" Δε με ενοχλούν οι κακομούτσουνοι,", έλεγε προχθές στη συντροφιά μας ένας φίλος,"αλλά οι μουτρωμένοι. Έχετε παρατηρήσει πόσο μουτρωμένοι είμαστε οι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι; Σκέτες αγέλαστες πέτρες..."
" Και πόσο αγενείς, απότομοι και καυγατζήδες..." πρόσθεσε ένας άλλος.
"Εγώ πιστεύω ότι οι εξηγήσεις είναι πολλές και διάφορες" , επενέβη ο "θυμόσοφος" της παρέας." Αφού τα πάντα γίνονται κατόπιν υπολογισμού, προς τι η Καλημέρα και η φανερή ευδιαθεσία απέναντι σε κάποιον από τον οποίο δεν προσδοκάμε κέρδη;Μην ξεχνάτε επίσης ότι η Παιδεία μας είναι λειψή, η δε κοινωνική μας παιδεία έχει ως βάση της το θεοποιημένο Εγώ μας. Βάλτε επιπλέον και τα αγενέστατα άτομα-πρότυπα που κατακλύζουν τη ζωή μας, ε, τότε, το να δείχνεις ότι στέλνεις στο διάολο τον άλλο, όταν δεν τον χρειάζεσαι, είναι η πιο εύκολη υπόθεση του κόσμου.
Όμως το σημαντικότερο απ΄όλα είναι τα τρομακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και βιώνουμε , σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, όλοι μας. Πώς να ζητάς ένα χαμόγελο και ένα χαρούμενο πρόσωπο από ένα εργαζόμενο που το στύβουν για 600 ευρώ το μήνα ή από ένα άνεργο ή ένα ταλαιπωρημένο μικροαστό, που τρέχει πίσω από τους λογαριασμούς και ποτέ δεν τους φτάνει;".
" Προβλήματα είχαν και οι γονείς μας, αλλά το χιούμορ και η καλή διάθεση δεν έλειπαν απ' τη ζωή τους", τον αντίσκοψε ο τέταρτος που συμπλήρωνε το καφενειακό καρέ μας. Τώρα ακόμα και η Καλημέρα θεωρείται είδος πολυτελείας που δεν πρέπει να σπαταλιέται για τον οποιοδήποτε. Έχετε προσέξει πόσο νευρικοί και απότομοι είναι οι υπάλληλοι στις δημόσιες υπηρεσίες, πόσο ειρωνικοί είναι πολλοί εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ ή πόσο ξινά και απαθή είναι τα πρόσωπα των καλά αμειβόμενων υπαλλήλων στις διάφορες ιδιωτικές επιχειρήσεις; Κατανοώ το μούτρωμα του απολυμένου και του εργαζόμενου-λάστιχο χωρίς ένσημα, όμως μου είναι αδιανόητο για ανθρώπους που δουλεύουν και πληρώνονται κανονικά σε καιρό κρίσης, τη στιγμή που συνάνθρωποί τους ψάχνουν τα σκουπίδια, να μην έχουν μιαν απλώς ανεκτή συμπεριφορά..."
" Και πόσο αγενείς, απότομοι και καυγατζήδες..." πρόσθεσε ένας άλλος.
"Εγώ πιστεύω ότι οι εξηγήσεις είναι πολλές και διάφορες" , επενέβη ο "θυμόσοφος" της παρέας." Αφού τα πάντα γίνονται κατόπιν υπολογισμού, προς τι η Καλημέρα και η φανερή ευδιαθεσία απέναντι σε κάποιον από τον οποίο δεν προσδοκάμε κέρδη;Μην ξεχνάτε επίσης ότι η Παιδεία μας είναι λειψή, η δε κοινωνική μας παιδεία έχει ως βάση της το θεοποιημένο Εγώ μας. Βάλτε επιπλέον και τα αγενέστατα άτομα-πρότυπα που κατακλύζουν τη ζωή μας, ε, τότε, το να δείχνεις ότι στέλνεις στο διάολο τον άλλο, όταν δεν τον χρειάζεσαι, είναι η πιο εύκολη υπόθεση του κόσμου.
Όμως το σημαντικότερο απ΄όλα είναι τα τρομακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και βιώνουμε , σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, όλοι μας. Πώς να ζητάς ένα χαμόγελο και ένα χαρούμενο πρόσωπο από ένα εργαζόμενο που το στύβουν για 600 ευρώ το μήνα ή από ένα άνεργο ή ένα ταλαιπωρημένο μικροαστό, που τρέχει πίσω από τους λογαριασμούς και ποτέ δεν τους φτάνει;".
" Προβλήματα είχαν και οι γονείς μας, αλλά το χιούμορ και η καλή διάθεση δεν έλειπαν απ' τη ζωή τους", τον αντίσκοψε ο τέταρτος που συμπλήρωνε το καφενειακό καρέ μας. Τώρα ακόμα και η Καλημέρα θεωρείται είδος πολυτελείας που δεν πρέπει να σπαταλιέται για τον οποιοδήποτε. Έχετε προσέξει πόσο νευρικοί και απότομοι είναι οι υπάλληλοι στις δημόσιες υπηρεσίες, πόσο ειρωνικοί είναι πολλοί εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ ή πόσο ξινά και απαθή είναι τα πρόσωπα των καλά αμειβόμενων υπαλλήλων στις διάφορες ιδιωτικές επιχειρήσεις; Κατανοώ το μούτρωμα του απολυμένου και του εργαζόμενου-λάστιχο χωρίς ένσημα, όμως μου είναι αδιανόητο για ανθρώπους που δουλεύουν και πληρώνονται κανονικά σε καιρό κρίσης, τη στιγμή που συνάνθρωποί τους ψάχνουν τα σκουπίδια, να μην έχουν μιαν απλώς ανεκτή συμπεριφορά..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου