Πρόβες κατσαρόλας: Η υποκρισία του «Μένουμε Ευρώπη»
Ένα συνονθύλευμα αντιπολιτευομένων τις διαπραγματεύσεις που
πραγματοποιεί η ελληνική κυβέρνηση, πραγματοποιεί τις μέρες αυτές
αντισυγκεντρώσεις την επομένη πάντα των διαδηλώσεων στήριξης στην εθνική
διαπραγμάτευση. Συνονθύλευμα αφού συναθροίζονται σε αυτές άνθρωποι
διαφορετικών κινήτρων και προσεγγίσεων, από φανατικούς αντικομμουνιστές
έως οπαδούς της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας πασπαλισμένους με κόκκους
ακραίων «κεντρώων» τύπου Τζήμερου, ακροδεξιών τύπου Βορίδη και Γεωργιάδη
και ποταμίσιων «φιλελεύθερων». Με ένα κοινό αίτημα: στο ευρώ πάση
θυσία, ότι και να μας ζητήσουν - ότι και να μας επιβάλλουν οι πιστωτές.
Οι συγκεντρώσεις αυτές είναι καθοδηγούμενες. Είναι ενισχυτικές της στάσης των πιστωτών και των εκβιασμών που ασκεί το κυρίαρχο γερμανικό λόμπι στα eurogroup. Και είναι διασπαστικές της εθνικής προσπάθειας επειδή έρχονται να αντιπαρατεθούν στις συγκεντρώσεις που γίνονται καιρό τώρα υπέρ της διαπραγμάτευσης. Τίποτα αυθόρμητο και αθώο δεν υπάρχει σε μια συγκέντρωση που επικοινωνείται από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ως εκείνη που είναι κατά της εξόδου από την ΕΕ και το ευρώ, λες και οι άλλες είναι υπέρ της εξόδου! Καμιά όμως συγκέντρωση από όσες έγιναν μέχρι σήμερα υπέρ της εθνικής διαπραγμάτευσης δεν είχε πλαίσιο αιτημάτων εξόδου. Οι αντισυγκεντρώσεις υλοποιούν την πολιτική προβοκάτσια της ΝΔ του Σαμαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφό σχέδιο εξόδου και δραχμής και γι αυτό δεν υπογράφει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.
Οι αντισυγκεντρώσεις αυτές αν ήταν τίμιες πολιτικά θα είχαν αίτημα «Υπογράψτε τώρα!», «Κρατήστε μας στο ευρώ με κάθε κόστος και κάθε θυσία!» - και θα πρόσφεραν κάτι σε ένα διάλογο πραγματικό για τις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης που έχει εντολή να διαπραγματευτεί σκληρά με κόκκινη γραμμή την λιτότητα και εάν δεν μπορέσει να επιτύχει μια κατάλληλη νέα συμφωνία που θα περιλαμβάνει την απομείωση του χρέους και την ανάπτυξη να απευθυνθεί ξανά στο λαό. Αν προκύψει θέμα εξόδου προφανώς πρέπει να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή ή και να αλλάξει: πχ «Όχι κόκκινες γραμμές, υπογράψτε ό,τι νάναι αρκεί να μην φύγουμε από το ευρώ».
Ναι αυτό είναι μάλλον - φοβούνται να ζητήσουν υποταγή.
Και τρέφουν και στηρίζουν από την σκιά τα σχέδια και τους πόθους ανατροπής της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης με την υποκριτική υπεράσπιση της παραμονής στο ευρώ που οι προηγούμενες κυβερνήσεις υπονόμευσαν - όπως και την ευρωπαϊκή ενοποίηση - αποδεχόμενες την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους.
Γιατί φανερά θα απορριφθούν.
Αλλά έτσι δίνουν την ευκαιρία σε κάθε εμφυλιοπολεμικό ρεβανσιστή ή διαπλεκόμενο ολιγάρχη να αναπτύσσει και να προωθεί την διάσπαση αδυνατίζοντας το εθνικό μέτωπο και προωθώντας ανομολόγητα σχέδια αποτυχίας της εθνικής διαπραγμάτευσης και την αριστερή παρένθεση του Σαμαρά - με bankrun, με εσωτερικές συγκρούσεις, με όποιο μέσο είναι δυνατόν. Την ώρα που ο Χέλμουτ Σμιτ ζητά ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα υπέρ της Ελλάδος, οι αντισυγκεντρώσεις ζητούν υποταγή στα μνημόνια και τα σχεδιασμένα να αποτύχουν προγράμματα του ΔΝΤ - για να μην σηκώσει η χώρα ποτέ κεφάλι και να μην μπορέσει να ανασυγκροτηθεί σε ενδογενή αειφόρα βάση. Να μείνει στην εξάρτηση της δόσης και την μιζέρια της καταστροφής του παραγωγικού της ιστού για να ξεπληρώνει ξεπουλώντας έναν παραλογισμό.
Αυτή είναι και η άφατη υποκρισία του «Μένουμε Ευρώπη».
Πηγή: aristeristrouthokamilos.blogspot.gr
Το αίτημα διατυπώνεται υποκριτικά - δεν λέει «Μένουμε στο ευρώ πάση θυσία» λέει «μένουμε Ευρώπη» - η αοριστία χωράει φανατικούς και διαλλακτικούς, οπαδούς της υποταγής και ανησυχούντες για το μέλλον, νεοφιλελεύθερους και φοβισμένους από την κόντρα Ελλάδας-πιστωτών.Το αίτημα υπονοεί ότι οι «άλλοι», εκείνοι/ες που διαδηλώνουν για να στηρίξουν την διαπραγμάτευση έχουν κρυφό σχέδιο την έξοδο, είναι οπαδοί της δραχμής ή τουλάχιστον δεν θέλουν να μείνουν στην Ευρώπη και το ευρώ... και με αυτήν την έννοια αποτελεί μια διχαστική και εμφυλιοπολεμική προσέγγιση παίρνοντας το μέρος των πιστωτών σε αυτήν την κόντρα. Δεν το λέει όμως καθαρά - δεν τολμά να το πει - το υπονοεί και αφήνει τους ακραίους συμμετέχοντες να το εκφράσουν με τα πλακάτ τους που τραβούν τα πράγματα στα άκρα: NO TO STALINISM IN GREECE παραδείγματος χάριν...
Οι συγκεντρώσεις αυτές είναι καθοδηγούμενες. Είναι ενισχυτικές της στάσης των πιστωτών και των εκβιασμών που ασκεί το κυρίαρχο γερμανικό λόμπι στα eurogroup. Και είναι διασπαστικές της εθνικής προσπάθειας επειδή έρχονται να αντιπαρατεθούν στις συγκεντρώσεις που γίνονται καιρό τώρα υπέρ της διαπραγμάτευσης. Τίποτα αυθόρμητο και αθώο δεν υπάρχει σε μια συγκέντρωση που επικοινωνείται από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ως εκείνη που είναι κατά της εξόδου από την ΕΕ και το ευρώ, λες και οι άλλες είναι υπέρ της εξόδου! Καμιά όμως συγκέντρωση από όσες έγιναν μέχρι σήμερα υπέρ της εθνικής διαπραγμάτευσης δεν είχε πλαίσιο αιτημάτων εξόδου. Οι αντισυγκεντρώσεις υλοποιούν την πολιτική προβοκάτσια της ΝΔ του Σαμαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφό σχέδιο εξόδου και δραχμής και γι αυτό δεν υπογράφει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.
Οι αντισυγκεντρώσεις αυτές αν ήταν τίμιες πολιτικά θα είχαν αίτημα «Υπογράψτε τώρα!», «Κρατήστε μας στο ευρώ με κάθε κόστος και κάθε θυσία!» - και θα πρόσφεραν κάτι σε ένα διάλογο πραγματικό για τις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης που έχει εντολή να διαπραγματευτεί σκληρά με κόκκινη γραμμή την λιτότητα και εάν δεν μπορέσει να επιτύχει μια κατάλληλη νέα συμφωνία που θα περιλαμβάνει την απομείωση του χρέους και την ανάπτυξη να απευθυνθεί ξανά στο λαό. Αν προκύψει θέμα εξόδου προφανώς πρέπει να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή ή και να αλλάξει: πχ «Όχι κόκκινες γραμμές, υπογράψτε ό,τι νάναι αρκεί να μην φύγουμε από το ευρώ».
Αλλά οι αντισυγκεντρώσεις δεν τολμούν να μιλήσουν καθαρά - αρκούνται στα υπονοούμενα. Γιατί άραγε;Μήπως γιατί μιλώντας καθαρά θα εισπράξουν την απομόνωση; Από έναν λαό που πρόσφατα ψήφισε αξιοπρέπεια και διαπραγμάτευση ίσων προς ίσους, εταίρων με εταίρους; Που απέρριψε την καταστροφική υποταγή άνευ όρων;
Ναι αυτό είναι μάλλον - φοβούνται να ζητήσουν υποταγή.
Και τρέφουν και στηρίζουν από την σκιά τα σχέδια και τους πόθους ανατροπής της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης με την υποκριτική υπεράσπιση της παραμονής στο ευρώ που οι προηγούμενες κυβερνήσεις υπονόμευσαν - όπως και την ευρωπαϊκή ενοποίηση - αποδεχόμενες την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους.
Γιατί φανερά θα απορριφθούν.
Αλλά έτσι δίνουν την ευκαιρία σε κάθε εμφυλιοπολεμικό ρεβανσιστή ή διαπλεκόμενο ολιγάρχη να αναπτύσσει και να προωθεί την διάσπαση αδυνατίζοντας το εθνικό μέτωπο και προωθώντας ανομολόγητα σχέδια αποτυχίας της εθνικής διαπραγμάτευσης και την αριστερή παρένθεση του Σαμαρά - με bankrun, με εσωτερικές συγκρούσεις, με όποιο μέσο είναι δυνατόν. Την ώρα που ο Χέλμουτ Σμιτ ζητά ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα υπέρ της Ελλάδος, οι αντισυγκεντρώσεις ζητούν υποταγή στα μνημόνια και τα σχεδιασμένα να αποτύχουν προγράμματα του ΔΝΤ - για να μην σηκώσει η χώρα ποτέ κεφάλι και να μην μπορέσει να ανασυγκροτηθεί σε ενδογενή αειφόρα βάση. Να μείνει στην εξάρτηση της δόσης και την μιζέρια της καταστροφής του παραγωγικού της ιστού για να ξεπληρώνει ξεπουλώντας έναν παραλογισμό.
Αυτή είναι και η άφατη υποκρισία του «Μένουμε Ευρώπη».
Πηγή: aristeristrouthokamilos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου