ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Gerard Manley Hopkins
(1844 - 1889)

Από τις πιο ιδιότυπες φυσιογνωμίες της Αγγλικής πνευματικής ζωής.
Ιησουίτης ιερέας αλλά και καθηγητής της Ελληνικής φιλολογίας
στο πανεπιστήμιο του Δουβλίνου. Δημοσίευσε ελάχιστα ποιήματα
όσο ζούσε και το (ανέκδοτο ) έργο του κυκλοφόρησε είκοσι χρόνια μετά
το θάνατό του, επηρεάζοντας μεγάλες ποιητικές φωνές
του 20ού αιώνα ( Τόμας Έλιοτ, Ντίλαν Τόμας , Γ. Χ. Όντεν κ. ά.).
Εκτός από τις παραπάνω ιδιότητες,
ο Χόπκινς ήταν προικισμένος συνθέτης
και εξαιρετικός σκιτσογράφος. Πέθανε από τυφοειδή πυρετό.
Λίγα χρόνια πριν πεθάνει άρχισε να γράφει μία σειρά από
σονέτα , που τα αποκαλούσε "τρομερά", όπου εκφράζει τη θλίψη
του για την αδυναμία του να εισακουστεί από το Θεό , την
απογήτευσή του για την πνευματική ερημιά και την αδυναμία
της Τέχνης να την ανακουφίσει.


'Spring'

NOTHING is so beautiful as spring—
When weeds, in wheels, shoot long and lovely and lush;
Thrush's eggs look little low heavens, and thrush
Through the echoing timber does so rinse and wring
The ear, it strikes like lightnings to hear him sing; 5
The glassy peartree leaves and blooms, they brush
The descending blue; that blue is all in a rush
With richness; the racing lambs too have fair their fling.

What is all this juice and all this joy?
A strain of the earth's sweet being in the beginning 10
In Eden garden.—Have, get, before it cloy,
Before it cloud, Christ, lord, and sour with sinning,
Innocent mind and Mayday in girl and boy,
Most, O maid's child, thy choice and worthy the winning.



Spring and Fall