Protagon.gr,21/6/15
Οι καλεσμένοι της Ναταλίας Γερμανού
Είναι τα αστέρια της χρυσής
εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, όσα έμειναν. Είναι τα εξώφυλλα του
Και, του Ρομάντζου, του Ταχυδρόμου και του Ένα. Είναι οι φωνές των
λαϊκών κέντρων και των μπουάτ. Τα μανάρια κι οι μηχανόβιοι της
βιντεοκασέτας. Οι φάτσες των βινυλίων.
Αλλά ένα μεγάλο μέρος των καλεσμένων της Ναταλίας Γερμανού, στο «Μη Χανόμαστε», είναι οι σταρ της χρυσής εποχής του lifestyle. Τα πρόσωπα που λάτρεψε η ιδιωτική τηλεόραση όταν τα λεφτά ξοδεύονταν με τη σέσουλα. Οι θαμώνες του Bravo και τους Πρωινού Καφέ. Οι ακριβοπληρωμένοι πρωταγωνιστές των σήριαλ που γυρίζονταν δέκα-δέκα τη σεζόν σε κάθε κανάλι και που όταν τα πετυχαίνεις τώρα σε επανάληψη, συνήθως κάποιο ξημέρωμα, καταλαβαίνεις πόσο πολύ δεν βλέπονται.
Είναι οι ιέρειες κι οι βασιλιάδες της πίστας, όταν η Ιερά Οδός είχε μποτιλιάρισμα ήδη από το βράδυ της Πέμπτης. Οι παίκτες των ριάλιτι που ξεκατινιάσθηκαν μπροστά στις κάμερες, για λίγα ψίχουλα δημοσιότητας. Οι καλτ φυσιογνωμίες trash μεταμεσονύκτιων εκπομπών. Τα εξώφυλλα του Νίτρο και του Κλικ. Εν ολίγοις, είναι οι διάττοντες αστέρες που έκαναν το πέρασμά τους σε μια χώρα πνιγμένη στη χρυσόσκονη και αφημένη στην ελαφρότητα της ματαιοδοξίας.
Κάθε φορά που βλέπω την εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, αυτή την Ελλάδα θυμάμαι. Την Ελλάδα που είχε αναγάγει τη σόουμπιζ σε Γη της Επαγγελίας, την Ελλάδα των εκατοντάδων ηθοποιών και τραγουδιστών και των αμέτρητων VIP, τη χώρα όπου οι μισοί ήταν διάσημοι κι οι άλλοι μισοί προσπαθούσαν να γίνουν.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό πόσους σταρ δημιούργησε αυτή η χώρα στο απόγειο της βλακείας της. Σίγουρα, πολλούς περισσότερους απ' όσους χρειαζόταν, απ' όσους μπορούσε ν' αντέξει. Γι' αυτό, όταν η εποχή της χαζοχαρούμενης ευτυχίας πέρασε, όταν τα ψέματα τέλειωσαν κι η νεοπλουτίλα μετατράπηκε σε χρέη, πολλοί απ' αυτούς τους ανθρώπους βρέθηκαν στον κάδο των αχρήστων. Και τώρα, κάθονται στον καναπέ μιας εκπομπής που σου θυμίζει, με τρυφερότητα οφείλω να ομολογήσω, την απατηλή λάμψη κάτω απ' την οποία κάποτε στροβιλιζόμασταν.
Υ.Γ: Έχουμε τόσους ξεχασμένους σταρ σ' αυτή τη χώρα, που νομίζω η συγκεκριμένη εκπομπή μπορεί να συνεχιστεί εις τον αιώνα τον άπαντα.
Αλλά ένα μεγάλο μέρος των καλεσμένων της Ναταλίας Γερμανού, στο «Μη Χανόμαστε», είναι οι σταρ της χρυσής εποχής του lifestyle. Τα πρόσωπα που λάτρεψε η ιδιωτική τηλεόραση όταν τα λεφτά ξοδεύονταν με τη σέσουλα. Οι θαμώνες του Bravo και τους Πρωινού Καφέ. Οι ακριβοπληρωμένοι πρωταγωνιστές των σήριαλ που γυρίζονταν δέκα-δέκα τη σεζόν σε κάθε κανάλι και που όταν τα πετυχαίνεις τώρα σε επανάληψη, συνήθως κάποιο ξημέρωμα, καταλαβαίνεις πόσο πολύ δεν βλέπονται.
Είναι οι ιέρειες κι οι βασιλιάδες της πίστας, όταν η Ιερά Οδός είχε μποτιλιάρισμα ήδη από το βράδυ της Πέμπτης. Οι παίκτες των ριάλιτι που ξεκατινιάσθηκαν μπροστά στις κάμερες, για λίγα ψίχουλα δημοσιότητας. Οι καλτ φυσιογνωμίες trash μεταμεσονύκτιων εκπομπών. Τα εξώφυλλα του Νίτρο και του Κλικ. Εν ολίγοις, είναι οι διάττοντες αστέρες που έκαναν το πέρασμά τους σε μια χώρα πνιγμένη στη χρυσόσκονη και αφημένη στην ελαφρότητα της ματαιοδοξίας.
Κάθε φορά που βλέπω την εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, αυτή την Ελλάδα θυμάμαι. Την Ελλάδα που είχε αναγάγει τη σόουμπιζ σε Γη της Επαγγελίας, την Ελλάδα των εκατοντάδων ηθοποιών και τραγουδιστών και των αμέτρητων VIP, τη χώρα όπου οι μισοί ήταν διάσημοι κι οι άλλοι μισοί προσπαθούσαν να γίνουν.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό πόσους σταρ δημιούργησε αυτή η χώρα στο απόγειο της βλακείας της. Σίγουρα, πολλούς περισσότερους απ' όσους χρειαζόταν, απ' όσους μπορούσε ν' αντέξει. Γι' αυτό, όταν η εποχή της χαζοχαρούμενης ευτυχίας πέρασε, όταν τα ψέματα τέλειωσαν κι η νεοπλουτίλα μετατράπηκε σε χρέη, πολλοί απ' αυτούς τους ανθρώπους βρέθηκαν στον κάδο των αχρήστων. Και τώρα, κάθονται στον καναπέ μιας εκπομπής που σου θυμίζει, με τρυφερότητα οφείλω να ομολογήσω, την απατηλή λάμψη κάτω απ' την οποία κάποτε στροβιλιζόμασταν.
Υ.Γ: Έχουμε τόσους ξεχασμένους σταρ σ' αυτή τη χώρα, που νομίζω η συγκεκριμένη εκπομπή μπορεί να συνεχιστεί εις τον αιώνα τον άπαντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου