Οι ινδικοί χοροί.
Οι χοροί της Ινδίας καθρεφτίζουν με αμεσότητα τον ινδικό πολιτισμό. Επιτρέπουν στον θεατή να έρθει σε επαφή με την μυστηριώδη, μαγευτική πλευρά της κουλτούρας της Ινδίας, αφού έχουν ασκήσει σημαντική επιρροή και σε άλλες μορφές τέχνης, όπως η ποίηση, η λογοτεχνία, το θέατρο, η μουσική, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι ο χορός υπήρχε στην Ινδία ήδη από το 6000 π.Χ!
Σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις, ο Brahma (ο δημιουργός του κόσμου για τους ινδουιστές) συνδύασε τη λογοτεχνία του Rig Veda, τα τραγούδια του Sama Veda, την έκφραση (abhinaya) του Yajur Veda και το συναίσθημα (rasa) του Atharva Veda, για να δημιουργήσει το natya, δηλαδή τον χορό. Τα θέματα που παρουσιάζονται στους χορούς είναι παρμένα από την ινδική μυθολογία, τους θρύλους και την λογοτεχνία και μπορεί να εμφανίζονται σε θρησκευτικές ή εορταστικές εκδηλώσεις, ανάλογα με το περιεχόμενό τους.
Οι ινδικοί χοροί μπορούν να καταταχθούν σε δύο κατηγορίες, τους κλασικούς και τους παραδοσιακούς.
Τα είδη των κλασικών χορών παρουσιάζουν ποικιλία ανάλογα με τις διάφορες περιοχές της Ινδίας στις οποίες εντοπίζονται και αντιπροσωπεύουν τα ήθη και τα έθιμα της κάθε περιοχής ή μιας ομάδας ανθρώπων. Στην πλειοψηφία τους, οι χοροί έχουν θρησκευτικό περιεχόμενο και εκφράζουν τα εννέα rasas, που περιλαμβάνουν την ευτυχία (Hasya), τον θυμό (Krodha), την αηδία (Bhibasta), τον φόβο (Bhaya), την θλίψη (Shoka), το θάρρος (Viram), την συμπόνια (Karuna), τον θαυμασμό (Adbhuta) και τη γαλήνη (Shanta).
Τα πιο δημοφιλή κλασικά χορευτικά είδη είναι το Bharata Natyam της περιοχής Tamil Nadu, το Odissi της Orissa, το Kathak από το Uttar Pradesh, το Kathakali και το Mohiniyattam από το Kerala, το Kuchipudi του Andhra Pradesh και το Manipuri του Manipur.
Όλοι οι κλασικοί χοροί βασίζονται σε αυστηρούς κανόνες και πειθαρχία. Παραδοσιακά διαιρούνται στα ρυθμικά στοιχεία (nritta), τον συνδυασμό του ρυθμού και της έκφρασης (nritya) και την θεατρικότητα (natya). Το nritya συνήθως εκφράζεται μέσα από το βλέμμα, τις κινήσεις των χεριών και τις εκφράσεις του προσώπου και σε συνδυασμό με το nritta δομεί ένα κλασσικό χορευτικό πρόγραμμα.
Οι παραδοσιακοί χοροί έχουν συνήθως εορταστικό περιεχόμενο και (σε αντίθεση με τους κλασσικούς χορούς) δεν είναι αυστηρά δομημένοι, χωρίς αυτό να μειώνει την πολιτισμική τους αξία. Χορεύονται κυρίως σε επίσημες, ή όχι τόσο επίσημες, εορταστικές εκδηλώσεις χαρίζοντας στιγμές διασκέδασης στο κοινό και στους χορευτές.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου