ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΛΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

"Το 1770 ο δεκαοχτάχρονος ποιητής Τόμας Τσάτερτον, που είχε έρθει από το Μπρίστολ στο Λονδίνο ελπίζοντας να γίνει πλούσιος και διάσημος, «αυτοκτόνησε» απογοητευμένος από την αδιαφορία με την οποία τον αντιμετώπιζαν και το κοινό και οι κριτικοί. Γύρω από το κεντρικό αυτό γεγονός, ο Πήτερ Ακρόυντ υφαίνει την πλοκή του, που απλώνεται σε τρεις αιώνες και τρεις ομάδες ανθρώπων που οι ζωές τους διασταυρώνονται και αλληλοεπηρεάζονται διαχρονικά. Μια σειρά από απολαυστικούς, σχεδόν ντικενσιανούς χαρακτήρες, ένα καθαρά εγγλέζικο χιούμορ, μια ατμόσφαιρα άλλοτε κωμική κι άλλοτε λυρική, πλήθος αναφορών στα γνωστότερα έργα της αγγλικής λογοτεχνίας, από τον Τσώσερ ως τον Τ.Σ. Έλιοτ, συνθέτουν το αριστουργηματικό αυτό έργο, που μπορεί να διαβαστεί σε πολλά επίπεδα και θίγει πολλά προβλήματα σχετικά με την τέχνη, το «γνήσιο» και το «πλαστό», την πρωτότυπη δημιουργία και την απομίμηση."
 

                            Τσάτερτον - Ο θάνατος του ποιητή

Μυθιστόρημα

• Συγγραφέας: Πήτερ Ακρόυντ

Μετάφραση:
Ρένα Χατχούτ
Σύνθεση εξωφύλλου: Μαρία Κωνσταντακάκη (βασισμένη στον πίνακα του Théodore Géricault «Η Λήδα και ο κύκνος», 1817)

• ISBN: 960-03-1044-0
• σελ. 360
• 5 Μαΐου 1994
• € 15,00 Ε

Ο Τόμας Τσάτερτον γράφει στίχους στην άθλια κάμαρα που είχε

νοικιάσει στο Λονδίνο προσδοκώντας  στην αναγνώριση της 

ποιητικής του ιδιοφυΐας. Το σκίτσο είναι δανεισμένο από τη Βικιπαίδεια.

Ο Τσάτερτον κείτεται νεκρός στο κρεβάτι του, έχοντας πιει αρσενικό.

Πράξη απελπισίας από  την  αδιαφορία  των εκδοτών για την εκτύπωση

του έργου του  αλλά και την απόλυτη φτώχεια, μέσα στην οποία ζούσε,
 ή μήπως ακούσιος θάνατος,  στην προσπάθεια του άτυχου νέου 
να αυτοθεραπευθεί  από τη βλενόρροια χρησιμοποιώντας υπερβολική
 δόση αρσενικού και λάβδανου, εκδοχή που υιοθετεί ο Ακρόιντ;

 Ο πίνακας είναι το αριστούργημα του Henry Wallis (1830‑1916)

και ζωγραφίστηκε το 1856.

*

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ