ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΟΥ!

 

ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΟΥ!

Ένα απελπισμένο κομμάτι του λαού μας  έχει εναποθέσει τις ελπίδες του

σε μερικούς πολιτικούς τζογαδόρους, που του έχουν υποσχεθεί

ότι θα κάνουν το "κόλπο γκρόσο" στο σκληρό πόκερ που θα παίξουν

μετεκλογικά με τους Ντάλτον της Τρόικας και της Γερμανίας.

Ένα εκατομμύριο άνεργοι και άλλα τρία εκατομμύρια κοντά στα όρια

της φτώχειας προσεύχονται να πιάσουν οι μπλόφες   των λαϊκιστών

πολιτικών της λαϊκιστικής Αριστεράς και οι απειλές  της ακροδεξιάς

απέναντι στα πιτ μπουλ  του ευρωπαϊκού βορρά και του ΔΝΤ, που

ορίζουν την τύχη των καταχρεωμένων λαών του ευρωπαϊκού Νότου.

Η δημοσκοπική ειδικά  μετεκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι

πάρα πολλοί Έλληνες έχουν αποδεχθεί να παιχθεί η ζωή τους και το 

μέλλον της χώρας  στο πλαίσιο μιας και μοναδικής παρτίδας πόκερ.

Η λογική τους στηρίζεται στην εξής βάση: " Αν πιάσει η μπλόφα του

 Τσίπρα απέναντι στους Τροϊκανούς, τότε θα ανασάνω.  Αν δεν πιάσει, 

ε τότε τι είχα-τι έχασα . Ο βρεγμένος δε φοβάται τη βροχή. Εμένα με 

ενδιαφέρει να σώσω το δικό μου το τομάρι. Για τους άλλους τι με νοιάζει; 

Ας πάνε να πνιγούνε!".

Οι λιγοστές φωνές της λογικής που προειδοποιούν ότι το τζογάρισμα είναι

το χειρότερο είδος πολιτικής τακτικής για ένα λαό φαντάζουν πλέον

ανόητες ή αντεθνικές , διότι καλούν σε στάση εθνικής... μειοδοσίας(!).

Οι υπερπατριώτες χαρτοπαίκτες  ανέκαθεν έκαναν  " χοντρό παιχνίδι" 

σε κρίσιμες στιγμές για τον τόπο. Δε χρειάζεται κανείς να είναι ιστορικός

για να αντιληφθεί ποιος ήταν πάντοτε ο χαμένος. Μπορεί να είμαστε

ανιστόρητος λαός αλλά κάποιες εθνικές καταστροφές είναι για πάντα

χαραγμένες στη μνήμη μας. Οι οποίες καταστροφές ξεκίνησαν με

παραληρούντα πλήθη λαού που εξουσιοδοτούσαν   λαοφιλείς 

δημαγωγούς να δώσουν  ένα γερό  ξύλο στους κακούς ξένους.

Έχει ακούσει π.χ. κάτι ο κ. Τσίπρας για κάποιον Ζαχαριάδη που 

θυσίασε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων σε μία μόνο παρτίδα πόκερ

με το εγγλέζικο μπουλντόκ ;