάλματά του αποθρασύνεται». Σ’ αυτή τη «λήθη» συνέβαλε, δυστυχώς και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος επί τέσσερα χρόνια είχε στο απυρόβλητο την περίοδο Καραμανλή, επιβραβεύοντας με υψηλά αξιώματα πρόσωπα που έχουν μεγάλες ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας.
Κατά άλλα, τίποτα δεν ξεχνιέται, όσο κι αν το επιδιώκει ο Καραμανλής και οι υποστηρικτές ή υμνωδοί του. Διότι, όπως λέει ένας στίχος του Γιάννη Ρίτσου: «Δεν χρειάζεται να θυμηθείς. Το ξέρουμε»!

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΔΙΚΕ ΜΟΥ!

Bροχοδάκρυα

Scala & Kolacny Brothers - Wikipedia

Raintears

Caffeine spills, as the world speeds by.
Train cacophony hides my sigh.
Raintears spill and the windows smear.
My tears spill because you're not here.

And in another place
your kiss would dry my face.
Each passing field and tree
separates you from me.
Raintears are all I see.

Gave my blessing, and you were gone.
Stars burnt out as the years rolled on.
Gave my heart, as I always do.
Lost myself the day I lost you.

And in another place
I'd heal in your embrace.
My honey-drizzled dreams
sweeten lonely in-betweens.
Each passing day and year
taunts me 'cause you're not here.

Wounds won't close
'cause I know
somehow I
let you go.

Η παραβολή του εμφράγματος

Χρήστος Γιαννίμπας*

Πηγή: tvxs.gr

---

Αντί για debate, που τελικά ούτε αυτό θα γίνει, το καλύτερο για όλους μας θα ήταν Μητσοτάκης και Τσίπρας να είχαν κλείσει ένα deal πριν από τουλάχιστον ένα χρόνο. Ο Μητσοτάκης θα σταματούσε να λέει ψέματα για τον Τσίπρα και ο Τσίπρας αλήθειες για τον Μητσοτάκη.
Το πρόβλημα, όπως ξέρουμε όλοι,  είναι ότι κανείς τους δεν θα τηρούσε την συμφωνία. Οι μύθοι του Αισώπου φιλελευθεροποιήθηκαν για τις ανάγκες της εκλογής του Μητσοτάκη, οπότε σας παραθέτω την παραβολή του εμφράγματος. Γιατί βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και γιατί, ελπίζω, να είναι λίγο πιο διδακτική από όσα ΔΕΝ λέει ο Μητσοτάκης (εκτός απ’ αυτά που του ξεφεύγουν).
Τις πρώτες πρωινές ώρες (01:30) στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 είχα ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Αρχικά με πήγαν στο ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ, διανυκτέρευσα στη ΜΕΘ (μονάδα εντατικής θεραπείας) και προς το μεσημεράκι με διακομιδή στον ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ. Εκεί ο κ. Ν. Μπουρμπούλης (Διευθυντής Α Καρδιολογικής) μού «ξεβούλωσε» την μία αρτηρία τοποθετώντας 3 stents και τρεις βδομάδες αργότερα και τις άλλες δύο με ένα stent σε κάθε μία. Κοντολογίς με 5 stents με έκανε stentένιο (τύφλα να ‘χει ο Robocop).
Την επόμενη της πρώτης και πιο σοβαρής επέμβασης, 20 Σεπτεμβρίου, ήρθε στην ΜΕΘ του «ΕΡΥΘΡΟΥ» ο κ. Μπουρμπούλης να με δει. Η αυτονόητη (θεωρώ εγώ) ερώτησή του ήταν: «καπνίζεις»; Με ένα χαμόγελο που έφτανε ίσα με τα αφτιά μου του απάντησα, όχι το έχω κόψει εδώ και σχεδόν 5 χρόνια (κι αυτή είναι η αλήθεια). Δεν έχω καν ακουμπήσει τσιγάρο, του είπα. Η επόμενη ερώτησή του ήταν: «πόσα χρόνια κάπνιζες;» Το χαμόγελο εξαφανίστηκε στην στιγμή και του απάντησα πως κάπνιζα από τα 20 μου, δηλαδή, σχεδόν 45 χρόνια δύο πακέτα την ημέρα.
Αφού σας παρέθεσα τα γεγονότα, έρχομαι τώρα στην παραβολή θυμίζοντάς σας πως η παραβολή δεν συγγενεύει με τον μύθο όπου μπορεί να περιγράφονται εξωπραγματικά γεγονότα (πχ να συνομιλούν ο μέρμηγκας κι ο τζίτζικας), ούτε όμως με την αλληγορία στην οποία πρόσωπα και πράγματα είναι ιδεατά.
Ώστε επί 45 χρόνια κάπνιζες 2 πακέτα την ημέρα, δεν περπατούσες ούτε μέχρι το περίπτερο στη γωνία, κατέβαζες μπριζολάκια, παϊδάκια, κίτρινα τυράκια κ.λπ. Τώρα όμως, εδώ και σχεδόν 5 χρόνια, το έκοψες το ρημάδι. Ε, και τι θέλεις ρε πατριώτη; Σε πέντε χρόνια να καθαρίσουν τα πνευμόνια σου, να αποφραγούν οι στεφανιαίες (και όλες οι) αρτηρίες σου και να γκαστρώνεις γαϊδάρα στην ανηφόρα;
Ε, δεν γίνεται. Πώς να το κάνουμε ρε πατριώτη; Απλά ΔΕΝ γίνεται. Ξέρω, πως ο γιατρός σου είπε πως θα σε κάνει περδίκι. Σε έκανε; Όχι δεν σε έκανε. Αλλά μήπως ο άνθρωπος ήξερε τι θα βρει; Ναι ρε φίλε, είχες κάνει και καρδιογράφημα και υπέρηχο και όλες τις αναλύσεις και εξετάσεις. Αλλά αν όλα αυτά αρκούσαν ποιος ο λόγος να υπάρχει το στεφανιογράφημα; Που να ήξερε ο γιατρός τι θα αντιμετωπίσει και πως δεν θα βρει ούτε «σεντς αίματος στα ταμεία» του μυοκαρδίου;
Να μην αναλάμβανε. Εντάξει τώρα, υποθέτω μιλάμε σοβαρά. Άλλωστε εσύ πήγες στο γιατρό με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κι αν δεν σου έβαζε τα stents, τώρα θα ήσουν στα κυπαρίσσια. Σε γλύτωσε από τα χειρότερα; Ε, σε γλύτωσε ρε φίλε αλλιώς τώρα το μυοκάρδιο θα είχε «χρεοκοπήσει». Σε έστησε ξανά στα πόδια σου, έτσι δεν είναι; Σου έδωσε την σωστή φαρμακευτική αγωγή, σου έπεσε και η πίεση που ήταν άστα να πάνε (στη ρύθμισε) κ.λπ. Σου έδωσε και την σωστή αγωγή έτσι που βήμα το βήμα να αποκατασταθείς στο μέγιστο δυνατό και να ζήσεις με ασφάλεια μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Αλλά να σου πω και κάτι; Ο γιατρός σε έκλεψε, σου πήρε ή σου ζήτησε φακελάκι; Μήπως σου πήρε δανεικά κι αγύριστα ή μήπως έδωσε θαλασσοδάνεια στους δικούς του; Μήπως το έκανε κάποιος από τους συνεργάτες του; Τίποτε απ’ αυτά δεν έγινε κι ας ήταν ο κανόνας, και το ξέρεις καλά, μέχρι πριν λίγο. Δεν προσπάθησε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και πέτυχε σε πολλά που πριν ήταν αδιανόητα; Ειδικά κάτω από τις γνωστές έκτακτες συνθήκες. Εντάξει, δεν τα κατάφερε σε όλα. Και ναι, πόνεσες, έχασες και αίμα.
Αλλά για πες μου. Ποιος ήθελες να χάσει το αίμα ρε φίλε; Αυτοί που δεν τους είχε μείνει ούτε σταγόνα για δείγμα κι έτρωγαν από τους κάδους; Ή μήπως οι «υγιείς» που όχι μόνο δεν έχουν δώσει ποτέ ούτε σταγόνα αλλά τόσα χρόνια σου ρουφάνε ΚΑΙ το δικό σου. Άσε που το έχουν σε τράπεζες «αίματος» της Ελβετίας. Άλλο τώρα αν σου δίνουν λίγα ml δάνειο ως υποκατάστατο, κάτι σαν το «Άρλεκιν», και ξεχνιέσαι. Έτσι κι αλλιώς σου δίνουν λίγο απ’ το δικό σου.
Εσύ όμως λες πως φταίει ο γιατρός για το αίμα που έχασες ενώ ξέρεις πως άλλοι στο ρουφήξανε (και στο ρουφάγανε χρόνια τώρα). Και δικαίως θέλεις το αίμα που πράγματι έχασες. Φίλε, κανείς δεν θα στο δώσει με μετάγγιση. Θα το φτιάξει ο οργανισμός σου. Αλλά όχι με τη μία. Απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Βήμα το βήμα με σωστή αγωγή και με ασφαλή βήματα σε μια κοινή πορεία με όλους. Γιατί εσύ είχες οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και άλλοι είχαν κάτι άλλο. Όμως μόνο όλοι μαζί μπορούμε να ελπίζουμε. Αν μας χωρίσουν, μας ξεμοναχιάσουν και ο καθένας μας περπατάει μόνος του, μαύρο φίδι που μας έφαγε.
Ξέρω, αναπολείς την επιστροφή στην «κανονικότητα» που ζούσες. Γι’ αυτό και είσαι έτοιμος να αλλάξεις γιατρό. Άλλωστε κανείς δεν θέλει κάποιον που του λέει μην καπνίζεις, μην τρως πολλά κόκκινα κρέατα, μη αυτό και μη εκείνο. Όλοι προτιμούν γιατρό που θα τους λέει αυτά που θέλουν να ακούσουν. Κι άμα λάχει να τους τάζει και κάμποσα βιάγκρα. Όμως αυτά δεν είναι δική σου αλλά δική τους «κανονικότητα». Τα έζησες και ξέρεις πως  αυτοί κι αυτή σε έφεραν στο έμφραγμα.
Άκου φιλαράκο για να τελειώνουμε. Ελεύθερος άνθρωπος είσαι και είναι στο χέρι σου να αποφασίσεις πως θα πορευτείς από δω και πέρα μετά το έμφραγμα. Θέλεις να καπνίζεις; Κάπνιζε. Θέλεις να τρως γλυκάδια, κόκκινο κρεατάκι, κίτρινα τυριά κ.λπ. κάθε μέρα μεσημέρι και βράδυ; Τρώγε. Θέλεις να παίρνεις το αυτοκίνητο για μια απόσταση ενός χιλιομέτρου; ΟΚ, κάντο και πες και το τετριμμένο «ταμένος είμαι να πάω με τα πόδια».
Κοντολογίς κάνε ό,τι γουστάρεις. Αν όμως έχεις ίχνος νιονιού κλείσε από τώρα, όχι θέση στον «ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ» γιατί κανένας Νίκος Μπουρμπούλης δεν θα σε σώσει, αλλά μια θέση στο νεκροταφείο της πόλης ή του χωριού σου. Και μην ξεχάσεις να πεις στα παιδιά σου τα λόγια του Βρετανού ποιητή Alexander Pope: «Πεθαίνω με εκατοντάδες καλά συμπτώματα».
Αυτή ήταν η παραβολή του εμφράγματος. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε και όποιος δεν κατάλαβε ας διασκεδάσει (για δεύτερο συνεχόμενο άρθρο) με τον Χάρρυ Κλυνν στο σκετσάκι με τους λούτσους. Εκτός αν προτιμά το «σκετσάκι» με το συνταξιοδοτικό του Μητσοτάκη. Αλλά κι αυτό «λούτσους» έχει. Και τι «λούτσους»; Να, τέτοιους με το συμπάθειο.

Τέλος, η ζωή, η δημοκρατία αλλά και η ιστορία είναι γεμάτη από «εμφράγματα». Τα τρωκτικά της Δεξιάς και οι τύποι με τα σύνδρομα στέρησης της μίζας και της διαπλοκής ετοιμάζουν ένα ακόμα. Η πολύ μεγάλη πλειονότητα θα το πληρώσει πολύ ακριβά (και αυτό όπως και το προηγούμενο). Κι ως γνωστόν, το «έμφραγμα» πληρώνεται μεταχρονολογημένα μεν αλλά πάντοτε τοις μετρητοίς.
  Αντί για υστερόγραφο. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Ν. Μπουρμπούλη και όλο το ιατρικό και μη προσωπικό στον ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ αλλά και στο ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ (θυμάμαι το όνομα του κ. Σάββα Μάζαρη). Δεν ξέρω ή και δεν θυμάμαι όλα τα ονόματα αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρόσωπά σας. Έχετε όλοι και όλες την ευγνωμοσύνη μου και σας ευχαριστώ για ένα ακόμα λόγο. Με κάνατε περήφανο για την Δημόσια Υγεία και σας υπόσχομαι πως θα την υπερασπίζομαι όπως και όσο μπορώ, κόντρα στους ΑΝΟΗΤΟΥΣ που στηρίζουν, και με την ψήφο τους, την 
κατεδάφισή της.

Χρήστος Γιαννίμπας - Bio + Βιβλία

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy