Παρασκευή, Μαΐου 02, 2014

Η «ξηρά κολοκύνθη» του Ροΐδη και τα αυτονόητα


[.....]
Το πρόβλημα των Ελλήνων, όπως το έχουν περιγράψει οι διανοητές μας, είναι απότοκο πολλών παλαιών και νέων επιδράσεων: ανάμεσά τους η εθνικιστική, η ορθόδοξη-ησυχαστική αλλά και η κομμουνιστική. Η τελευταία, με την δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και του κέρδους, κατάργησε κάθε οικονομική αξία, ενώ με το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» (άρα του κάθε εργαζόμενου) επιβεβαίωσε την ανομία. Με όλα αυτά, έχουμε καθηλωθεί στην προ-νεωτερική φάση της κοινωνικής και πολιτισμικής εξέλιξης.
Πριν προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε μυαλά. Εκεί χρειάζονται μερικοί που να χτυπάνε τα κεφάλια των Ελλήνων με την «ξηράν κολοκύνθην»* (το «ανθυπνωτικόν φάρμακον») του Ροΐδη, για να τους αφυπνίσουν.
Σήμερα ο νους του Έλληνα είναι ένα συνονθύλευμα από αρχαίο κλέος και θεωρίες συνωμοσίας. Πώς να εφαρμόσεις μία μεταρρύθμιση, όταν πιστεύεις ότι στην επιβάλλει η «Νέα Τάξη» για να σε εξοντώσει; Καιρός να γίνουμε ορθολογιστές, έστω και με τρεις αιώνες καθυστέρηση και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Όπως είπε ο Καντ, ο Διαφωτισμός δεν είναι άλλο από την πνευματική ενηλικίωση του ανθρώπου.[.......]

Νίκος ΔήμουΝίκος Δήμου, 2/5/14
Η «ξηρά κολοκύνθη» του Ροΐδη* | Protagon


 *Ἄγγλος τις συγγραφεύς, ὁ Swift νομίζω, διηγεῖται ὅτι οἱ κάτοικοι, δέν ἐνθυμοῦμαι τίνος τόπου, εἶναι τοσούτῳ ἀπαθεῖς καί ἀπρόσεκτοι, ὥστε ὁσάκις ἀποτείνεταί τις πρός αὐτούς, πρέπει νά κτυπᾷ ἐκ διαλειμμάτων τήν κεφαλήν των διά ξηρᾶς κολοκύνθης, ἵνα μή ἀποκοιμῶνται, ἐνῶ ὁμιλεῖ. Τοιοῦτόν τι ἀνθυπνωτικόν φάρμακον ἐσκέφθην κἀγώ νά μεταχειρισθῶ κατά τῆς ἀπαθείας τοῦ Ἕλληνος ἀναγνώστου˙ ἐν ἐλλείψει δέ κολοκύνθης ἐπροσπάθησα νά ἐξορκίσω τά χασμήματα καταφεύγων ἀνά πᾶσαν σελίδαν εἰς ἀπροσδοκήτους παρεκβάσεις, ἰδιοτρόπους παρομοιώσεις ἤ ἀλλοκότους λέξεων συγκρούσεις˙περιβάλλων ἑκάστην ἰδέαν δι’ εἰκόνος, οὕτως εἰπεῖν, ψηλαφητῆς, καί αὐτά ἀκόμη τά σοβαρώτερα τῆς θεολογίας ζητήματα στολίζω διά κροσσίων, θυσσάνων καί κωδωνίσκων ὡς ποδιάν Ἱσπανῆς χορευτρίας. 
Εμμανουήλ Ροΐδου, Η Πάπισσα Ιωάννα (Πρόλογος)

Δεν υπάρχουν σχόλια: