Μνήμη ενός ποιητή

Αργύρης Χιόνης* (1943-2011), Ό,τι περιγράφω με περιγράφει, Γαβριηλίδης 2010

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Είμ' ένα βιβλίο. Κάποιος με διαβάζει. Δεν ξέρω
τι καταλαβαίνει από μένα, δεν ξέρω αν
μου βρίσκει κάποιος βάθος. Πάντως, δυσκολεύεται
στο διάβασμα ή βαριέται. συχνά με
παρατά, τσακίζοντας τα φύλλα μου, μ' εγκαταλείπει
για καιρό και, όταν κάποτε επιστρέφει,
έχει πλέον χάσει τη συνέχεια, έχει ξεχάσει
ό,τι έχει διαβάσει. Έτσι, με ξαναπιάνει
απ' την αρχή, για να με παρατήσει πάλι,
ύστερ' από λίγο, κουρασμένος.

Δεν ξέρω αν διαβάζει άλλα βιβλία, δεν ξέρω
καν πώς βρέθηκα στα χέρια του, όμως εδώ είμαι,
αυτός είναι η μοίρα μου και, αν αυτός δεν με διαβάσει,
άλλον αναγνώστη δεν πρόκειται
να βρω.

ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

XVII

στη Χρύσα

Όταν σου αναγγείλουνε τον θάνατό μου,
κάνε ό,τι θα' κανες αν σου χαρίζαν
έν' άδειο βάζο.

Θα το γέμιζες λουλούδια.
έτσι δεν είναι;

*Αργύρης Χιόνης - Βικιπαίδεια