Μα ένα μικρό καράβι πίσω δε γύρισε

Ενθύμιον εκδρομής στις αλησμόνητες προγονικές  πατρίδες.
Το α καπέλα τραγούδι  ηχογραφήθηκε στο πούλμαν με κινητό. 
Το τραγούδησε η Σοφία Θ.

Ευχαριστούμε τη φίλη Ιωάννα Π.που μας το έστειλε

Γεώργιος Αθάνας

Όλα μας τα καράβια

Όλα μας τα καράβια -
πίσω γυρίσανε
Σπασμένα τα κατάρτια -
σκισμένα τα πανιά
Ήρθαν από τη Σμύρνη -
 κι' από τα Μουδανιά

Φέραν των εκκλησιών μας -
τα δισκοπότηρα
Παιδιά, γυναίκες, γέρους -
 γένους ρωμιών παιδί
Τις ρίζες της φυλής μας -
 απ' την ανατολή

Μα ένα μικρό καράβι -
πίσω δε γύρισε
Ποιους κάβους αρμενίζει; -
 ποιά πέλαγα περνά;
Και πουθενά δε βγαίνει -
 δε φθάνει πουθενά

Χρόνια το καρτερούμε -
και χρόνια πέρασαν
Δεν το 'δε μήτε ναύτης -
μήτε θαλασσαητός
Μήτ' ερημίτης φάρος -
μήτ' άστρο της νυκτός

Τάχα να 'χει βουλιάξει, -
τάχα να στοίχειωσε
Δεν θα ξανά 'ρθει τάχα -
στην πατρική του ακτή
Ωωιμέ, κι' έχει φορτώσει -
το πιο ακριβό φορτί

Όλα τα χάσαμ' όλα -
και μόνο φόρτωσε
Το πιο στερνό καράβι -
την ώρα του χαμού
Φόρτωσε την ελπίδα -
του ξαναγυρισμού

Έλα μικρό καράβι, -
έλα ξεφόρτωσε
Δώσε μας την ελπίδα -
κι' άνοιξε τα πανιά
Και τράβα για τη Σμύρνη -
 και για τα Μουδανιά