Τετάρτη, Αυγούστου 01, 2018

Η Γεωργιανή μεσόφωνος που διαθέτει φωνή-αληθινό θαύμα της φύσης

Η φλογερή Ρατσβελισβίλι επισκίασε τα πάντα

Πηγή: efsyn.gr

Γιάννης Σβώλος

Θρίαμβος υπήρξε η αναβίωση της προπέρσινης παραγωγής της «Κάρμεν» από την ΕΛΣ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με πρωταγωνίστρια την Ανίτα Ρατσβελισβίλι (27/7/2018). Στο κατάμεστο Ηρώδειο, η 33χρονη Γεωργιανή μεσόφωνος αποδείχτηκε αληθινό θαύμα της φύσης όσον αφορά το μέγεθος, την ποιότητα και τον έλεγχο της βελούδινης, ρωμαλέας φωνής, καθώς επίσης το φλογερό σκηνικό ταμπεραμέντο, που δίχως να εκτροχιάζεται σε χυδαιότητα αναπαρήγαγε θαυμαστά την τραχύτητα και τον ανυπότακτο, ζωώδη ερωτισμό της αντιηρωίδας/κοινωνικού παρία των Μεριμέ/Μπιζέ.
Κατά την Αγνή Μπάλτσα «κορυφαία Κάρμεν του σήμερα», η Ρατσβελισβίλι ηγήθηκε αδιαπραγμάτευτα της παράστασης με τη χυμώδη, θυελλώδη, μεθυστικά πληθωρική παρουσία της. Εχοντας απέναντί της τον ταιριαστά νεανικό, σκηνικά πειστικό, φωνητικά επαρκέστατο Δον Χοσέ του Τσέχου Πάβελ Τσέρνοχ, επισκίασε σκηνικά και μουσικά τους πάντες. Το θέατρο θα όφειλε να προστατέψει τη Μαρία Μητσοπούλου από την έκθεσή της ως Μικαέλα στο Ηρώδειο, ενώ από τον Διονύση Σούρμπη έλειπαν ο «αέρας» -ειδικά απέναντι σε αυτή την Κάρμεν- και οι χαμηλές νότες για τον ταυρομάχο Εσκαμίγιο.
Αξιοπρεπείς ήσαν ο Θουνίγα (Τάσος Αποστόλου), το ντούο Μερθέντες-Φρασκίτα (Αρτεμις Μπόγρη, Χρύσα Μαλιαμάνη), ενώ ταιριαστά καρτουνίστικοι πρόβαλαν οι Ντανκάιρε και Ρεμεντάδο (Χάρης Αδριανός, Νίκος Στεφάνου). Η σκηνή του φόνου στο φινάλε -υπό το χλομό φως της καλοκαιρινής πανσελήνου σε έκλειψη!- εντυπώθηκε ως αλησμόνητη.
Οχι στα καλύτερά της, η Χορωδία της ΕΛΣ ήχησε ενίοτε ασυντόνιστη, ενώ ο αρχιμουσικός Λουκάς Καρυτινός διηύθυνε με νεύρο και παλμό, πετυχαίνοντας το βέλτιστο αποτέλεσμα με το ανθρώπινο υλικό που είχε στη διάθεσή του.
Δομημένη ως υπερθέαμα, η πρόταση του Στίβεν Λάνγκριτζ και των ικανών συνεργατών του (Γιώργος Σουγλίδης, Τζουζέπε ντι Ιόριο, Τόμας Μπέργκμαν) λειτούργησε άριστα, ισορροπώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στην ευτέλεια της αλμοδοβαρικής λαϊκής Ισπανίας και στα όσα ζοφερά προβάλλει καθημερινά η τηλεόραση για τους πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται, τα hotspots κ.λπ. Πρόπερσι («Εφ.Συν.», 26/7/2016) είχαμε επισημάνει πόσο η δραματουργικά συνεπής πρόταση του Αγγλου σκηνοθέτη ανανέωσε καίρια την ικανότητα του έργου να σοκάρει.
Δυο χρόνια αργότερα, με τη συνεχιζόμενη εισροή προσφύγων να έχει εξελιχθεί σε πολυδιάστατο πρόβλημα δίχως ορατές προοπτικές επίλυσης, η μεταφορά της «Κάρμεν» στο κοινωνικό περιθώριο των ταπεινών και καταφρονεμένων του σήμερα και η αναπλαισίωσή της με συμφραζόμενα σύγχρονης παρανομίας λειτούργησαν πειστικά. Η παράσταση, με ίδια διανομή, επαναλαμβάνεται σήμερα.