15 συγγραφείς παρουσιάζουν τα νέα τους βιβλία

ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Αρωμα ελληνικής πεζογραφίας 15 συγγραφείς παρουσιάζουν τα νέα τους βιβλία

Πηγή: efsyn.gr

Συντάκτης: 

Μισέλ Φάις

 

Στα δύο προηγούμενα σαββατιάτικα ένθετα (6 & 13 Οκτωβρίου) επιμερίστηκε το αφιέρωμα «Πρόγευση ξένης λογοτεχνίας», όπου 18 μεταφραστές παρουσίασαν ισάριθμα υπό έκδοση βιβλία που μετάφρασαν.
Σήμερα 15 πεζογράφοι παρουσιάζουν την τελευταία λογοτεχνική τους κατάθεση.
Πρόκειται για τους: Κώστα Ακρίβο, Θεόδωρο Γρηγοριάδη, Δημήτρη Καλοκύρη, Κώστα Κατσουλάρη, Αχιλλέα Κυριακίδη, Ελενα Μαρούτσου, Ανδρέα Μήτσου, Γιώργο - Ικαρο Μπαμπασάκη, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Ακη Παπαντώνη, Βασιλική Πέτσα, Αλέξη Σταμάτη, Γιώργο Συμπάρδη, Φαίδωνα Ταμβακάκη και Βίκυ Τσελεπίδου.
Το Ανοιχτό Βιβλίο, επιλέγοντας 15 τίτλους από την εύρωστη φθινοπωρινή σοδειά (αναμφίβολα υπάρχουν κι άλλοι εξίσου αξιοσύστατοι), συνθέτει ένα πολυφωνικό πεζογραφικό ψηφιδωτό από μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων.
Γραφές ανοιχτές στα συλλογικά πάθη, στην ιστορική μνήμη, στην υπαρξιακή καταβύθιση, στην κοινωνική κριτική, στην αστική περιπλάνηση, με αυτοβιογραφικό προσωπείο ή όχι, με σαρκαστική, ειρωνική, στοχαστική, δραματική, αλληγορική ή νοσταλγική διάθεση.
Επιλέξτε κάποιες από αυτές τις προτάσεις (σε βάθος χρόνου θα παρουσιαστούν, ενδελεχώς, από τους κριτικούς του Ανοιχτού Βιβλίου) που να ταιριάζουν στο βιβλιοφιλικό σας προφίλ. Ωστόσο, μη διστάσετε να δοκιμάσετε και μια έτερη γραφή ή κάποιον συγγραφέα που δεν γνωρίζετε, που δεν εντάσσεται, εκ των προτέρων, στο αναγνωστικό σας κάδρο.

Φόρτωσα τις αγωνίες μου στους ώμους άλλων

Κ. Ακρίβος

• «Γάλα Μαγνησίας»
• Μεταίχμιο

Του ΚΩΣΤΑ ΑΚΡΙΒΟΥ
Υπάρχουν αγάλματα ηρώων, καλλιτεχνών, εθνικών ευεργετών, αθλητών... Ομως το πιο παράξενο ήταν εκείνο που έβλεπα καθημερινά έξω από το Α' Γυμνάσιον Αρρένων Βόλου: η προτομή ενός μαθητή, που πνίγηκε για να σώσει κάποιον φίλο του. Με τα χρόνια αυτό το γεγονός άρχισε να με απασχολεί όλο και πιο συχνά, με αντίθετη ωστόσο φορά: Αν ο μαθητής, ο οποίος μάλιστα έπασχε από πολιομυελίτιδα, δεν έκανε την πράξη αυτοθυσίας, θα ήταν εντάξει με τη συνείδησή του; Με άλλα λόγια, είναι έγκλημα ή όχι όταν δεν απλώνεις το χέρι να σώσεις κάποιον ενώ μπορείς;
Το ερώτημα αυτό έπλασε τη δράση μιας παρέας δεκαεφτάρηδων, εσώκλειστων σε εκκλησιαστικό οικοτροφείο, που τη ζωή τους τη σημαδεύει ένα τραγικό περιστατικό το καλοκαίρι του 1975. Στο δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος συναντούμε τους πρωταγωνιστές, πενηντάρηδες πια, να βασανίζονται από την αμφιβολία για το τι στ' αλήθεια έγινε εκείνη τη μέρα.
Ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο επιχειρώντας να αυτοβιογραφηθώ μυθοπλαστικά, αναπλάθοντας τα χρόνια που πέρασα τρόφιμος κι εγώ σε οικοτροφείο. Γρήγορα κατάλαβα πως αυτό ήταν αδύνατο, καθώς οι χαρακτήρες απέκτησαν τέτοια δυναμική που ακύρωσαν τις όποιες προθέσεις μου. Μπορεί λοιπόν να μην ξαναζωντάνεψα πιστά τον έφηβο εαυτό μου, φόρτωσα όμως τις αγωνίες μου στους ώμους άλλων. Κι ας είναι αυτοί οι άλλοι ήρωες χάρτινοι.

Εσωτερική συνοχή,γεωγραφική μετατόπιση

Θ. Γρηγοριάδης

• «Γιατί πρόδωσα
• την πατρίδα μου»
• Πατάκης

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ
Δεν την «πρόδωσα» εγώ, αλλά ένας άλλος αφηγητής στο ομώνυμο διήγημα που έδωσε και τον τίτλο στη συλλογή. Πρόκειται για μια συλλογή είκοσι έξι διηγημάτων από τα οποία μόνον ένα είναι αδημοσίευτο. Ολα τα υπόλοιπα δημοσιεύτηκαν από το 1995 μέχρι και σήμερα. Πάντα έγραφα διηγήματα, αυτή είναι η τρίτη μου συλλογή. Εγραφα και, όταν μου ζητούσαν κάποια συνεργασία σε περιοδικό ή εφημερίδα, σκεφτόμουν ποιο θα ταίριαζε και το έδινα με ευχαρίστηση. Μόνον δημοσιευμένο μπορεί να δοκιμαστεί ένα γραπτό. Από τα σαράντα περίπου δημοσιευμένα διηγήματα επέλεξα είκοσι έξι. Τα πιο αγαπημένα αλλά και εκείνα που αγάπησαν όσοι, κατά καιρούς, τα άκουσαν να τους τα διαβάζω σε παρέες. Το συνηθίζω και αυτό.
Λέγεται ότι μία συλλογή διηγημάτων είναι ένα σύνθετο μυθιστόρημα. Σ' αυτή τη συλλογή διαφορετικοί τόποι, χαρακτήρες και ιστορίες επανασυνδέονται. Ανθρώπινες περιπέτειες, αφηγήσεις πρωτοπρόσωπες και τριτοπρόσωπες, βιωματικές και μυθοπλαστικές, έρωτες και πάθη, αληθινά ιστορικά γεγονότα. Διαδραματίζονται στην Καβάλα, στο Παγγαίο, στην Ξάνθη, στον Εβρο, στη Στοκχόλμη, στο Βερολίνο, στην Τύνιδα, στη Σαμψούντα, στη Συρία. Δεν τα παραθέτω χρονολογικά, υπάρχει μια εσωτερική συνοχή και μια γεωγραφική μετατόπιση: από τον τόπο της παιδικής ηλικίας στην αναζήτηση, στο ταξίδι, στην προσφυγιά, μετασχηματίζοντας έτσι τη χωροχρονική τους διάσταση σε σχέση με τις εποχές, την κοινωνία και την Ιστορία.[...........]

Αρωμα ελληνικής πεζογραφίας 15 συγγραφείς παρουσιάζουν τα νέα ...