Πέμπτη, Φεβρουαρίου 06, 2014

Ουκ απέσβετο το λάλον ύδωρ

  • Συνέδριο: Ο θεσμός της Χορηγίας από την Αρχαιότητα μέχρι Σήμερα (7-8/2/14)

    Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών, το Νομισματικό Μουσείο και το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης ««ΣΦΡΑΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΥΣΕΙΑ» σε μουσεία της Βουλγαρίας (Φιλιππούπολη-Σόφια), που έγινε πραγματικότητα χάρη στις ευγενείς δωρεές Ελλήνων και Βουλγάρων χορηγών και σε μια κοινή προσπάθεια ανάδειξης του θεσμού της χορηγίας διαχρονικά συνδιοργανώνουν συνέδριο με τίτλο: «Ο θεσμός της Χορηγίας από την Αρχαιότητα μέχρι Σήμερα». Στόχοι του συνεδρίου είναι: α) να φωτιστεί η διαδρομή και ο ρόλος του θεσμού της χορηγίας και των μετασχηματισμών της από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, β) να συνδεθεί η χορηγία με σημαντικά ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες, γ) να εντοπιστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο θεσμός σήμερα, δ) να προβληθεί η αναγκαιότητα του θεσμού και να διερευνηθούν οι διάφορες εκφάνσεις του, ε) να προταθεί νέο πλαίσιο λειτουργίας του θεσμού από δημόσια και ιδιωτική άποψη. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 7 και 8 Φεβρουαρίου 2014 στη Θεσσαλονίκη, στο αμφιθέατρο «Στέφανος Δραγούμης» του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού. Συμμετέχουν με εισηγήσεις καταξιωμένοι επιστήμονες διεθνούς κύρους.

  • Παρουσίαση βιβλίου (6/2/14)

    Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Rose Ausländer με τίτλο "Μην ξεχνάς να θυμάσαι"
    (μετάφραση: Ντάντη Σιδέρη-Σπεκ). Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014, 19:00, στο Βιβλιοπωλείο art bar Ποιήματα & Εγκλήματα (Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι).
    Γράφοντας ποίηση μετά το Άουσβιτς.
    Παρουσιάζει ο ποιητής και μεταφραστής: Αλέξιος Μάινας.
    Διαβάζει η ηθοποιός: Μάρω Αγρίτη.
    Θα ακολουθήσει κινηματογραφημένη συνέντευξη της επιζήσασας του Ολοκαυτώματος Καρολίνας Γαβριηλίδου.
    Είσοδος ελεύθερη

    Εγραψε ποίηση μετά το Αουσβιτς

    Η εβραϊκής καταγωγής Ρόζε Αουσλέντερ (1901 - 1988)
    Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

    Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

     
    «Ποίημά μου://σε αναπνέω/σε εκπνέω//Η γη αναπνέει/σε αναπνέει/με αναπνέει// εκπνέει κι αναπνέει//Από την αναπνοή της γεννήθηκε/το ποίημά μου» (απόδοση: Ιωάννα Αβραμίδου).
    Αυτό είναι το ποιητικό ύφος και ήθος της εβραϊκής καταγωγής δίγλωσσης ποιήτριας - γερμανόφωνης και αγγλόφωνης- Ρόζε Αουσλέντερ (1901 - 1988). Ανήκει στον αστερισμό των ποιητριών και των ποιητών που δεν ακολούθησαν τη δημοφιλή ρήση του Τεοντόρ Αντόρνο, «Μετά το Αουσβιτς, είναι βαρβαρότητα να γράφει κανείς ποίηση».
    Η Ρόζε Αουσλέντερ και ο φίλος της, ο ποιητής Πάουλ Τσέλαν, γνωρίστηκαν στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας της πόλης Τσέρνοβιτς, που ανήκει στην περιφέρεια τής Μπουκοβίνα. Εκεί μέσα, βίωσαν τον εγκλεισμό ως έναν τρόπο ανακάλυψης των ορίων ζωής και θανάτου, κι αφού επέζησαν, έγραψαν ως μάρτυρες κοιτώντας κατάματα το αρνητικό βίωμα.
    Η ποιητική συλλογή της Ρόζε Αουσλέντερ, «Μην ξεχνάς να θυμάσαι» (εκδόσεις Γαβριηλίδη), σε μετάφραση Ντάντης Σιδέρη - Σπεκ, παρουσιάζεται σήμερα στις 7 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο - αρτ μπαρ «Ποιήματα & Εγκλήματα» (Αγ. Ειρήνης 17, Μοναστηράκι, 60 μέτρα από το Μετρό, τηλ.: 210-3228839). Ο ποιητής και μεταφραστής Αλέξιος Μάινας θα μιλήσει με θέμα: «Γράφοντας ποίηση μετά το Αουσβιτς». Η ηθοποιός Μάρω Αγρίτη θα ζωντανέψει τον ποιητικό λόγο. Θα ακολουθήσει κινηματογραφημένη συνέντευξη της επιζήσασας του Ολοκαυτώματος Καρολίνας Γαβριηλίδου.
    «Η Αουσλέντερ υλοποιεί την αλλαγή στη μορφή καταργώντας την ομοιοκαταληξία και το μέτρο αλλά δεν επιχειρεί μία διάλυση του νοήματος όπως ο Τσέλαν. Αντίθετα, προσπαθεί να ανοικοδομήσει το νόημα: "συμφιλιωμένη η γκέτο καρδιά μου / θέλει να μεταμορφωθεί / σε μια πιο φωτεινή δύναμη"», σημειώνει η Ντάνη Σιδέρη - Σπεκ για την τεχνοτροπία που ακολουθεί το μεγάλο αστέρι της ευρωπαϊκής ποίησης. Τον μινιμαλισμό της γραφής της τον ακολούθησε ώς το τέλος της ζωής της, γιατί ο ελλειπτικός λόγος είναι το αντίβαρο στο ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Η μεταφράστρια ανασύρει τρία παραδείγματα και επιχειρηματολογεί:
    «Η εμπειρία του θανάτου και της απώλειας της ποιητικής έκφρασης φαίνεται ότι απαιτεί τη γέννηση της νέας λέξης. Η Αουσλέντερ γράφει τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής της κλινήρης στο γηροκομείο Ν. Σακς στην Κολονία τα πιο δυνατά της ποιήματα που αναφέρονται στη λέξη: "Ζητώ / βρίσκω / τη λέξη που αναπνέει" που τη βοηθάει να εκφράσει τα νοήματα με μεγάλη ακρίβεια: "μιλώ για το κίτρινο άστρο / που πάνω του πεθαίναμε κάθε στιγμή /την εποχή της αγχόνης / δεν μιλώ για ρόδα» ή αλλού: «όταν ξυπνήσεις, καίγεται η πόλη / οι νεκροί είναι άγρυπνοι / και σε περιμένουν"».
    Ποιήματα της Ρόζε Αουσλέντερ περιλαμβάνονται στις ανθολογίες: Αντώνη Τριφύλλη «Σύγχρονη γερμανόφωνη ποίηση» (εκδόσεις Γαβριηλίδη) και Σωτήρη Ε. Γυφτάκη «Γερμανόφωνη ποίηση» (εκδόσεις Λεξίτυπον).

στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)