Geoffrey
Chaucer (1340(?)–1400)
Prologue to
the Canterbury Tales
|
Of which vertu engendred is the flour;
|
Whan Zephirus eek with his swete breeth
|
And smale fowles maken melodye,
|
That slepen al the night with open ye,
|
Than longen folk to goon on pilgrimages,
|
And specially, from every shires ende
|
Of Engelond, to Caunterbury they wende,
|
The holy blisful martir for to seke,
|
Τζέφρι
Τσόσερ (1300? - 1400)
Πρόλογος
στις Ιστορίες της Καντερβουρίας
Μετάφραση: ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΜΗΛΙΤΣΗΣ
Παρουσιάζονται
μόνο οι δεκαεννιά στίχοι του μακροσκελούς αυτού αφηγηματικού ποιήματος, το
οποίο θεωρείται ένα από τα πιο σπουδαία έργα της Μεσαιωνικής Αγγλικής λογοτεχνίας.
Γράφτηκε περίπου το 1386 – 7.
Όταν έρχεται ο Απρίλης με τις γλυκές βροχούλες
Και
του Μαρτιού την ξέρα διώχνει απ’ των δέντρων τις ριζούλες,
Και
λούζει κάθε φυτού τη φλέβα με τέτοιο χυμό
Που
η ζωογόνος δύναμή του γεννάει τον ανθό,
Όταν
πάλι ο Ζέφυρος δίνει με την πνοή του τη γλυκιά
ζωή
στους τρυφερούς βλαστούς από κάθε δέντρο και βραγιά,
Και
προς στου λιοστασιού το γέρμα ο ήλιος κάθε δύση
Έχει
κιόλας στον Κριό τη μισή του στράτα διανύσει,
Κι
όταν τα πουλάκια αρχίζουν μελωδικά να κελαηδούν
Εκείνα
που με μάτια ανοιχτά όλη τη νύχτα ξαγρυπνούν
(Γιατί
το ένστικτό τους έτσι τα παρακινεί)
Τότε
κι ο κόσμος με λαχτάρα σε προσκυνήματα κινεί.
Και
ο πιστός σ’ αγιάσματα, γνωστά σε ξένους τόπους,
Διακονήματα
ζητά με πόθο και με κόπους,
Και
μάλιστα από κάθε γωνιά κι απ’ όλη την Αγγλία
Με
βάγια οδεύει και κλαδιά προς στην
Καντερβουρία,
Μ’ ευλάβεια το
μάρτυρα τον άγιο* να τιμήσει
Στη
μαύρη τους απελπισιά που είχε βοηθήσει.
*Σημ. τ. Μεταφραστή: εννοεί
τον αρχιεπίσκοπο Θωμά Μπέκετ, ο οποίος δολοφονήθηκε στην
Καντερβουρία το 1170.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου