ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝΕ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΓΚΕΛΑ ΚΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ

-Αντώνη, είμαι εντυπωσιασμένη από τη μεγαλειώδη υποδοχή

που μου κάνετε στη χώρα σας. Πρέπει να σας κόστισε πολλά.

-Δεν έχουν σημασία τα χρήματα. Η  φιλοξενία προς τους ξένους

είναι πατροπαράδοτο έθιμο των Ελλήνων  .

-Υπέροχο αυτό, αλλά απ΄όσο ξέρω τα λεφτά της φιλοξενίας 

σάς τα δίνουμε εμείς. Μην είστε τόσο κουβαρντάδες με ξένα λεφτά.

-Α παπαπαπαπά! και να μας πούνε τσιγκούνηδες;

Αγκέλα , εμείς για ένα όνομα ζούμε. Δεν θα επιτρέψω 

ποτέ να σπιλωθεί για μερικές δεκάδες εκατομμύρια.

Εξάλλου τόσα χρόνια με δανεικά δεν κάναμε τους κουβαρντάδες;

Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια.Τι λες ; Πεταγόμαστε 

για κανένα κεφτεδάκι στου Καραβίτη;

-Ω μάιν Γκοτ! Κεφτεδάκια ελληνικά! Το καλύτερο δώρο 

που μπορούσες να μου κάνεις , Αντώνη! Σε ευχαριστώ.

-Παρακαλώ! Αν μπορούσατε να αυξήσετε λίγο τη δόση και να 

επιμηκύνετε κανά δυο χρονάκια ακόμη το χρέος, σας υπόσχομαι

να σας στέλνω ντελίβερι τρεις μερίδες κεφτεδάκια κάθε βδομάδα.

-Και τζατζίκι, Αντώνη μου, και ταραμοσαλάτα και κολοκυθάκια 

τηγανιτά...