Θεμελιωτές της ελληνικής δημοσιογραφίας : Κωστής Χαιρόπουλος, (1871-1935)

 Κωστής Χαιρόπουλος, (1871-1935):  Επιφανής ς δημοσιογράφος, χρονογράφος, εκδότης βιβλίων – εφημερίδας και βουλευτής. 
Προοδευτική προσωπικότητα , σφράγισε με τις εφημερίδες  του μια ταραγμένη εποχή, κατά την οποία  η Ελλάδα συγκλονίστηκε από  την Πτώχευση , την Ήττα του 1897 ,  το Κίνημα στο Γουδή , τους Βαλκανικούς Πολέμους , το κίνημα Βενιζέλου και τον  Διχασμό , τη Μικρασιατική καταστροφή , την κατάργηση της βασιλείας και την ανακήρυξη της πρώτης Δημοκρατίας.
Ο Κωστής Χαιρόπουλος πάντα στην πρώτη γραμμή της έντιμης δημοσιογραφίας  , πέρα από τη διεύθυνση των εντύπων του και τις άλλες δραστηριότητές του, έγραφε άρθρα μαχητικά αρνούμενος τους συμβιβασμούς  ακόμα και με τους πολιτικούς του φίλους. Αυτή η στάση του κόστισε πάμπολλες διώξεις , φυλακίσεις και απαγορεύσεις των εκδοτικών δραστηριοτήτων του.
Παράλληλα, υπήρξε ένα από τα πιο λαμπρά σατιρικά πνεύματα της εποχής του, ξεκινώντας μάλιστα τη σταδιοδρομία του ως ένας  από τους συνντάκτες των σατιρικών εντύπωπ Σκριπ και Ασμοδαίος.  
Χάρη στη βιβλιοθήκη της Βικηθήκης έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε δείγματα απτά του λεπτού πνεύματος , της ευθύβολης κρίσης αλλά και της οξείας σατιρικής  του ικανότητας,  σταχυολογώντας από το Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον των ετών 1886 και 1887   σύντομους αφορισμούς περί παντός του κοινωνικοπολιτικού επιστητού , στεγασμένους στο  Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον των ετών 1886 και 1887 κάτω από τον τίτλο Μωσαϊκόν.

Κωστής Χαιρόπουλος - Βικιπαίδεια

 

Ἡ ὑποδοχὴ εἶνε εἶδος θερμομέτρου δεικνύοντος τοὺς βαθμοὺς τῆς περιουσίας· καταβαίνει ὑπὸ τὸ μηδενικὸν ἀπέναντι ἀνθρώπου χωρὶς πεντάραν.

*

Ἡ φιλαρέσκεια εἷνε τὸ ὀρεκτικὸν τοῦ ἔρωτος.

*

Μόνον τὰ ὡραῖα πράγματα εἷναι παροδικά· ἡ καλλονὴ παρέρχεται, ἐνῷ ἡ ἀσχημία δὲν παρέρχεται.

*

Τὰ ἀγκούρια τρώγονται ἄωρα, αἱ γυναῖκες ὥριμοι, τὰ μέσπιλο (=είδος μούσμουλου) περασμένα.

 

*

Αἱ μεγαλείτεραι δυνάμεις τῆς Εὐρώπης εἷνε ἡ Ρωσσία, Γερμανία, Γαλλία, Ἀγγλία, Αὐστρία, Ἰταλία καὶ .... ἡ γυνή.

*

Ἐὰν δὲν ὑπῆρχον ἰατροὶ θὰ ἀπέθνησκον τῆς πείνης οἱ παπάδες.

*

Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἦλθαν ἐξάπαντος μεγάλοι εἰς τὸν κόσμον διότι δὲν εἶχαν κανένα νὰ τοὺς βυζάξῃ.

*

Τὸ μόνον πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον παράγουν μερικαὶ κεφαλαὶ εἶνε ἡ .... πιτυρίδα.

*

Ἀγαπῶ τὸν πάγον ἐντὸς λεμονάδας ἀλλὰ τὸν ἀποστρέφομαι ἐπὶ τῶν χειλέων τῆς γυναικὸς ἤν λατρεύω.

*

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε ἵσοι ἐνώπιον τοῦ χαίνοντος τάφου καὶ τοῦ χαίνοντος οὐροδοχείου των.

*

Ὁ φίλος δίδει ὅ,τι τοῦ περισσεύει· ἡ φίλη δίδει ὅ,τι ἔχει.

*

Μερικοὶ ὁμογενεῖς φέρουν εἰς τὸ στῆθος τὴν ἅλυσιν ἀντὶ νὰ τὴν φέρουν εἰς τοὺς πόδας.

*

Μοῦ ἀρέσκει πολὺ ὁ Σαρωνικὸς κόλπος, ἀλλὰ περισσότερον ὁ .... γυναικεῖος.

*

Ὁ ἐπιτηδειότερος καλλιτέχνης πρὸς ἐξεικόνισιν τῆς ἐρωμένης εἶνε ἡ φαντασία τοῦ ἐραστοῦ.

*

Τὰ νοστιμώτερα γλυκύσματα εἷνε ἡ πουτίγκα, τὸ καταΐφι καὶ τὸ .... φίλημα τῆς ἐρωμένης μας.

*

Τὸ φιλανθρωπικότερον ἐπινόημα ὑπὲρ τῶν ἀνικάνων εἶνε οἱ διαγωνισμοὶ ἐν Ἑλλάδι.

*

Ὁ αὐτάρεσκος ἔχει μόνον θαυμαστὴν τὸν ἑαυτόν του

*

 

Ὑπάρχει βάθος ζοφερώτερον ἀπὸ τὰ σκότη τῆς νυκτός· εἶνε ἡ νὺξ τῆς καρδίας.

*

Ἡ ὀδύνη ἡ κραυγάζουσα ὀλίγον συγκινεῖ. Κραυγάζει καὶ ὁ κύων ἂν πατήσητε τὸν πόδα του. Φρικτὴ εἶνε ἡ σιωπῶσα ὀδύνη.

*

Ὁ πνευματώδης φαίνεται μωρὸς ὅταν δὲν ὁμιλῇ ἀλλ’ ὁ μωρὸς δὲν φαίνεται πνευματώδης ὅταν ὁμιλῇ.

*

Οἱ ἐπίσημοι ἄνθρωποι ὁμοιάζουσι μὲ τὰ ὄρη. Μακρόθεν φαίνονται γιγάντια, ἀλλ’ ἅμα φθάσῃ τις εἰς τὴν κορυφὴν λέγει: «Πῶς; τόσον μόνον;»

*

Ἐν τῷ ἔρωτι ἡ γυνὴ ὁμοιάζει μὲ κλειδοκύμβαλον, τὸ ὁποῖον χαρίζει τὴν μελῳδίαν του μόνον εἰς ἐκεῖνον ὅστις εἰξεύρει νά τὸ παίξῃ καλά.

*

Τὰ ζῷα ἐπλάσθησαν πρὸ τοῦ ἀνθρώπου. Ἰδοὺ διατὶ προτιμῶνται πάντοτε ἐν τῇ ἑλληνικῇ διπλωματίᾳ.

*

Εἰς τὴν κοινωνίαν ἐμπνέει περισσοτέραν φρίκην ὁ ἔχων μίαν κηλίδα ἐπὶ τῆς περισκελίδος ἢ ὁ ἔχων πολλὰς κηλίδας ἐπὶ τῆς συνειδήσεως.

*

Ἡ καλημέρα τοῦ ἱατροῦ ἂν σοῦ στοιχίζῃ ἓν τάλληρον, ἡ καλὴ νύκτα τοῦ δικηγόρου τρώγει τὴν ἡμίσειάν σου περιουσίαν.

*

Πρέπει νὰ πιστεύσωμεν ὅτι ἡ εὐτυχία ἔχει στόμαχον, ἀφοῦ ἀγαπᾷ νὰ παρακάθηται εἰς τὴν τράπεζαν τῶν πλουσίων.

*

Ἡ μαλάκυνσις τοῦ ἐγκεφάλου εἶνε ὀλιγώτερον ἐπίφοβος ἢ ἡ σκλήρυνσις τῆς καρδίας.

*

Κράτει τὸ μέτωπον ὑψηλὰ καὶ δὲν θὰ περάσῃ ἀπὸ ἰδέαν ταπεινήν.

ΑΠΟΜΑΧΟΣ