"Εκάστη των φράσεών του ήτο τουλάχιστον εξάπηχυς
και εξήρχετο του στόματος αυτού ως ατελείωτος όφις,
ή μάλλον ως έγχελυς, διότι ήτο όλως ανώδυνος, άνευ
κόκκου δηλητηρίου.
Πολύ φοβούμεθα ότι οι ημέτεροι καθηγηταί
καθιστώσι την κλασσικήν αρχαιότητα
ενδιαφέρουσαν και αγαπητήν όσω και
οι παπάδες την ορθόδοξον θρησκείαν.
καθιστώσι την κλασσικήν αρχαιότητα
ενδιαφέρουσαν και αγαπητήν όσω και
οι παπάδες την ορθόδοξον θρησκείαν.
Το μέγιστον ίσως έγκλημα της θείας προνοίας
είναι το να χωρίζη τα δωρήματα αυτής, ούτως
ώστε εις άλλον μεν δίδει μόνον καλήν όρεξιν
και εις άλλον μόνον άφθονον φαγητόν.
είναι το να χωρίζη τα δωρήματα αυτής, ούτως
ώστε εις άλλον μεν δίδει μόνον καλήν όρεξιν
και εις άλλον μόνον άφθονον φαγητόν.
Πάντες οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται
να σπαράξωσι τους έχοντας πτερά.
να σπαράξωσι τους έχοντας πτερά.
Πλατωνικός έρως= μαλακόν παξιμάδιον
διά τους μη έχοντας οδόντας..
Εμμανουήλ Ροΐδης, "Σκέψεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου