Επιστήμονες έλυσαν το μυστήριο γύρω από διάσημο ποίημα της Σαπφούς
Πηγή: newsbomb.gr
Φυσικοί
και αστρονόμοι του Πανεπιστημίου του Τέξας-Άρλινγκτον χρησιμοποίησαν
εξελιγμένο αστρονομικό λογισμικό, με το οποίο, όπως ανακοίνωσαν,
χρονολόγησαν στους πρώτους μήνες (τέλος χειμώνα με αρχή άνοιξης) πιθανώς
του 570 π.Χ. ένα από τα γνωστότερα ποιήματα της λυρικής ποιήτριας Σαπφούς, το οποίο αναφέρεται στο νυχτερινό ουρανό της Ελλάδας και ειδικότερα στις Πλειάδες (Πούλια).
Ο γερμανικής καταγωγής καθηγητής φυσικής Μάνφρεντ Κουντζ και
επικεφαλής της μελέτης, ο αστρονόμος Λέβεντ Γκούρντεμιρ (διευθυντής του
Πλανηταρίου του αμερικανικού πανεπιστημίου) και ο αστρονόμος Μάρτιν
Τζορτζ (πρώην πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων και νυν
ερευνητής του Εθνικού Ινστιτούτου Αστρονομικών Ερευνών της Ταϊλάνδης),
έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομικής ιστορίας
"Journal of Astronomical History".
Οι διάσημοι στίχοι της Σαπφούς είναι:
Δέδυκε μεν ἀ σελάννα
καὶ Πληΐαδεσ, μέσαι δὲ
νύκτεσ πάρα δ᾽ ἔρχετ᾽ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
(και σε μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη)
Γρήγορα η ώρα πέρασε, μεσάνυχτα κοντεύουν,
πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βασιλέψανε -
και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη
κι έρημη.
Με τη βοήθεια του λογισμικού Starry Night 7.3 και του πλανηταριακού συστήματος Digistar 5, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι το ποίημα γράφτηκε -ή αναφέρεται- στις 25 Ιανουαρίου του 570 π.Χ.
Αυτή είναι η νωρίτερη δυνατή ημερομηνία που οι Πλειάδες -ένα αστρικό σμήνος στον αστερισμό του Ταύρου- θα είχαν «δύσει» τα μεσάνυχτα. Το αργότερο που η Σαπφώ εκείνη τη χρονιά θα μπορούσε να είχε δει τις Πλειάδες το βράδυ από τη Μυτιλήνη, ήταν στις 31 Μαρτίου.
Στην ουσία, η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνει αστρονομικά τις εκτιμήσεις άλλων ειδικών για το πότε γράφτηκε το ποίημα. Η Σαπφώ -που πέθανε περίπου το 570 π.Χ.- έκανε συχνές αναφορές στα ουράνια σώματα (Ήλιο, Σελήνη, Αφροδίτη) και, κατά τους ερευνητές, πρέπει να θεωρηθεί ότι άτυπα συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής αστρονομίας.
Διαβάστε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στο εξής link.
Οι διάσημοι στίχοι της Σαπφούς είναι:
Δέδυκε μεν ἀ σελάννα
καὶ Πληΐαδεσ, μέσαι δὲ
νύκτεσ πάρα δ᾽ ἔρχετ᾽ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
(και σε μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη)
Γρήγορα η ώρα πέρασε, μεσάνυχτα κοντεύουν,
πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βασιλέψανε -
και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη
κι έρημη.
Με τη βοήθεια του λογισμικού Starry Night 7.3 και του πλανηταριακού συστήματος Digistar 5, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι το ποίημα γράφτηκε -ή αναφέρεται- στις 25 Ιανουαρίου του 570 π.Χ.
Αυτή είναι η νωρίτερη δυνατή ημερομηνία που οι Πλειάδες -ένα αστρικό σμήνος στον αστερισμό του Ταύρου- θα είχαν «δύσει» τα μεσάνυχτα. Το αργότερο που η Σαπφώ εκείνη τη χρονιά θα μπορούσε να είχε δει τις Πλειάδες το βράδυ από τη Μυτιλήνη, ήταν στις 31 Μαρτίου.
Στην ουσία, η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνει αστρονομικά τις εκτιμήσεις άλλων ειδικών για το πότε γράφτηκε το ποίημα. Η Σαπφώ -που πέθανε περίπου το 570 π.Χ.- έκανε συχνές αναφορές στα ουράνια σώματα (Ήλιο, Σελήνη, Αφροδίτη) και, κατά τους ερευνητές, πρέπει να θεωρηθεί ότι άτυπα συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής αστρονομίας.
Διαβάστε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στο εξής link.
Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗ ΛΥΡΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ
Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ παρουσιάζουν το ποίημα «δέδυκε μεν α σελάννα» της αρχαίας λυρικής ποιήτριας ΣΑΠΦΟΥΣ, μελοποιημένο από τον συνθέτη κ. ΝΙΚΟ ΞΑΝΘΟΥΛΗ, συνοδείᾳ αρχαιοελληνικής επτάχορδης λύρας. Το ποίημα ακούγεται στο πλαίσιο της παρουσίασης «ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΤΑΧΟΡΔΗ ΛΥΡΑ», ως «ΜΟΥΣΙΚΟΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ» στο 6ο Διεπιστημονικό Συνέδριο "Φιλοσοφία και Κοσμολογία".
Η νεοελληνική απόδοση του ποιήματος είναι του Σίμου Μενάρδου. Κινηματογραφήθηκε την Τετάρτη 18 Ὀκτωβρίου 2017, στο αμφιθέατρο "Άλκης Αργυριάδης" του κεντρικού κτηρίου του ΕΚΠΑ. Εικόνα τίτλων παρουσίασης - Πίνακας: «Τον καιρό της Σαπφούς», έργο του Τζον Γουίλιαμ Γκόντγουαρντ, (1904). (In the Days of Sappho, John William Godward, Museum J. Paul Getty)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου