Αμεση ανάλυση: Οι υποκλοπές και η στάμνα
Το πρώτο πράγμα που θα έκανε μια σοβαρή
κυβέρνηση θα ήταν να βάλει λυτούς και δεμένους για να ανακαλύψει ποιοι
έκαναν τις υποκλοπές μεταξύ των στελεχών του ΔΝΤ. Κι αυτό διότι αν
κάποιοι μπορούν τόσο εύκολα να υποκλέπτουν στο Χίλτον, πιθανότατα θα
μπορούν να υποκλέπτουν και πεντακόσια μέτρα παραπέρα, εκεί όπου
βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου. Στην Ηρώδου Αττικού έχουν μεν ληφθεί μέτρα
με την απαγόρευση διέλευσης τροχοφόρων και πεζών, αλλά οι γάτες
κυκλοφορούν ελεύθερα.
Το δεύτερο που θα έκανε μια συνεπής κυβέρνηση θα ήταν να καταδικάσει την υποκλοπή, όπως έκανε με περισσή θέρμη στην περίπτωση του κ. Γιάννη Πανούση και όταν υπήρχαν υποψίες για κάποια «γάτα των Ιμαλαϊων». Θα έπρεπε να υπενθυμίσει τουλάχιστον εκείνες τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου, που αφορούσαν τις συναντήσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα με τον εκδότη του ΔΟΛ, κι έλεγαν «οι υποκλοπές απαγορεύονται, και τιμωρούνται από τον νόμο».
[Σχόλιο 1: Σπαραξικάρδιο το αστυνομικό ενδιαφέρον του Πάσχου για την αποκάλυψη της ταυτότητας των υποκλοπέων. Ειδικότερα η έγνοια του μήπως υποκλέπτονται ακόμα και οι συνομιλίες του Τσίπρα σε βάρος της χώρας αποδεικνύει τον άδολο πατριωτισμό του.]
[Σχόλιο2: Ο αφελής συσχετισμός των υποκλοπών του Wikileaks με εκείνες του Πανούση και τις γατο/συνομιλίες με τον Ψυχάρη , περισσότερο δείχνει ότι ο Πάσχος αρχίζει να ξεμένει από σπιρτάδα πνεύματος]
Το τρίτο πράγμα που θα έκανε μια κυβέρνηση που έχει ένα ελάχιστο έστω σχέδιο για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα ήταν να χειροκροτήσει (έστω σιωπηλώς) όσα λένε οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου (http://www.kathimerini.gr/855286). Κι αυτό διότι ανταποκρίνονται στους μύχιους πόθους της· δεν αναφέρουμε την λέξη «στόχους», διότι οι στόχοι προϋποθέτουν και σχέδιο. Τα στελέχη του ΔΝΤ συζητούν για την ανάγκη σημαντικής ελάφρυνσης του χρέους (το άγιο δισκοπότηρο των ελληνικών διαπραγματεύσεων) και την επίτευξη χαμηλότερων πλεονασμάτων: 1,5% του ΑΕΠ αντί 3,5% που προβλέπει το μνημόνιο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπέγραψε.
[Σχόλιο 3: Η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε τον περασμένο Ιούλιο ένα Μνημόνιο έχοντας ένα πιστόλι στον κρόταφο κι όχι επειδή το ήθελε. Το πιστόλι το κρατούσε αποκλειστικά το χέρι του ΔΝΤ , ενώ τα δάχτυλα ήταν του Σόιμπλε και της παρέας του. Αυτό ομολογεί τώρα με κυνισμό , στη συνομιλία του με τη Δρακουλέσκου, ο Τόμσεν. Χειροκροτείς κάποιον που νοιάζεται πραγματικά να σε βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο σε έχει οδηγήσει ο ίδιος με τα λάθη του κ όχι αυτόν που σχεδιάζει να σου ξαναβάλει το περίστροφο στον κρόταφο. Αν είναι να εξοντώσεις με πιο βαριά μέτρα ολότελα το λαό , προκειμένου να πετύχει πλεόνασμα ύστερα από τρία χρόνια μικρότερο από αυτό που εξαναγκάστηκε να συμφωνήσει, τότε πολλαπλασιάζεις τα λάθη σου. Επομένως δεν είσαι ευεργέτης του αλλά φονιάς του.]
Αντί χειροκροτήματος η κυβέρνηση κόλλησε σε μια ασαφή φράση των συνομιλητών περί πιστωτικού γεγονότος. Προσπέρασε βέβαια την προηγούμενη φράση ότι η κυβέρνηση συμφωνεί σε διάφορα πράγματα και μετά δεν τα εφαρμόζει. Εκεί που πόνταρε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης είναι ότι ο θόρυβος που θα δημιουργηθεί για την δημοσιοποιημένη συνομιλία θα αποτρέψει κάθε ανάλυση των λεγομένων. Δυστυχώς με την συνδρομή των ΜΜΕ και των αναρίθμητων τρολ της που έχει στα κοινωνικά δίκτυα το επέτυχε.
Το τέταρτο πράγμα που θα έκανε μια κυβέρνηση ελάχιστης σοβαρότητας θα ήταν να διαβάσει σωστά τις συνομιλίες. Από αυτές προκύπτει ότι ο στόχος των δύο στελεχών του ΔΝΤ είναι να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση (πόθος επίσης της κυβέρνησης· τουλάχιστον διακηρυγμένος) αλλά φαίνεται επίσης ότι η Ελλάδα καθυστερεί. Αυτό που αναφέρεται ως «απειλή πιστωτικού γεγονότος» δεν είναι απειλή διότι το ΔΝΤ -που τώρα δεν βάζει δεκάρα στο ελληνικό πρόγραμμα- δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτε. Και όπως λέει η κ. Βελκουλέσκου «ο Dijsselbloem προσπαθεί να μην παράξει κάποιο γεγονός, αλλά να ξεκινήσει γρήγορα αυτή τη συζήτηση με κάποιο τρόπο για το χρέος». Το μόνο που λέγεται στις συνομιλίες είναι πως ένα γεγονός σαν του περασμένου καλοκαιριού μπορεί να ξεκολλήσει την διαδικασία, αλλά τέτοιο δεν φαίνεται.
[ Σχόλιο 4. Αχ Πάσχε, πρέπει να μας θεωρείς ηλίθιους για να μας πλασάρεις το ψέμα περί μιας ασαφούς φράσης των συνομιλητών περί πιστωτικού γεγονότος.Ποιον πας να κοροϊδέψεις , όταν ξέρεις ότι εδώ και δύο μήνες η αξιολόγηση έχει κολλήσει εξαιτίας της απόλυτης άρνησης του ΔΝΤ να τα βρει όχι μόνο με την κυβέρνηση αλλά με τους υπόλοιπους ευρωπαίους "εταίρους"; Είναι δυνατό να μιλάς για ασάφεια, όταν ο Τόμσεν ζητεί από τη Δρακουλέσκου να ακολουθήσει την παρελκυστική τακτική του περασμένου χρόνου, που οδήγησε στον πνιγμό της Ελλάδας με τα capital controls και τον εξαναγκασμό της να υπογράψει
Τότε γιατί η κυβέρνηση κάνει τόση φασαρία για κάποιες εσωτερικές (και υποκλαπείσες) συνομιλίες, οι οποίες μάλιστα την ευνοούν; Η πρώτη εξήγηση είναι ότι δεν καταλαβαίνει τι γίνεται. Αυτό ενισχύεται από την πρόσφατη ιστορία, όταν στις προηγούμενες συνομιλίες απειλούσε με Grexit μην κατανοώντας ότι οι «εκβιαζόμενοι» έλεγαν μέσα τους «αμήν και πότε».
Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι ήθελε ένα επικοινωνιακό γεγονός προς εσωτερική κατανάλωση, για να δείξουν οι τηλεοράσεις το «αυστηρό» πρόσωπο του κ. Τσίπρα· είναι αυτό το οποίο φορούσε σε όλες τις προηγούμενες μεγάλες γκάφες του και τις οποίες τώρα πληρώνουμε ακριβά. Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση μόνο με επικοινωνιακά τερτίπια πορεύτηκε μέχρι σήμερα, χωρίς ποτέ να υπολογίζει τις συνέπειες. Φοβόμαστε ότι κάποιο γεγονός, σαν την διαχείριση της συνομιλίας από τα Wikileaks, μπορεί να δικαιώσει την πρόσφατη προφητεία του Βόλφανγκ Σόιμπλε, που έλεγε για την στάμνα που πάει πολλές φορές στην βρύση, αλλά μια φορά σπάει. Το ίδιο ισχύει και με τον τυχοδιωκτισμό...
[Σχόλιο 5: Ο εμπαθής δημοσιογράφος φοβάται μήπως είτε από άγνοια είτε για λόγους επικοινωνιακούς, δηλαδή προπαγανδιστικούς, η κυβέρνηση σπάσει με νέα τερτίπια περί Grexit τη στάμνα και οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία. Όμως ο πονηρούλης σκόπιμα αγνοεί το συνδυασμό Brexit και Grexit για να εκβιαστούν Τσίπρα και Μέρκελ , τον οποίο υποδεικνύει εντελώς κυνικά στη Δρακουλέσκου ο αδίστακτος Τόμσεν μέσω της παρατάσεως επί τρίμηνο των συνομιλιών.
Προκαλεί αηδία , τέλος, ο χαρακτηρισμός περί τυχοδιωκτών αυτών που ως και οι ΔουΝουΤούδες αποκαλούν σκληρούς διαπραγματευτές. Είναι τόσο το μένος του "αξιοπρεπούς" αυτού κυρίου που τον οδηγεί στον απόλυτο ηθικό ξεπεσμό του.]
Το δεύτερο που θα έκανε μια συνεπής κυβέρνηση θα ήταν να καταδικάσει την υποκλοπή, όπως έκανε με περισσή θέρμη στην περίπτωση του κ. Γιάννη Πανούση και όταν υπήρχαν υποψίες για κάποια «γάτα των Ιμαλαϊων». Θα έπρεπε να υπενθυμίσει τουλάχιστον εκείνες τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου, που αφορούσαν τις συναντήσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα με τον εκδότη του ΔΟΛ, κι έλεγαν «οι υποκλοπές απαγορεύονται, και τιμωρούνται από τον νόμο».
[Σχόλιο 1: Σπαραξικάρδιο το αστυνομικό ενδιαφέρον του Πάσχου για την αποκάλυψη της ταυτότητας των υποκλοπέων. Ειδικότερα η έγνοια του μήπως υποκλέπτονται ακόμα και οι συνομιλίες του Τσίπρα σε βάρος της χώρας αποδεικνύει τον άδολο πατριωτισμό του.]
[Σχόλιο2: Ο αφελής συσχετισμός των υποκλοπών του Wikileaks με εκείνες του Πανούση και τις γατο/συνομιλίες με τον Ψυχάρη , περισσότερο δείχνει ότι ο Πάσχος αρχίζει να ξεμένει από σπιρτάδα πνεύματος]
Το τρίτο πράγμα που θα έκανε μια κυβέρνηση που έχει ένα ελάχιστο έστω σχέδιο για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα ήταν να χειροκροτήσει (έστω σιωπηλώς) όσα λένε οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου (http://www.kathimerini.gr/855286). Κι αυτό διότι ανταποκρίνονται στους μύχιους πόθους της· δεν αναφέρουμε την λέξη «στόχους», διότι οι στόχοι προϋποθέτουν και σχέδιο. Τα στελέχη του ΔΝΤ συζητούν για την ανάγκη σημαντικής ελάφρυνσης του χρέους (το άγιο δισκοπότηρο των ελληνικών διαπραγματεύσεων) και την επίτευξη χαμηλότερων πλεονασμάτων: 1,5% του ΑΕΠ αντί 3,5% που προβλέπει το μνημόνιο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπέγραψε.
[Σχόλιο 3: Η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε τον περασμένο Ιούλιο ένα Μνημόνιο έχοντας ένα πιστόλι στον κρόταφο κι όχι επειδή το ήθελε. Το πιστόλι το κρατούσε αποκλειστικά το χέρι του ΔΝΤ , ενώ τα δάχτυλα ήταν του Σόιμπλε και της παρέας του. Αυτό ομολογεί τώρα με κυνισμό , στη συνομιλία του με τη Δρακουλέσκου, ο Τόμσεν. Χειροκροτείς κάποιον που νοιάζεται πραγματικά να σε βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο σε έχει οδηγήσει ο ίδιος με τα λάθη του κ όχι αυτόν που σχεδιάζει να σου ξαναβάλει το περίστροφο στον κρόταφο. Αν είναι να εξοντώσεις με πιο βαριά μέτρα ολότελα το λαό , προκειμένου να πετύχει πλεόνασμα ύστερα από τρία χρόνια μικρότερο από αυτό που εξαναγκάστηκε να συμφωνήσει, τότε πολλαπλασιάζεις τα λάθη σου. Επομένως δεν είσαι ευεργέτης του αλλά φονιάς του.]
Αντί χειροκροτήματος η κυβέρνηση κόλλησε σε μια ασαφή φράση των συνομιλητών περί πιστωτικού γεγονότος. Προσπέρασε βέβαια την προηγούμενη φράση ότι η κυβέρνηση συμφωνεί σε διάφορα πράγματα και μετά δεν τα εφαρμόζει. Εκεί που πόνταρε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης είναι ότι ο θόρυβος που θα δημιουργηθεί για την δημοσιοποιημένη συνομιλία θα αποτρέψει κάθε ανάλυση των λεγομένων. Δυστυχώς με την συνδρομή των ΜΜΕ και των αναρίθμητων τρολ της που έχει στα κοινωνικά δίκτυα το επέτυχε.
Το τέταρτο πράγμα που θα έκανε μια κυβέρνηση ελάχιστης σοβαρότητας θα ήταν να διαβάσει σωστά τις συνομιλίες. Από αυτές προκύπτει ότι ο στόχος των δύο στελεχών του ΔΝΤ είναι να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση (πόθος επίσης της κυβέρνησης· τουλάχιστον διακηρυγμένος) αλλά φαίνεται επίσης ότι η Ελλάδα καθυστερεί. Αυτό που αναφέρεται ως «απειλή πιστωτικού γεγονότος» δεν είναι απειλή διότι το ΔΝΤ -που τώρα δεν βάζει δεκάρα στο ελληνικό πρόγραμμα- δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτε. Και όπως λέει η κ. Βελκουλέσκου «ο Dijsselbloem προσπαθεί να μην παράξει κάποιο γεγονός, αλλά να ξεκινήσει γρήγορα αυτή τη συζήτηση με κάποιο τρόπο για το χρέος». Το μόνο που λέγεται στις συνομιλίες είναι πως ένα γεγονός σαν του περασμένου καλοκαιριού μπορεί να ξεκολλήσει την διαδικασία, αλλά τέτοιο δεν φαίνεται.
[ Σχόλιο 4. Αχ Πάσχε, πρέπει να μας θεωρείς ηλίθιους για να μας πλασάρεις το ψέμα περί μιας ασαφούς φράσης των συνομιλητών περί πιστωτικού γεγονότος.Ποιον πας να κοροϊδέψεις , όταν ξέρεις ότι εδώ και δύο μήνες η αξιολόγηση έχει κολλήσει εξαιτίας της απόλυτης άρνησης του ΔΝΤ να τα βρει όχι μόνο με την κυβέρνηση αλλά με τους υπόλοιπους ευρωπαίους "εταίρους"; Είναι δυνατό να μιλάς για ασάφεια, όταν ο Τόμσεν ζητεί από τη Δρακουλέσκου να ακολουθήσει την παρελκυστική τακτική του περασμένου χρόνου, που οδήγησε στον πνιγμό της Ελλάδας με τα capital controls και τον εξαναγκασμό της να υπογράψει
Τότε γιατί η κυβέρνηση κάνει τόση φασαρία για κάποιες εσωτερικές (και υποκλαπείσες) συνομιλίες, οι οποίες μάλιστα την ευνοούν; Η πρώτη εξήγηση είναι ότι δεν καταλαβαίνει τι γίνεται. Αυτό ενισχύεται από την πρόσφατη ιστορία, όταν στις προηγούμενες συνομιλίες απειλούσε με Grexit μην κατανοώντας ότι οι «εκβιαζόμενοι» έλεγαν μέσα τους «αμήν και πότε».
Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι ήθελε ένα επικοινωνιακό γεγονός προς εσωτερική κατανάλωση, για να δείξουν οι τηλεοράσεις το «αυστηρό» πρόσωπο του κ. Τσίπρα· είναι αυτό το οποίο φορούσε σε όλες τις προηγούμενες μεγάλες γκάφες του και τις οποίες τώρα πληρώνουμε ακριβά. Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση μόνο με επικοινωνιακά τερτίπια πορεύτηκε μέχρι σήμερα, χωρίς ποτέ να υπολογίζει τις συνέπειες. Φοβόμαστε ότι κάποιο γεγονός, σαν την διαχείριση της συνομιλίας από τα Wikileaks, μπορεί να δικαιώσει την πρόσφατη προφητεία του Βόλφανγκ Σόιμπλε, που έλεγε για την στάμνα που πάει πολλές φορές στην βρύση, αλλά μια φορά σπάει. Το ίδιο ισχύει και με τον τυχοδιωκτισμό...
[Σχόλιο 5: Ο εμπαθής δημοσιογράφος φοβάται μήπως είτε από άγνοια είτε για λόγους επικοινωνιακούς, δηλαδή προπαγανδιστικούς, η κυβέρνηση σπάσει με νέα τερτίπια περί Grexit τη στάμνα και οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία. Όμως ο πονηρούλης σκόπιμα αγνοεί το συνδυασμό Brexit και Grexit για να εκβιαστούν Τσίπρα και Μέρκελ , τον οποίο υποδεικνύει εντελώς κυνικά στη Δρακουλέσκου ο αδίστακτος Τόμσεν μέσω της παρατάσεως επί τρίμηνο των συνομιλιών.
Προκαλεί αηδία , τέλος, ο χαρακτηρισμός περί τυχοδιωκτών αυτών που ως και οι ΔουΝουΤούδες αποκαλούν σκληρούς διαπραγματευτές. Είναι τόσο το μένος του "αξιοπρεπούς" αυτού κυρίου που τον οδηγεί στον απόλυτο ηθικό ξεπεσμό του.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου