α.
Και άλλον πάντα δε σκοπούσιν (=αποβλέπουν),
μόνον να τες αγαπούσι
οι άνδρες, όταν τες θωρούσιμε τα ρούχα, τα φορούσι.
Και ανοίγουν τα τραχήλια
δείχνουσιν και τα βυζούλια,
και τα στήθη και πλατάρια
δείχνουν τα εις τα παζάρια.
[...]
β.
Και όταν πάσιν (=πάνε)εις το σπίτι
νύκτα μέραν έχουν κοίτην(=κρεβάτι):
κάγκελλον και παραθύρι
όλην την ζωήν τους φθείρει.
[...]
γ.
Μόνον τούτο έχει χάριν:
να γυρεύει ποιον να πάρει,
και ας έν’ ράφτης ή τσαγκάρης
ή καμένος κατεργάρης·
και άλλου βήχει, χαχανίζει
και άλλου το κορμί δανείζει.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
(16ος αιώνας)
(16ος αιώνας)
Ανωνύμου: "Έπαινος γυναικών",στ. 119-126, 155-158, 161-166.
Στυλιανού Αλεξίου:"Κρητική Ανθολογία" (ΙΕ΄-ΙΖ΄ αιώνας).
Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, 1969.Σελ. 63-64.
Στυλιανού Αλεξίου:"Κρητική Ανθολογία" (ΙΕ΄-ΙΖ΄ αιώνας).
Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, 1969.Σελ. 63-64.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου