Όλο το ανφάν γκατέ της ΝΔ αρθρογραφούσε στην εφημερίδα του Μαυρίκου

• Πηγή: http://www.koutipandoras.gr
  

  

29 Φεβρουαρίου

Εκτός από τιμολόγια, απ’ ό,τι φαίνεται ΝΔ και Μαυρίκος αντάλλαζαν και… απόψεις, αφού σε καθημερινή βάση πρωτοκλασάτα στελέχη που αναβαθμίστηκαν από τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τα ηνία του κόμματος δημοσίευαν τις απόψεις τους στην εφημερίδα του κατηγορούμενου εκδότη.
Συγκεκριμένα, οι δύο αντιπρόεδροι του κόμματος, Χατζηδάκης και Γεωργιάδης, όπως επίσης και δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, Βρούτσης και Δένδιας μαζί με τον εκπρόσωπο Τύπου Γιώργο Κουμουτσάκο και τον αναπληρωτή γραμματέα Πολιτικής Επιτροπής και βουλευτή του κόμματος, Λευτέρη Αυγενάκη, αρθρογραφούσαν σε τακτικότατη βάση τους στην Ακρόπολη.
Πολλοί απορούσαν πώς είναι δυνατόν και για ποιο λόγο να γράφουν στελέχη της πρώτης γραμμής από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια εφημερίδα όπου οι δημοσιογραφικές ακρότητες ήταν ίσως το πιο επιεικές σχόλιο που μπορούσε κανείς να εκφράσει.
Η αποκάλυψη του Έθνους με τα τιμολόγια που κοβόντουσαν από τη Συγγρού για χάρη του Τάκη Μαυρίκου δίνει πάντως μία σαφή εξήγηση, αφού αν μη τι άλλο υπήρχε ένας ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ ΝΔ και Μαυρίκου.
Και για του λόγου το αληθές πατήστε εδώ για να δείτε τα πρωτοσέλιδα στα οποία φιγουράρουν τα πρόσωπα των στελεχών της ΝΔ.

Ο θεμελιωτής της αφηρημένης ζωγραφικής

 

Βασίλι Καντίνσκι - Βικιπαίδεια

 

Αχ τι υποφέρει η υγιής ιδιωτική πρωτοβουλία, κύριοι Μητσοτάκη και Θεοδωράκη!

Μπλοκάρονται στοιχεία και λογαριασμοί 3,79 δισ. του Βγενόπουλου

Μπλοκάρισμα των περιουσιακών στοιχείων του Ανδρέα Βγενόπουλου, ύψους 3,79 δισ. ευρώ, αλλά και συνεργατών του, αποφάσισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Βάσει της απόφασης αυτής, ο επιχειρηματίας δεν έχει δικαίωμα να κινήσει τραπεζικούς λογαριασμούς ή να μεταβάλει οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο, εκτός αν η περιουσία του υπερβαίνει το ποσό των 3,79 δις.

Σύμφωνα με πληροφορίες του koutipandoras.gr , οι Κυπριακές Αρχές, έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα στην Ελληνική πλευρά, για τις μεθοδεύσεις τμήματος της Ελληνικής Δικαιοσύνης στην υπόθεση Βγενόπουλου.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την απόφασή του αποδέχεται και αναγνωρίζει σχετική απόφαση του δικαστηρίου της Λευκωσίας του Μαΐου του 2014 που επιβάλλει το μπλοκάρισμα των περιουσιακών στοιχείων εντός και εκτός Κύπρου.

Συγκεκριμένα το Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάσισε ότι:

«Κηρύσσει εκτελεστή στην Ελλάδα την από 23/5/2014 απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λευκωσίας, δυνάμει της οποίας κατέστησαν απόλυτα και ισχύουν μέχρι το πέρας της υπ’ αριθ. 8400/2012 αγωγής που άσκησε η ’Cyprus Popular Bank Public Co Ltd’ ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λευκωσίας, ή μέχρι άλλης διαταγής του ως άνω δικαστηρίου, τα προσωρινά διατάγματα που εκδόθηκαν στις 8/5/2013 από το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας, με τα οποία διατάχθηκε και απαγορεύτηκε: α) στον Ανδρέα Βγενόπουλο, κάτοικο Αθηνών, (1) να μετακινήσει εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας οιαδήποτε εκ των περιουσιακών του στοιχείων τα οποία βρίσκονται εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας και (2) να διαθέσει με οιονδήποτε τρόπο, να προβεί σε οιανδήποτε συναλλαγή ή να μειώσει την αξία οιωνδήποτε εκ των περιουσιακών του στοιχείων, είτε αυτά βρίσκονται εκτός, είτε εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, έως του ποσού των 3,79 δισ. ευρώ».

Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τον Ευθύμιο Μπουλούτα, ο οποίος από τις 15 Φεβρουαρίου είναι πρόσωπο του οποίου ζητείται η έκδοση στην Κύπρο για να βρεθεί στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου, για τον Κυριάκο Μάγειρα και για τη Marfin Investment Group Holdings S.A.

Η γαλή των Ιμαλαΐων

Λυρικές φούσκες

I'm Forever Blowing Bubbles

I'm forever blowing bubbles
Pretty bubbles in the air
They fly so high, nearly reach the sky
Then like my dreams they fade and die

Fortune's always hiding
I've looked everywhere
I'm forever blowing bubbles
Pretty bubbles in the air

I'm f-f-forever b-b-blowing bubbles
Pretty bubbles in the air
They f-f-fly so high, nearly reach the sky
Then in my d-d-dreams they fade and d-d-die

Fortune's always hiding
I've looked everywhere
I'm f-f-forever b-b-blowing bubbles
Pretty bubbles in the air

«Μίλενα από την Πράγα»

Η «Μίλενα από την Πράγα» δεν είναι ένα ακόμα βιβλίο στρατοπεδικής λογοτεχνίας, αλλά ένα έργο πολλαπλής στόχευσης: είναι ταυτόχρονα βιογραφία μιας νεκρής φίλης, φόρος τιμής σ΄ έναν έρωτα μεταξύ γυναικών, μια μη λογοτεχνική μαρτυρία επιβίωσης από πρώτο χέρι, μια τοιχογραφία της ζωής στην καλλιτεχνικά και επιστημονικά πρωτοποριακά Κεντρική Ευρώπη του μεσοπολέμου προτού τη διαλύσει ο ναζισμός, μια αναφορά στο πρώιμο κεντροευρωπαϊκό φεμινισμό (αξέχαστες οι «μινερβιάδες») και πολλά άλλα, που ο χώρος δεν επαρκεί να τα χωρέσω.

«Μίλενα από την Πράγα»: Ένα σημαντικό βιβλίο από την «Κίχλη» και «Τα Πράγματα»

Φεβρουάριος 28, 2016

του Δημήτρη Φύσσα
Πηγή: 9,84.gr


Κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα στα ελληνικά, μισό αιώνα και πάνω από τη γερμανική του έκδοση, το βιβλίο «Μίλενα από την Πράγα» («Milena, Kafkas Freundin», 1963) της Γερμανίδας δημοσιογράφου και συγγραφέα Μαργκαρέτε Μπούμπερ – Νόιμαν (το βιβλίο ακολουθεί τον τύπο Νόυμαν, στο εξής Μ.Μ.Ν.), σε μετάφραση της Τούλας Σιετή, με επιμέλεια – επίμετρο από την κ. Αδριανή Δημακοπούλου και θεώρηση κειμένων από την κ. Μήνα Πατεράκη – Γαρέφη. Μια συνεκδότρια είναι η κ. Γιώτα Κριτσέλη της «Κίχλης» (για «Τα πράγματα» δεν ξέρω), ενώ ακόμα και το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από την κ. Βάσω Αβραμοπούλου. Δηλαδή γυναίκες συντελέσανε κατά κύριο λόγο στην ανά χείρας έκδοση- όχι τυχαία, καθώς θα φανεί πιο κάτω.
Η συγγραφέας Μ.Μ.Ν. (1901 – 1989), Γερμανίδα κομουνίστρια του μεσοπολέμου και μάνα δύο παιδιών –των οποίων την επιμέλεια στερήθηκε λόγω της πολιτικής της δράσης– ακολούθησε το δεύτερο άντρα της, τον Χάιντς Νόιμαν, στέλεχος της Κομουνιστικής Διεθνούς, στη νεαρή σοβιετική Ρωσία, την Ισπανία του εμφύλιου πολέμου και στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί ο άντρας της πιάστηκε και εκτελέστηκε από τα όργανα του Στάλιν (1937) ενώ η ίδια επίσης φυλακίστηκε κι αργότερα κλείστηκε σε σοβιετικό γκουλάγκ (1940). Λόγω της (πρόσκαιρης) συμμαχίας Στάλιν – Χίτλερ, παραδόθηκε από τους σοβιετικούς στους ναζί, οι οποίοι την έκλεισαν στο ναζιστικό στρατόπεδο του Ράβενσμπρουκ. Εκεί, η Μ.Μ.Ν. πέρασε όλα τα χρόνια που πολέμου, επέζησε και απελευθερώθηκε. Έχοντας ζήσει τη φρικτή εμπειρία και των δύο μεγάλων ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνα (κομουνισμός και ναζισμός), αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην προσπάθεια να καταδείξει τις ομοιότητές τους.
Στα χρόνια του Ράβενσμπρουκ, η Μ.Μ.Ν. γνώρισε τη συγκρατούμενή της δημοσιογράφο, συγγραφέα, εκδότρια και μεταφράστρια Μίλενα Γιέσενσκα (1896 – 1944) από την Πράγα, γνωστή (και σε μας) από τα «Γράμματα στη Μιλένα» (όπως τονίζαμε τότε το όνομα), του σπουδαίου μοντερνιστή Τσεχοεβραίου συγγραφέα Φραντς Κάφκα, του οποίου το έργο ανήκει στη γερμανική γραμματεία.
Οι δυο γυναίκες έγιναν φίλες και στήριξαν η μια την άλλη στην τρομακτικά δύσκολη διαβίωση μέσα στο χιτλερικό Ράβενσμπρουκ, που σταδιακά μετατράπηκε από στρατόπεδο εργασίας σε στρατόπεδο εξόντωσης, σχεδιάζοντας να γράψουν μαζί, όταν θα έβγαιναν, το βιβλίο «Η εποχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης». Αλλά η Μίλενα έχασε τη ζωή της έγκλειστη, ενώ η επιζήσασα Μ.Μ.Ν. έγραψε το βιβλίο αυτό, βιογραφώντας τη νεκρή φίλη της.
Με τη λέξη «βιογραφώντας» κυριολεκτώ. Γιατί, καθώς οι δυο γυναίκες ήρθαν πάρα πολύ κοντά, διηγούνταν η μια στην άλλη τη ζωή τους κι έτσι η Μ.Μ.Ν. στο βιβλίο της αναπαριστά ολόκληρη η ζωή της φίλης της, ενώ ταυτόχρονα μιλάει για τη ζωή τους στο στρατόπεδο, με αναφορές και στη δική της ζωή. Προκύπτει λοιπόν μια Μίλενα ταυτόχρονα αλέγρα, αλύγιστη, δημιουργική, βαθυστόχαστη, εξαιρετικά δοτική – στηρικτική στους άλλους, με χιούμορ και διάθεση για αστεία ή και πλάκες, κι επίσης ένας παιδικός χαρακτήρας, έτοιμη πάντα να ρισκάρει, ακόμα και στις άθλιες συνθήκες ενός στρατοπέδου που διοικείται από τα ες ες.
Η «Μίλενα από την Πράγα» δεν είναι ένα ακόμα βιβλίο στρατοπεδικής λογοτεχνίας, αλλά ένα έργο πολλαπλής στόχευσης: είναι ταυτόχρονα βιογραφία μιας νεκρής φίλης, φόρος τιμής σ΄ έναν έρωτα μεταξύ γυναικών, μια μη λογοτεχνική μαρτυρία επιβίωσης από πρώτο χέρι, μια τοιχογραφία της ζωής στην καλλιτεχνικά και επιστημονικά πρωτοποριακά Κεντρική Ευρώπη του μεσοπολέμου προτού τη διαλύσει ο ναζισμός, μια αναφορά στον πρώιμο κεντροευρωπαϊκό φεμινισμό (αξέχαστες οι «μινερβιάδες») και πολλά άλλα, που ο χώρος δεν επαρκεί να τα χωρέσω.
Από το σπουδαίο αυτό βιβλίο, το κυρίως κείμενο του οποίου καλύπτει περίπου 300 σελίδες, θα μου μείνουν περισσότερο δυο κυρίως περιστατικά: η νύχτα που πέρασαν οι δυο φίλες κρυφά στο ιατρείο του στρατοπέδου και η εγχείρηση νεφρού της Μίλενας από έναν ες ες χειρούργο που, παραδόξως, της φέρθηκε καλά (αλλά παρακάτω, στη βιογραφία του, διαβάζουμε ότι μεταπολεμικά καταδικάστηκε σε θάνατο και αυτοκτόνησε προτού εκτελεστεί).
Στην ελληνική έκδοση, άλλες 80 σελίδες περίπου καλύπτονται (με μικρότερα γράμματα) από το επίμετρο τής (και επιμελήτριας του βιβλίου) κ. Δημακοπούλου. Τιτλοφορείται «Έρως φιλότητος. Μαργκαρέτε Μπούμπερ – Νόυμαν και Μίλενα Γιέσενσκα» και είναι ένα εξαντλητικό δοκίμιο που ξεκινάει από την αρχική χειραψία γνωριμίας των δυο γυναικών για να επεκταθεί σε πολλά θέματα, μεταξύ των οποίων αναφορές στη στρατοπεδική λογοτεχνία, η διαφορετική ματιά των δύο φύλων στις σχετικές μαρτυρίες, φιλολογική αποτίμηση του έργου της Μ.Μ.Ν., ένα βιβλίο που έγραψε η κόρη τής Μίλενα για τη μάνα της, οι διάφορες εκδόσεις του βιβλίου στα γερμανικά, άλλες βιογραφίες της Μίλενα, οι «ανάξιες» μάνες και κόρες, οι γυάλινες μπίλιες, ο σχολιασμός του νεολογισμού «γκαζάρω» (για τα τρία αυτά δε θέλω να εξηγήσω άλλο, εδώ) και πολλά περισσότερα.
Ακόμα, άλλες 90 σελίδες καλύπτονται από βιογραφικά σημειώματα, τα περισσότερα από τα οποία θα μπορούσαν να είναι, το καθένα, ένα βιβλίο από μόνο του. Εδώ παρελαύνουν από ψυχίατροι και δημοσιογράφοι μέχρι στελέχη των ες ες και συγγραφείς, από αρχιτέκτονες και πολιτικοί μέχρι ηθοποιοί και αστρονόμοι κι από στελέχη της Κομουνιστικής Διεθνούς μέχρι αρχιτέκτονες, Τσέχοι, Αυστριακοί, Γερμανοί, Σλοβάκοι, Εβραίοι και άλλοι, ή ανάμικτοι, που αναφέρονται μέσα στο βιβλίο. Εδώ, επίσης, υπάρχει και εκτεταμένη βιοεργογραφία της ίδιας της Μ.Μ.Ν..
Τέλος, άλλες σχεδόν 40 σελίδες καλύπτονται από εξηγητικό πίνακα κυριωνύμων (ποιος/τι είναι ποιος/τι), ευρετήριο και φωτογραφικό παράρτημα. Πρόκειται γα απαραίτητο βοήθημα, η αξία του οποίου δυστυχώς δεν είναι αυτονόητη για το σύνολο των εκδοτών μας. Το ίδιο ισχύει και για τις υποσημειώσεις που συνοδεύουν, χωριστά, το κυρίως κείμενο, το δοκιμιακό επίμετρο και τα βιογραφικά σημειώματα
Η Τούλα Σιετή δεν έζησε να δει τη λαμπρή δουλειά της τυπωμένη, καθώς έχει πεθάνει από το 2010, και γι΄ αυτό τα κείμενά της, όπως και όλου του βιβλίου, τα θεώρησε η κ. άκη – Γαρέφη. Κι όπως διαβάζουμε στον κολοφώνα του τόμου των 520 περίπου σελίδων, διορθώτρια ήταν η κ. Χριστίνα Τούτουνα.
Η κ. Γιώτα Κριτσέλη της (συν)εκδότριας «Κίχλης», η οποία και σχεδίασε την έκδοση, έβγαλε ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του οίκου της, το οποίο μπορεί ν΄ αποδειχτεί ένα από τα εκδοτικά γεγονότα της χρονιάς που ξεκίνησε. Αν κρίνω από το ότι η κ. Δημακοπούλου χρονολογεί το επίμετρό της στα 2012, ενώ το βιβλίο τυπώθηκε το Δεκέμβρη του 2015, γίνεται αντιληπτό ότι το ελάχιστο του χρόνου προετοιμασίας της έκδοσης ήταν μια τριετία. Κι αν λογαριάσουμε πότε είχε καταπιαστεί με το κείμενο πρώτη φορά η μεταφράστρια (άγνωστο), ποιος ξέρει πόσα χρόνια κράτησε η συνολική προσπάθεια. Αυτό για να φανεί πόσον καιρό θέλει για να βγει μια άρτια έκδοση.
Υ.Γ. Νομίζω ότι τώρα φάνηκε γιατί είχα γράψει στην αρχή «γυναίκες συντελέσανε κατά κύριο λόγο στην έκδοση»

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΙ ΠΟΣΟ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ

Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στην Γη θα είνα ελληνική!

 

Ο Γάλλος λογοτέχνης Jean Richepin έγραψε:‼
''Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.
Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.
Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη…
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.
Από την ιατρική σας, την… … φαρμακευτική σας.
Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)
Από την φυσική σας, χημεία
Από την αστρονομική σας
Από την πολιτική σας
Από την καθημερινότητα σας.
Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου,διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη),
σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο,σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…
Η πρόκληση πάντως ισχύει.''
Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στην Γη θα είνα ελληνική!

*Αγγλική από τα Γαλλικά μετάφραση. 

Begin to demolish all the monuments and architecture of Greece... 

Break down all Greece in depth 100 meters. 

Break down throughout Italy at a depth of 100 meters.

Empty all your museums from around the world.

Break down everything Greek from around the globe.

Delete the Greek language from everywhere...

From your medical, your pharmaceutical. From your math ( geometry, algebra...), from your science, from your chemistry, from your astronomy, from your politics, from your daily life.

Delete the math, delete every shape, make the triangle-octagon, make the straight-curve, get off the geometry of your buildings, roads, your games, your cars, turn off the name of every disease and every drug, delete the democracy and politics, delete gravity and bring all upside-down, change the satellites you have at a square orbit, change all of your books (because there will always be even one Greek word), delete from your daily life each Greek word, change the gospels, change the name of Christ, because it comes from the Greek and means that the one who have the nomination, change the shape of each temple (not in a Greek geometry), forget Alexander the Great, forget all the Mythical and Historical heroes , change the culture, change the name of the history, change the names of the universities, change your way of writing, use the Arabic, delete philosophy, delete, delete...

You can say "it cannot happen"...

Well, You Can't... because after that you will not be able to foothold even one sentence!

Greece can not be extinguished...the Greeks (Hellenes) , their offer on this planet...

The challenge, however, still stands...

 

Signature: Rispen, Jean (Algeria 1849 - Paris 1926). French novelist and dramatist..... about Greece (Hellas)

 

 

**BIO:

 

Ρισπέν, Ζαν (Richepin, Jean) 1849 - 1926

 Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος (Μεντεά, σημερινή Λεμντίγια, Αλγερία).

Στο έργο του περιέγραψε με τολμηρή γλώσσα τη ζωή των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων και συνέβαλε στην επαναστατική ανανέωση της ποιητικής έκφρασης.

Έζησε ζωή μποέμ και περιφρονούσε τις κοινωνικές συμβατικότητες.

Η πρώτη ποιητική του συλλογή με τίτλο Το Τραγούδι των Αθλίων (La chanson de gueux, 1876) θεωρήθηκε αθυρόστομη με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε ενός μηνός φυλάκιση. Άλλες ποιητικές του συλλογές είχαν τίτλους: Τα χάδια (Les carasses, 1877), Οι βλασφημίες (Les blasphemes, 1884), Η θάλασσα (La mer, 1886), Οι παράδεισοί μου (Mes paradies, 1894). Στα μυθιστορήματά του με τίτλους, μεταξύ άλλων, Ο γλοιός (La glu, 1881), Μιάρκα η κοπέλα με την αρκούδα (Miarka, la fille Z l'ourse,1883), Η κλίκα (La clique, 1917), αναδύεται η ασυμβίβαστη, επαναστατική προσωπικότητά του.

Έγραψε επίσης τα θεατρικά έργα Ο πειρατής (Le chemineau, 1897) και Νανά Σαχίμπ (Nana Sahib, 1883) στο οποίο έπαιξε ο ίδιος στο πλάϊ της Σάρας Μπερνάρ.Το 1908 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. 

 

Rispen Jean (Richepin, Jean) 1849 - 1926

 French poet, playwrighter and novelist (Menton, current Lemntigia, Algeria).

In his work described in bold language the life of the lower social class and contributed to the revolutionary renewal of poetic expression.

He lived a bohemian life and despised social conventions.

The first collection of poems entitled The Song of miserable (La chanson de gueux, 1876) was freewheeling thus sentenced to one month imprisonment. Other poetry collections titles were: Caresses (Les carasses, 1877), Blasphemers (Les blasphemes, 1884), The Sea (La mer, 1886), My paradise (Mes paradies, 1894). In his novels with titles among them, The mucilage (La glu, 1881), Miarka the girl with the bear (Miarka, la fille Z l'ourse, 1883), or click (La clique, 1917), emerges as incompatible revolutionary personality.

He also wrote the plays The Pirate (Le chemineau, 1897) and Nana Sahib (Nana Sahib, 1883) in which he played himself on the side of Sarah Bernar.In 1908 was elected member to the French Academy.

Κόκκινο ποίημα

Στάζανε οι λέξεις κάτι κόκκινο
αίμα, χρώμα
κάτι κόκκινο έσταζαν οι λέξεις
και το ποίημα έδειχνε αιμόφυρτο

αλλά κι αν ήτανε κρασί
κόκκινο, κατακόκκινο
και μεθυσμένο το ποίημα
αιμόφυρτο θα έδειχνε

σαν το πρώτο παιδικό ποδήλατο
που σκουριασμένο στο υπόγειο
ανακαλεί μνήμες δεκαετιών
κι ακόμα κοκκινίζει τα γόνατα
με ματωμένες αταξίες


Η Ποίηση είναι, μην ανησυχείς
φεύγει μόνο με αποδόμηση κυττάρων
κι ίσως με τη σιωπή της γνώσης
κάνει τα όνειρα αληθινά
 κι ας είναι αιμόφυρτα ή μεθυσμένα

Γιώργος Δουατζής (1948-)

:BiblioNet : Δουατζής, Γιώργος

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΕΡΙΞΕ ΤΗ ΜΑΣΚΑ

Το τουρκικό πυροβολικό υποστηρίζει το ISIS – Επίθεση στην Τελ Αμπιάντ

tribune.gr, 27 Φεβρουαρίου 2016

 

Το τουρκικό πυροβολικό, από το έδαφος της Τουρκίας, σφυροκοπά τις θέσεις των Κούρδων ανταρτών του YPG, που δέχονται επίθεση από το Ισλαμικό Κράτος στην πόλη Τελ Αμπιάντ της Συρίας.
Είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία φανερά μπαίνει στον πόλεμο υπέρ της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, ενέργεια που δείχνει και τη μεγάλη περιφρόνηση προς τη διεθνή κοινότητα, που θεωρεί δίχως καμία αμφιβολία το Ισλαμικό Κράτος τρομοκρατική οργάνωση.

Το τουρκικό πυροβολικό σφυροκοπά την Τελ Αμπιάντ. Τις φωτογραφίες ανάρτησαν κάτοικοι της πόλης στο Twitter.

Το βράδυ της Παρασκευής, στις 23.05, δύο ομάδες τζιχαντιστών από το Ισλαμικό Κράτος, περίπου 50 με 100 άνδρες, επιτέθηκαν στην ελεγχόμενη από τους Κούρδους πόλη Τελ Αμπιάντ, που βρίσκεται ακριβώς πάνω στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας, μέσα από το τουρκικό έδαφος.
Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν οι Κούρδοι του YPG, οι τζιχαντιστές μέλη στο Ισλαμικό Κράτος, εισήλθαν στο τουρκικό έδαφος ανενόχλητοι και μέσα από αυτό επιτέθηκαν πισώπλατα στις κουρδικές θέσεις.
Αναλυτικά, η μία ομάδα τζιχαντιστών επιτέθηκε στην Τελ Αμπιάντ (Τζίρε Σίπι όπως την αποκαλούν οι Κούρδοι) και η δεύτερη στις κωμοπόλεις Αΐν Ίσα και Σιλόκ, νότια της Τελ Αμπιάντ.
Οι μάχες συνεχίζουν να μαίνονται και το πρωί του Σαββάτου σε 15 σημεία και όπως αναφέρει κουρδική ανακοίνωση, «η επίθεση των μισθοφόρων θα συντριβεί από τις δυνάμεις μας».
Την ίδια ώρα, το τουρκικό πυροβολικό βομβαρδίζει τις κουρδικές θέσεις στην Τελ Αμπιάντ, προσφέροντας έτσι υποστήριξη στους τζιχαντιστές.
Η επίθεση της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος με την κάλυψη του τουρκικού πυροβολικού είναι σε εξέλιξη μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Η επίθεση αυτή θεωρείται προβοκάτσια της Τουρκίας για να τινάξει στον αέρα την εκεχειρία στη Συρία. Εάν μάλιστα οι κουρδικές δυνάμεις χτυπήσουν το Ισλαμικό Κράτος σε τουρκικό έδαφος, οι Τούρκοι θα ισχυριστούν ότι δέχονται κουρδική επίθεση.

Νεκροί τζιχαντιστές από τη μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τελ Αμπιάντ.

Ρωσικό τηλεοπτικό συνεργείο του REN TV, που βρίσκεται για ρεπορτάζ στην κουρδική πόλη Κόμπανι στη βόρεια Συρία, εγκλωβίστηκε το Σάββατο στο δυτικό Κουρδιστάν μετά την επίθεση που εξαπέλυσε το Ισλαμικό Κράτος, μέσα από το τουρκικό έδαφος, στην επίσης κουρδική πόλη Τελ Αμπιάντ δυτικά της Κόμπανι.
Η Τελ Αμπιάντ, που δέχεται επίθεση της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος μέσα από το τουρκικό έδαφος, με την υποστήριξη μάλιστα του τουρκικού πυροβολικού, απέχει 56 χιλιόμετρα ανατολικά της Κόμπανι.
«Εργαζόμαστε στην κουρδική πόλη Κόμπανι εδώ και πολλές ημέρες και σήμερα ετοιμαζόμασταν για αναχώρηση, μέσω του ιρακινού Κουρδιστάν. Σήμερα το πρωί το Ισλαμικό Κράτος εξαπέλυσε μια μεγάλη επίθεση αιφνιδιαστικά στη γειτονική πόλη Τελ Αμπιάντ», είπε ο Μιχαήλ Φομίτσεφ μιλώντας τηλεφωνικά στο RIA Novosti.
Το YPG αναφέρει ότι μια φάλαγγα τζιχαντιστών ξεκίνησε από την «πρωτεύουσα» της οργάνωσης στη Συρία, πόλη Ράκα, με κατεύθυνση προς την Τελ Αμπιάντ, ενώ μια ομάδα 50-100 τζιχαντιστών επιτέθηκε πισώπλατα στην πόλη Τελ Αμπιάντ μέσα από το τουρκικό έδαφος.
Η Τελ Αμπιάντ, όπως και η Κόμπανι, βρίσκονται ακριβώς πάνω στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας.
«Μαίνεται μάχη σε 15 σημεία γύρω και μέσα στην Τελ Αμπιάντ. Η πόλη φλέγεται. Ο δρόμος από την Κόμπανι προς τα ανατολικά, τον οποίο σκοπεύαμε να πάρουμε, είναι πολύ επικίνδυνος τώρα. Έχουμε παγιδευτεί στην Κόμπανι», είπε ο οπερατέρ του ρωσικού τηλεοπτικού συνεργείου.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε δείχνει την Τελ Αμπιάντ από το τουρκικό έδαφος. Ο κόσμος που βλέπετε συγκεντρωμένος, ως κουκίδες στην εικόνα, είναι άνθρωποι από την πλευρά της Τουρκίας που παρακολουθούν τη μάχη.
Η Τελ Αμπιάντ είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας.
Η μισή πόλη ανήκει στη Συρία και η άλλη μισή στην Τουρκία. Η πόλη από την πλευρά της Τουρκίας ονομάζεται Ακτσάκαλε. Το κουρδικό όνομα της πόλης είναι Τζίρε Σίπι.
Η Τελ Αμπιάντ καταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος στις 30 Ιουνίου του 2014 και για όσο καιρό ήταν υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών λειτούργησε ως συνοριακή «πύλη» μεταξύ Ισλαμικού Κράτους και Τουρκίας για το λαθρεμπόριο των τζιχαντιστών αλλά και για την είσοδο ξένων εθελοντών στο Ισλαμικό Κράτος μέσω Τουρκίας.
Η πόλη απελευθερώθηκε από το Ισλαμικό Κράτος στα μέσα Ιουνίου του 2015 και πέρασε στον έλεγχο των Κούρδων του YPG/YPJ.
Οι Τούρκοι για να προκαλέσουν τους Κούρδους έχουν βάλει σε μεγάφωνα, στα σύνορα, και παίζει ο ύμνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
****************************
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

 ΚΟΥΡΔΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΟΥ ΤΕΛ ΑΜΠΙΑΝΤ  , ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ  ΚΑΙ ΤΗ ΛΗΨΗ  ΠΟΛΥΤΙΜΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ

Φτερούγισμα πάνω από το παρελθόν

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ 
Η Καθημερινή 

• 

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της Πομπηίας είναι το μέγεθός της, το γεγονός ότι αντιλαμβάνεται κανείς πώς ήταν κτισμένη μια αρχαία πόλη με τους δημόσιους και τους ιδιωτικούς χώρους της.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Φαντάζομαι, ότι πριν από 200 χρόνια οι Ευρωπαίοι ευγενείς που θα ήθελαν να επισκεφθούν τα ερείπια της Πομπηίας, θα ακολουθούσαν ακριβώς την ίδια διαδρομή από τη Νάπολη, που έκανα τώρα κι εγώ. Μόνο που στο δικό μου Grand Tour, στο προσκύνημα στον τόπο όπου γεννήθηκε η χερσαία αρχαιολογία στα μέσα του 1700, είχα για συνοδοιπόρους, μέσα στο τρένο που αγκομαχούσε στις ράγες, κατοίκους από τα πιο φτωχά προάστια της Ιταλίας: αποκαμωμένες νοικοκυρές και εφήβους με βγαλμένα φρύδια α λα Ρονάλντο με κινητά και φθηνά sneakers.
Εξω από τα παράθυρα, ως μόνιμη επωδός, πολυκατοικίες σε ξεφτισμένο πορτοκαλί, κεραίες «πιάτα», μπουγάδες, φωτεινές επιγραφές, μερικά ρωμαλέα πεύκα και η βουνοκορφή του Βεζούβιου. Το 79 μ.Χ., το ηφαίστειο εξερράγη –μερικοί λένε στις 24 Αυγούστου το πρωί και άλλοι τοποθετούν χρονικά το γεγονός τον Οκτώβριο– και σκέπασε με πολλά μέτρα σκόνη την Πομπηία και το Ερκουλάνουμ, που πέρασαν 17 αιώνες για να δουν το φως του ήλιου.
Προσπαθούσα αγωνιωδώς να καταλάβω ποια είναι η σωστή στάση για να κατέβω –είναι αστείο, όμως δεν λέγεται Πομπηία αλλά κάπως αλλιώς– και οι διπλανοί μου δεν μιλούσαν λέξη αγγλικά, γαλλικά ή ισπανικά. Με χειρονομίες και με «Encora no» με καθησύχαζαν κάθε τόσο. Εν τέλει, τα κατάφερα και αφού πέρασα από ένα μικρό και μάλλον μίζερο πωλητήριο στην είσοδο (κάτι μου θύμιζε) πλήρωσα είσοδο 11 ευρώ και, επιτέλους, μπήκα μέσα.
Ξαφνικά, χωρίς να χρειάζεται να πολυβάλω τη φαντασία να δουλέψει, ήμουν πίσω στον καιρό του Χριστού. Μπροστά μου απλωνόταν μια μεγάλη πόλη, με τις πύλες της, την πλατεία, το αμφιθέατρο, τα λουτρά, το ωδείο, τον οίκο ανοχής και κυρίως τις κατοικίες. Μεγάλες και μικρές, πολυτελείς και ταπεινές, στέγαζαν τους χιλιάδες κατοίκους. Οσο και αν είμαστε κακομαθημένοι εμείς οι Ελληνες από την πληθώρα των αρχαίων σπαραγμάτων, τούτο εδώ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό: ένα σχεδόν ολοκληρωμένο αφήγημα χωρίς τη ρηγμάτωση της φθοράς, μια πλήρης εικόνα καθημερινότητας, συνηθειών, κλίμακας, ένα γρήγορο φτερούγισμα πάνω από το παρελθόν της ανθρωπότητας. Αν εμείς έχουμε μάρμαρα ναών που λαμποκοπάνε στο φως του ήλιου, η Πομπηία σε βάζει στην πίσω πόρτα της ζωής στην αρχαιότητα: στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο, στην αυλή, αλλά και σου δίνει μια θέση στα δημόσια πράγματα και θεάματά της.
Περιδιαβάζοντας για τρεις ολόκληρες ώρες τον αστικό της καμβά, το μυαλό μου πηγαίνει στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους εκεί από τη σκόνη και τις αναθυμιάσεις. Η επίσκεψη στα σπίτια τους και στους δημόσιους χώρους, που είναι διακοσμημένοι με απίστευτης ομορφιάς τοιχογραφίες (οι περισσότερες βρίσκονται σε μουσείο της Νάπολης, αλλά κάτι μένει και στην πόλη τους), το ότι κοιτάζω κι εγώ τις ίδιες ζωγραφισμένες φιγούρες, τα μοτίβα και τα χρώματα που έχουν διατηρήσει αλώβητη τη ζωτικότητά τους, με δένουν μαζί τους με μια αόρατη κλωστή. Δύο χιλιάδες χρόνια μετά, αυτή η ομορφιά του τοπίου αλλά και αυτή που αποτύπωσε το ανθρώπινο χέρι, εξακολουθεί να διαπερνά, να δονεί και να προκαλεί σκέψη και αίσθημα.
Βγήκα από τον αρχαιολογικό χώρο με ελαφρά ζάλη από αυτή την εισβολή σε μιαν άλλη εποχή. Πίσω στη δική μας πια, αναζήτησα ξανά τον σταθμό του τρένου για να πάω στο Σαλέρνο, όπου ήταν το ξενοδοχείο μου. Ο υπάλληλος με στοιχειώδη αγγλικά μού είπε πως πρέπει να πάρω το λεωφορείο, δείχνοντάς μου μια πλατεία εκεί κοντά. Προσπέρασα τις τέντες με τα κακόγουστα σουβενίρ (πάλι κάτι μου θύμιζε), τις καντίνες με τις άθλιες πίτσες και κατευθύνθηκα στο σημείο όπου μου είπαν. Μετά μια ώρα αναμονή σε κάτι που θα μπορούσε να είναι πινακίδα λεωφορείου ανάμεσα σε τσουκνίδες, απελπίστηκα. Οταν τελικά σταμάτησε κοντά ένα άλλο λεωφορείο, ο οδηγός (ο οποίος βέβαια μιλούσε μόνο ιταλικά) με λυπήθηκε και με πήγε 2 - 3 χιλιόμετρα πιο κάτω σε έναν άλλο σιδηροδρομικό σταθμό, απ’ όπου κατάφερα τελικά να γυρίσω πίσω.

Άλλα είπε ο Σημίτης, όμως άλλα εννοούσε

 ΑΥΤΑ ΝΟΜΙΖΕΙ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΟΤΙ ΕΙΠΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ

1. Ηχηρή παρέμβαση από τον Κώστα Σημίτη στο συνέδριο του Ποταμιού

Ο πρώην πρωθυπουργός στο βήμα του συνεδρίου   (Φωτογραφία:  Intime )

---

Αθήνα

«Τούτη την κρίσιμη στιγμή οφείλω να αναδείξω εδώ αυτό που θεωρώ αναγκαίο για την κοινωνία μας. Για να υπάρξει ορθολογισμός και να μην συνεχιστούν οι περιπέτειες εκείνων που μας κυβερνούν. Για να μας κυβερνούν πρόσωπα που έχουν γνώση και κατεύθυνση. Να μη μας κυβερνούν πρόσωπα ανόητα που θεωρούν ότι από εδώ από την Ελλάδα μπορούν να αλλάξουν το καθεστώς της ΕΕ. Για αυτό χρειάζεται και ένας ισχυρός πόλος ανάμεσα στη Δεξιά και την παράλογη και δίχως έρμα Αριστερά».
****************************

ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ  Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΕΝΝΟΟΥΣΕ 

1. Ηχηρή ομολογία προσωπικής αποτυχίας  από τον Κώστα Σημίτη στο συνέδριο του Ποταμιού

Ο πρώην πρωθυπουργός στο βήμα του συνεδρίου   (Φωτογραφία:  Intime )

---

Αθήνα

«Τούτη την κρίσιμη στιγμή οφείλω να αναδείξω εδώ αυτό που θεωρώ αναγκαίο για την κοινωνία μας. Για να υπάρξει ορθολογισμός και να μην συνεχιστούν οι περιπέτειες του τόπου από εμάς τους παλιούς  αφασικούς πολιτικούς  που έως χθες παριστάναμε  πως κυβερνούμε τη χώρα. 
Για να μας κυβερνούν πρόσωπα που έχουν γνώση και κατεύθυνση. Να μη μας κυβερνούν πρόσωπα πονηρά ή ανόητα όπως εγώ που θεωρούσαμε και θεωρούμε   ότι στην Ελλάδα δε γίνεται τίποτα , προκειμένου να  χτυπηθεί η κομματοκρατία , να παταχθεί η διαφθορά στο δημόσιο βίο , να πάψει η παραπλάνηση   της κοινής γνώμης από τα αμαρτωλά επιχειρηματικά τζάκια, να σταματήσει η αλόγιστη πολιτική των παροχών για ψηφοθηρικούς λόγους, να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να σταματήσει η ρεμούλα στα δημόσια έργα, στα νοσοκομεία  και τους εξοπλισμούς   και η χειραγώγηση του χρηματιστηρίου .
Αγαπητές/οί σύνεδροι του Ποταμιού, οφείλω να κάνω δημόσια την αυτοκριτική μου ως υποδειγματικά   ανίκανου Έλληνος πολιτικού , που στο όνομα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας μετέτρεψα τη χώρα σε ένα απέραντο σκυλάδικο.
Επί των ημερών μου ο Τσουκάτος δεν έπαιρνε από τη  Siemens τις βαλίτσες με το βρόμικο χρήμα της  και τις έφερνε στο κόμμα, ο δε αντιπρόεδρός μου  , οι υπουργοί μου και οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων μου  έπαιρναν μίζες από τις ξένες εταιρείες , ενώ  έκανα πως δεν τους έβλεπα; 
Εγώ δεν  ήμουν που ανέχθηκα   τα ξέφρενα πάρτι στο χρηματιστήριο και την  καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων αφελών , που ήθελαν να γίνουν εν μία νυκτί Ωνάσηδες; 
Σε τελική ανάλυση, εγώ δεν  ήμουν ένας από τους μοιραίους πολιτικούς που έριξαν το σκάφος της Ελληνικής Πολιτείας στα βράχια και έστρωσαν το χαλί για να περάσουν οι "εταίροι" μας ως στρατεύματα μνημονιακής κατοχής το 2010;
Οι πάντες πλέον ξέρουν για το μέγα σκάνδαλο της υπερχρηματοδότησης των Ολυμπιακών Αγώνων , για την ασύληπτη διαφθορά στο χώρο της Υγείας  αλλά και για τις καταστροφικές συνέπειες της χωρίς προετοιμασία και με ψεύτικα στοιχεία ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Τέλος πάντων, φίλες και φίλοι, επειδή τα μοιραία λάθη μου πρέπει να αποτελούν ένα καλό μάθημα για όλους, σας καλώ να στρέψετε τις πλάτες στους αποδεδειγμένα εραστές του παλαιού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και να στραφείτε προς την Αριστερά. Είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο και να  αντιπαλαίψουμε τα θηρία του νεοφιλελευθερισμού , που δε θέλουν να γίνει καμία αλλαγή στην Ευρώπη.
Δε βλέπετε, εξάλλου ότι οι χώρες  που έχουν δοκιμαστεί από τα μνημόνια στρέφουν την πλάτη στη Δεξιά και τα βάζουν με τον Σόιμπλε και τα μαντρόσκυλά του;».

Εμείς οι φορολογούμενοι Επανάσταση κατά των απατεώνων και των φοροφυγάδων!

Δημήτρης Δανίκας

Επανάσταση τώρα!

 

Δημήτρης Δανίκας, 26/02/2016

protothema.blog 

 

Τα τρακτέρ εγκαταλείπουν τον “υπερήφανο αγώνα”! Οι αγρότες, ύστερα από σαράντα μέρες “υπερήφανου αγώνα¨ επιστρέφουν στα χωράφια τους. Και μαζί με τα τρακτέρ και τους αγρότες αρχίζει να κοπάζει μια παράσταση με τίτλο “δεν πληρώνω , δεν πληρώνω”!

Αφού επί σαράντα μέρες ταλαιπώρησαν αγρίως εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες τους!

Και αφού οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες τους που περίμεναν καρτερικά στο τιμόνι, έμεναν με την απορία «μα γιατί μόνο αυτοί και όχι εμείς;»

Γιατί, δηλαδή, το γκαρσόνι των τετρακοσίων ευρώ να μην εισπράττει επιδοτήσεις;

Γιατί ο προλετάριος της βαριάς βιομηχανίας, των οκτακοσίων ευρώ, να μην λαμβάνει αποζημιώσεις για την παλαιότητα του διαμερίσματός του;

Γιατί η πωλήτρια του Super Market και των εξακοσίων ευρώ να είναι αναγκασμένη να πληρώνει εφορία;

Και γιατί ο μικρομεσαίος καταστηματάρχης να μην διεκδικεί αφορολόγητο μέχρι τις 20 χιλιάδες ευρώ;

Η κατάσταση εφιαλτική. Γιατί ουδείς της κρατικής μηχανής  αποκαλύπτει πόσοι οι αληθινοί και πόσοι οι πέτσινοι αγρότες!

Ουδείς αρμόδιος αποκαλύπτει πόσοι και ποιοι ακριβώς (με τα ονόματά τους) έχουν λάβει επιδοτήσεις.

Ουδείς τα ακριβή ποσά όλων αυτών των επιδοτήσεων των τελευταίων είκοσι χρόνων.

Ουδείς εκ της κρατικής μηχανής δεν έχει αναρτήσει τα στοιχεία που να αποδεικνύουν πόσοι εξ αυτών των επιδοτούμενων αγροτών είχαν υποβάλει αληθινά στοιχεία και πόσοι ψεύτικα. Δηλαδή, ας πούμε, ο επιδοτούμενος κυρ Μήτσος μπορεί να δήλωνε ότι τα ελαιόδενδρά του ήταν τόσα πολλά που έφταναν και διέσχιζαν το Λιβυκό πέλαγος. Ας πούμε

Και ουδείς αρμόδιος έχει διασταυρώσει τα στοιχεία ώστε ο κρατικός μηχανισμός να γνωρίζει πόσοι και ποιοι εκ των συνταξιούχων είναι αληθινοί και ποιοι οι πέτσινοι!

Με απλά λόγια χάος απροσμέτρητο και βολικό. Η τάδε κυρία Μαιρούλα με ιδιόκτητο ρετιρέ στο Κολωνάκι λαμβάνει αγροτική σύνταξη με στοιχείο δυο τρία στρέμματα που της κληροδότησε ο θείος της!

Άγνωστος ο αριθμός των αληθινών αγροτών. Άγνωστα τα ονόματα των επιδοτούμενων αγροτών.  Άγνωστα τα πλαστογραφημένα στοιχεία με τα οποία οι αγρότες εισέπρατταν τις επιδοτήσεις τους. Και άγνωστος ο αριθμός των πραγματικών δικαιούχων αγροτικής σύνταξης!

Το αλαλούμ βολεύει και τις δύο πλευρές. Από τη μια τους λαμβάνοντες συντάξεις και επιδοτήσεις. Και από την άλλη το κράτος. Οι μεν πέτσινοι αγρότες αλλά και οι άλλοι με τις παχουλές επιδοτήσεις βολεύονται από το χάος. Το κράτος βολεύεται κι αυτό ώστε κάθε φορά να απειλεί τους αγρότες με τα αληθινά στοιχεία!

Ομως εμείς οι σκληρά φορολογούμενοι του ιδιωτικού τομέα πληρώνουμε. Και για τις αποζημιώσεις και για τις πέτσινες συντάξεις. Ομως εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα πληρώνουμε τους ρεμπεσκέδες του Δημοσίου!

Που σημαίνει ότι καθένας εξ ημών και υμών πρέπει να γνωρίζει ονόματα, διευθύνσεις, τα συγκεντρωτικά ποσά και τα αληθινά στοιχεία!

Που σαι κυρ Μήτσο; Από τη τσέπη μας πληρώνεται η δική σου ασυλία. Που σαι κυρ Κώστα. Από την τσέπη μας πληρώνονται οι καθυστερήσεις με τα μπλόκα στις Εθνικές για να κάνεις τον δικό σου ντόρο!

Που σαι κυρ Στράτο; Από την τσέπη μας πληρώνονται τα φράγκα που ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση ως αποζημίωση για τα πέτσινα στοιχεία και για τις αντιπαραγωγικές αποζημιώσεις!

Αλλος τα σπάει , άλλος πληρώνει. Ξέρετε τι λέω εγώ; Ολοι εμείς που αναγκαστικά πληρώνουμε τους φόρους μας να βγούμε στους δρόμους και να απαιτήσουμε διαφάνεια και πλήρη ισοτιμία. Εμείς τα κορόιδα. Εμείς οι μονίμως χαμένοι. Επανάσταση τώρα. Εναντίον όλων! Φοροφυγάδων, απατεώνων και τάχα μου «αδικημένων»!

Το μείζον υπαρξιακό ερώτημα ττων ημερών

Με το πενάκι του ΗΛΙΑ ΜΑΚΡΗ
(Καθημερινή, 26/2/2016) 

• 

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ WEB

Σοκ από το Spiegel: Η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης με αφορμή το προσφυγικό

Αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του Der Spiegel στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να κηρύξει καθεστώς έκτακτης ανάγκης, με αφορμή τις εξελίξεις στο προσφυγικό.
Αναλυτικά, σύμφωνα με πληροφορίες του Spiegel, η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να ζητήσει βοήθεια από την ΕΕ. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό ως τώρα η κυβέρνηση έχει για πολιτικούς λόγους απορρίψει αυτή την επιλογή. Θεωρείται όμως ότι το σενάριο της κήρυξης κατάστασης έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να παρακινήσει τώρα τις χώρες της ΕΕ να συμπεριφερθούν αλληλέγγυα στην προσφυγική κρίση.
Σε εκτενές δημοσίευμα υπό τον τίτλο «ο καθένας για τον εαυτό του» το Spiegel αναφέρεται στην όξυνση των ανταγωνισμών μεταξύ των κρατών στο εσωτερικό της ΕΕ, που πυροδότησε η προσφυγική κρίση. Κάνει δε εκτενή αναφορά στις μονομερείς αποφάσεις πολλών κρατών κατά μήκος της Βαλκανικής Οδού να κλείσουν τα σύνορά τους και τις συνέπειές τους για την Ελλάδα.
«Η Ελλάδα τηρεί τις συμφωνίες, τα άλλα κράτη όχι», δηλώνει στο περιοδικό ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης, ενώ ο υπουργός Άμυνας της Αυστρίας Χανς Πέτερ Ντόσκοτσιλ τονίζει ότι η Γερμανία θα έπρεπε να την ευγνωμονεί, καθώς φροντίζει για την «συντονισμένη» κίνηση των προσφύγων προς τα σύνορά της.
«Πολλά βαλκανικά κράτη κλείνουν με δική τους πρωτοβουλία τα σύνορά τους, οι πρόσφυγες συνωστίζονται στην Ελλάδα - και η Αθήνα ανακαλεί την πρέσβη της από την Βιέννη. Ενόψει της έκτακτης Συνόδου Κορυφής, η ήπειρος βυθίζεται στην διαμάχη», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό στον πρόλογο του άρθρου. «Η Ελλάδα γίνεται ένα μοναδικό μεγάλο Hotspot», δηλώνει στο Spiegel Ευρωπαίος διπλωμάτης. «Η χώρα, σαν να μην έφταναν τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, επιβαρύνεται τώρα υπερβολικά με την στέγαση και την φροντίδα των προσφύγων», επισημαίνεται, καθώς περιγράφεται η κατάσταση στην Ειδομένη: «Περίπου 12.000 πρόσφυγες έχουν εγκαταλειφθεί αυτές τις μέρες στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, οι τέσσερις επίσημοι καταυλισμοί είναι τρομερά υπερφορτωμένοι. Μια εκπρόσωπος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δήλωσε ότι, αν για τους Αλβανούς παραμείνει αδύνατο να προχωρήσουν, το σύστημα θα διαλυθεί σε οκτώ μέρες. Επειδή δεν υπάρχει ρεαλιστικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης, προετοιμάζεται κανείς για το χειρότερο. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζει τώρα έκτακτη βοήθεια στην Ελλάδα. Θέλουν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο ενός "κράτους υπό διάλυση" ("failed state") στα σύνορα με την Τουρκία».
Το περιοδικό περιγράφει ως «ντροπιαστικές» τις εικόνες των προσφύγων να προσπαθούν να φθάσουν με κάθε τρόπο στα σύνορα ή να διανυκτερεύουν στα μπλόκα των αγροτών και σημειώνει ότι τέτοιες σκηνές εκτυλίσσονται πλέον σε όλη τη χώρα, ως «σύμβολα μιας ευρωπαϊκής αποτυχίας». Ιδιαίτερα δραματική παρουσιάζεται η κατάσταση στην Αθήνα, με εκατοντάδες ανθρώπους να κοιμούνται στην Πλατεία Βικτωρίας. «Οι σκηνές θυμίζουν την κατάσταση στα σύνορα της Ουγγαρίας το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Πρωθυπουργός (Βίκτορ) Όρμπαν άφησε την κατάσταση να γίνει τόσο ανυπόφορη που η Καγκελάριος (Άγγελα) Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα (της Γερμανίας)», αναφέρεται.

ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αποψη: Ασκούν τα τρακτέρ εξωτερική πολιτική;

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
Η Καθημερινή, 26/2/2016 

• 

Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα σ αυτή τη χώρα. Όπως για παράδειγμα τα όσα διαδραματίζονται εδώ και ένα μήνα περίπου στον Προμαχώνα, όπου εκατόν πενήντα με διακόσιοι αγρότες, έχουν αποκλείσει - με το «νταηλίκι», που θα ‘λεγε και ο Γιάννης Μπουτάρης- την συνοριακή διάβαση.
Τι ζητάνε οι αγροτοσυνδικαλιστές; να πάρει πίσω η κυβέρνηση το φορολογικό και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που όπως υποστηρίζουν, ενδεχομένως όχι άδικα, καταστρέφει τον κλάδο.
Από ποια κυβέρνηση ( πρέπει να) το διεκδικούν; από την ελληνική, με πρωθυπουργό τον κ. Αλέξη Τσίπρα και έδρα την Αθήνα. Αυτό λέει η λογική.
Τι κάνουν εκείνοι για να πετύχουν τον στόχο τους; Στρέφονται κατά της...Βουλγαρίας. Τιμωρούν τους γείτονες αγρότες, επιχειρηματίες, συνταξιούχους, εποχικούς εργάτες, μπας και υποκύψουν ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Αποστόλου! O απόλυτος παραλογισμός.
Γιατί πρέπει οι Βούλγαροι αγρότες, για παράδειγμα, να βλέπουν τα προϊόντα τους να σαπίζουν στα ακινητοποιημένα επί εβδομάδες φορτηγά-ψυγεία πίσω από τα σύνορα και να χάνουν τον ιδρώτα τους με την ακύρωση παραγγελιών στο εξωτερικό, διότι εμποδίζει την μεταφορά τους κάποιος κύριος Λιτος και μια χούφτα συναγωνιστές του;
Πως απαντούν στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των Βουλγάρων γεωργών, μεταφορέων, εργαζομένων στον τουρισμό, κ.λ.π, να μην παίζουν με το δικό τους ψωμί γιατί στο τέλος τέλος εκείνοι δεν τους φταίνε σε τίποτα;
Οι Έλληνες αγρότες φαντάζουν «κουλάκοι», μπροστά στους Βούλγαρους «κολίγους» με τις πενιχρότατες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τις συντάξεις πείνας και την σκληρή δουλειά στο χωράφι και δικαίως οι δεύτεροι αναρωτιούνται γιατί πρέπει εκείνοι να τοποθετούνται στην μέση μιας διελκυστίνδας που είναι καθαρά ελληνική υπόθεση.
Δεν φωνάζουν μόνο οι αγρότες, οι επιχειρηματίες, οι επαγγελματικοί φορείς, ακόμα και οι Έλληνες επιχειρηματίες της Βουλγαρίας που αδυνατούν να φέρουν πρώτες ύλες από την Ελλάδα και αναγκάζονται να τις αγοράζουν από την Τουρκία, την Ρουμανία και τα Σκόπια.
Κοινή γνώμη και πολιτική ηγεσία, μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πάντες μας βρίζουν, έχουν στραφεί εναντίον της Ελλάδας και ίσως αυτό είναι το πιο επικίνδυνο απ όλα για τις κρίσιμες ώρες που διανύουμε ως χώρα.
Γιατί δεν μας έχει απομείνει άλλος λαός στην γειτονιά μας με τον οποίο να μην μαλλιοτραβιόμαστε για την Ιστορία, πλην του βουλγάρικου. Ούτε άλλη κυβέρνηση πίσω από τα σύνορα πιο φιλική όπως αυτή της Σόφιας.
Και αν οι εξεγερμένοι εναντίον των... Βουλγάρων, «απόγονοι» του Μαρίνου Αντύπα στον Προμαχώνα, το αγνοούν αυτό ή αδιαφορούν, τι να υποθέσει κανείς για την κυβέρνηση; ότι δεν έχει αντιληφθεί στην πραγματική της διάσταση την εθνικά επικίνδυνη τροπή που πάει να λάβει ο αποκλεισμός των συνόρων με την Βουλγαρία; ή μήπως, ακόμα χειρότερα, ανέχεται να ασκεί εξωτερική πολιτική ο κάθε «κύριος Λιτος» για να περιορίσει κάπως το πολιτικό κόστος της σύγκρουσης με τους αγρότες;   

*********************

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΑ  ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ  ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΩΝ ΝΤΑΗΔΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΜΑΧΩΝΑ

 

   

Ο αγροτοσυνδικαλιστής Βισαλτίας, Στέργιος Λίτος,

υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στις προηγούμενες εκλογές .

Ευαισθησία

Stanley Weiss

  Πρόεδρος - Ιδρυτής Business Executives for National Security

Ώρα η Τουρκία του Ερντογάν να εκδιωχθεί από το ΝΑΤΟ

Δημοσιεύθηκε:Huffingtonpost.gr, 25/02/2016 

 

Αποτελούσε πάντα ιστορικό παράδοξο το ότι ένας από τους Αμερικανούς διπλωμάτες που ενεπλάκησαν στην δημιουργία του ΝΑΤΟ ονομαζόταν Achilles (Αχιλλέας). Ως επικεφαλής του του Γραφείου Θεμάτων Δυτικής Ευρώπης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αναπληρωτής αντιπρόεδρος του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, ο Theodore Achilles έπαιξε βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνθήκης που σχεδιάστηκε για να αποτρέψει μια επεκτατική Σοβιετική Ένωση από το να προβεί σε μια ένοπλη επίθεση εναντίον της Δυτικής Ευρώπης. Με 11 ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθούν τις ΗΠΑ ως ιδρυτικά μέλη το 1949, η συμμαχία σύντομα διευρύνθηκε για να συμπεριλάβει άλλα δύο μέλη - την Ελλάδα και την Τουρκία- το 1952 και σήμερα περιλαμβάνει 28 μέλη.
Το ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει επίσημο μηχανισμό για την απομάκρυνση ενός μέλους για ανάρμοστη στάση, ή ακόμα και καθορισμό του τι σημαίνει «ανάρμοστη στάση» δείχνει το πόσο δύσκολο ήταν να φανταστεί κανείς ότι οποιοδήποτε μέλος του οργανισμού θα πρόδιδε τη Συμμαχία. Ωστόσο, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, τα μέλη του ΝΑΤΟ προβαίνουν στην ίδια δέσμευση, γνωστή ως Άρθρο 5, στην οποία προέβησαν και το 1949: Ότι μια επίθεση εναντίον οποιασδήποτε χώρας μέλους θα θεωρηθεί επίθεση εναντίον όλων των χωρών μελών, και θα προκαλέσει μια άμεση και αμοιβαία αντίδραση. Για περίπου 70 χρόνια, αυτός ο συνδυασμός παραγόντων ήταν η πιθανή Αχίλλειος Πτέρνα του ΝΑΤΟ: Το ότι μια ημέρα, τα μέλη του θα καλούνταν να υπερασπιστούν τις ενέργειες ενός αναξιόπιστου μέλους, που δεν μοιράζεται τις αξίες της Συμμαχίας και που η συμπεριφορά του θέτει τους «συμμάχους» του σε κίνδυνο, ενώ δημιουργεί ένα εφιαλτικό σενάριο για τον παγκόσμια τάξη.
Μετά από 67 χρόνια, αυτή η ημέρα έχει φτάσει: Η Τουρκία, που για μισό αιώνα ήταν σταθερός σύμμαχος στη Μέση Ανατολή, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι μια χώρα με μουσουλμανική πλειονότητα μπορεί να είναι επίσης κοσμική και δημοκρατική, έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, που αναγνωρίζεται ευρέως ότι υποστηρίζει με θράσος το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία στον πόλεμό του εναντίον της Δύσης. Από τότε που ο ισλαμιστής ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέβηκε στην εξουσία το 2003, η Τουρκία πραγματοποιεί μια απότομη απολυταρχική στροφή, υποστηρίζοντας ισλαμιστές τρομοκράτες κάθε είδους και αρχίζοντας συγκρούσεις τις οποίες δεν μπορεί να τελειώσει στην περιοχή - περιλαμβανομένου ενός κλιμακούμενου πολέμου με 25 εκατ. Κούρδους που αντιτίθενται στο ISIS, και έναν ψυχρό πόλεμο που γίνεται θερμός με τη Ρωσία, αεροσκάφος της οποίας κατέρριψε τον Νοέμβριο. Με αυτές τις συγκρούσεις να φτάνουν στο εσωτερικό της χώρας- καθώς βόμβες εκρήγνυνται στις πόλεις της, και με εχθρούς στα σύνορά της- οι ηγέτες της Τουρκίας ζητούν υποστήριξη άνευ όρων από το ΝΑΤΟ, με τον Τούρκο πρωθυπουργό, Αχμέτ Νταβούτογλου, να δηλώνει το Σάββατο ότι αναμένει «τους συμμάχους μας στις ΗΠΑ να στηρίξουν την Τουρκία χωρίς "αν" και "αλλά"».
Πολύ λίγο, πολύ αργά. Το ΝΑΤΟ δεν θα έπρεπε να σπεύσει να υπερασπιστεί την Τουρκία- αντ'αυτού, θα έπρεπε να κινήσει άμεσα διαδικασίες για να διαπιστωθεί εάν η μακρά (και όλο και πιο μεγάλη) λίστα τουρκικών παραβάσεων σε βάρος της Δύσης, περιλαμβανομένης της στήριξης στους ισλαμιστές τρομοκράτες, έχουν βάση. Εάν έχουν - και σίγουρα έχουν- το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων της Συμμαχίας, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο, θα έπρεπε να βγάλει την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, πριν η φιλοπόλεμη στάση της και η συνεχιζόμενη επιθετικότητά της σύρει τη διεθνή κοινότητα στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πρόκειται για μια ενέργεια που έχει καθυστερήσει πολύ. Όπως υποστήριζα πριν από πέντε χρόνια, «ο Ερντογάν, ο οποίος είναι σκληροπυρηνικός ισλαμιστής, ο οποίος κάποτε είπε ότι "τα τεμένη είναι οι στρατώνες μας, οι θόλοι τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας"- φαίνεται να βλέπει τον εαυτό του ως τον ισλαμιστή ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου μετά την Αραβική Άνοιξη». Πέρασε τα τελευταία 13 χρόνια διαλύοντας κάθε μέρος της τουρκικής κοινωνίας που την καθιστούσε κοσμική και δημοκρατική, αλλάζοντας τη χώρα, όπως η Καρολάιν Γκλικ του Center for Security Policy έγραψε κάποια στιγμή, «σε ένα υβρίδιο απολυταρχίας τύπου Πούτιν και ιρανικής θεοκρατίας». Το περασμένο φθινόπωρο, έφτασε στο σημείο να επικροτήσει τις εκτελεστικές εξουσίες που είχαν δοθεί κάποτε στον Αδόλφο Χίτλερ.
Υπό την ηγεσία του Ερντογάν, η σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ έχει συλλάβει περισσότερους δημοσιογράφους από την Κίνα, φυλακίσει χιλιάδες φοιτητές για το έγκλημα της ελευθερίας του λόγου, και αντικαταστήσει κοσμικά σχολεία με μεντρεσέδες που επικεντρώνονται στο Ισλάμ. Έχει δημόσια εκφράσει τη στήριξή του στη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, κατηγορώντας παράλληλα το για χρόνια συμμαχικό κράτος του Ισραήλ για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», έχει παραβιάσει απαγόρευση εφοδιασμού της Γάζας με όπλα, αγοράσει σύστημα αεράμυνας (και σχεδόν και πυραύλους) από τους Κινέζους, κατά παράβαση των κανόνων του ΝΑΤΟ, και αρνηθεί στην Αμερική τη χρήση αεροπορικής βάσης του για αεροπορικά πλήγματα κατά τον Πόλεμο στο Ιράκ και μετά εναντίον ισλαμιστών τρομοκρατών στη Συρία. Καθώς οι σύμμαχοι της Δύσης πολεμούσαν εναντίον μαχητών του Ισλαμικού Κράτους στο Κομπάνι στη δυτική Συρία πριν από δύο χρόνια, τα τουρκικά άρματα μάχης κάθονταν σιωπηλά απέναντι στα σύνορα.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ισχυρά στοιχεία (που έχει συλλέξει το Columbia University) ότι η Τουρκία «σιωπηρά ανεφοδιάζει με καύσιμα την πολεμική μηχανή του ISIS». Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν, όπως το έθεσε πρόσφατα το Near East Οutlook, ότι η Τουρκία επιτρέπει σε «τζιχαντιστές από όλο τον κόσμο να φτάσουν στη Συρία περνώντας από την επικράτειά της», ότι η Τουρκία, όπως γράφει ο δημοσιογράφος Τεντ Γκέιλεν Κάρπεντερ, «έχει επιτρέψει στο ISIS να περνά πετρέλαιο από τη βόρεια Συρία στην Τουρκία για πώληση στη διεθνή αγορά», ότι ο γιος του Ερντογάν έχει συνεργαστεί με το ISIS για την πώληση αυτού του πετρελαίου, το οποίο είναι το «αίμα στις φλέβες του Ισλαμικού Κράτους» και ότι επιτρέπεται σε βυτιοφόρα να περνούν ελεύθερα από την Τουρκία για να φτάσουν στους μαχητές του ISIS. Υπάρχουν επίσης «στοιχεία για πιο άμεση στήριξη», όπως το θέτει το Forbes, «παρέχοντας εξοπλισμό, διαβατήρια, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη, και ίσως και παραπάνω, σε ισλαμιστές εξτρεμιστές» και ότι η κυβέρνηση του Ερντογάν, σύμφωνα με Αμερικανό πρώην πρέσβη, συνεργάστηκαν ευθέως με το παρακλάδι της αλ Κάιντα στη Συρία, το Μέτωπο αλ Νόσρα.
Όσο η Άγκυρα προσποιείται ότι προβαίνει σε στρατιωτική δράση κατά του ISIS, με την εμμονική στάση της απέναντι στους Κούρδους, έχει προβεί σε ανηλεείς βομβαρδισμούς πυροβολικού εναντίον του YPG (τις συριακές κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού) που τρέπουν σε φυγή τις δυνάμεις του ISIS στη βόρεια Συρία. Οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα στον κόσμο χωρίς πατρίδα- 25 εκατ. σουνίτες μουσουλμάνοι που ζουν εκεί όπου συνορεύουν η Συρία, το Ιράκ, το Ιράν και η Τουρκία. Η Τουρκία διεξάγει έναν αιματηρό, τριακονταετή εμφύλιο πόλεμο εναντίον των 14 εκατ. Κούρδων της - γνωστών ως το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, ΡΚΚ- που έχει κοστίσει τη ζωή σε πάνω από 40.000 ανθρώπους. Η τελευταία ειρηνευτική διαδικασία κατέρρευσε όταν η Τουρκία στοχοποίησε εκ νέου το ΡΚΚ βυθίζοντας το νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας ξανά σε πόλεμο, προβληματίζοντας όλο και περισσότερο τον Ερντογάν ότι οι Κούρδοι της Συρίας και της Τουρκίας θα ενώσουν τις δυνάμεις τους, απέναντι από τα τουρκικά σύνορα.
Οι Κούρδοι, όπως και οι Τούρκοι, συχνά εξετάζονται μέσα από το πρίσμα του ποιοι ήταν κάποτε και όχι του ποιοι είναι τώρα. Το 1997, η Τουρκία έπεισε τις ΗΠΑ να βάλουν το ΡΚΚ στη λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων, και ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι οι Κούρδοι της Συρίας είναι κατ'επέκταση και αυτοί ένοχοι. Αλλά στην πραγματικότητα, το YPG έχει συνεργαστεί τόσο στενά με τις ΗΠΑ εναντίον των ισλαμιστών τρομοκρατών, που η Washington Post αναφέρθηκε πρόσφατα σε αυτούς ως «δυνάμεις που εκπροσωπούν τις ΗΠΑ». Οι Κούρδοι- είτε βρίσκονται στη Συρία, το Ιράκ ή την Τουρκία- είναι, από κάθε άποψη, οι πιο σκληροτράχηλοι και θαρραλέοι μαχητές επί του πεδίου στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία. Επίσης, αποτελούν μια δυνατή εναλλακτική απέναντι στο, Αποκαλυπτικών χαρακτηριστικών, όραμα των ισλαμιστών τζιχαντιστών, ενσαρκώνοντας αυτό που έχει περιγραφεί ως «ένα επίπεδο ισότητας φύλων, έναν σεβασμό προς την κοσμικότητα και τις μειονότητες, και μια μοντέρνα, μετριοπαθή και οικουμενική αντίληψη για το Ισλάμ, που είναι, το λιγότερο, σπάνια στην περιοχή».
Η τουρκική κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να αποδώσει την ευθύνη για τις πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στην Άγκυρα στο YPG, σε μια προσπάθεια να φέρει τις ΗΠΑ «απέναντι» στους Κούρδους. Ένας έξαλλος Ερντογάν καταφέρθηκε εναντίον της Δύσης, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι δημιουργούν μια «θάλασσα αίματος» στην περιοχή στηρίζοντας τους Κούρδους, και έδωσε τελεσίγραφο, λέγοντας ότι έχει έρθει η ώρα η Αμερική να επιλέξει ανάμεσα στην Τουρκία και τους Κούρδους.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο: Έχει έρθει η ώρα οι ΗΠΑ να επιλέξουν τους Κούρδους αντί για την Τουρκία του Ερντογάν.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι Κούρδοι δεν θέλουν να πολεμήσουν το ISIS πέρα από τα σύνορά τους, αλλά πρακτικά αυτό δίνει μια ευκαιρία στις ΗΠΑ. Με αντάλλαγμα τον πόλεμο κατά του ISIS σε όλη την περιοχή, ο διεθνής συνασπισμός μπορεί να προσφέρει στους Κούρδους το δικό τους κράτος. Ένα κουρδικό κράτος θα εξελισσόταν σε έναν σημαντικό τοπικό σύμμαχο για τις ΗΠΑ και θα έπαιζε έναν ανεκτίμητο ρόλο στην κάλυψη του κενού ισχύος που έχει προκύψει στη Μέση Ανατολή. Με τη βοήθεια των ΗΠΑ, ένα κουρδικό κράτος θα βοηθούσε επίσης στη διαχείριση των Σύριων προσφύγων που έχουν κατακλύσει τα συστήματα μετανάστευσης σε Τουρκία και Ευρώπη. Μακροπρόθεσμα, θα αποτελούσε έναν πολύτιμο περιφερειακό εταίρο για τη σταθεροποίηση της περιοχής, και ένα ισχυρό παράδειγμα επιτυχημένης δημοκρατίας. Με άλλα λόγια, το Κουρδιστάν θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο που έπαιζε κάποτε η Τουρκία.
Έχει ειπωθεί πως η διαφορά μεταξύ του να είσαι ο Αχιλλέας και να είσαι σχεδόν ο Αχιλλέας είναι η διαφορά μεταξύ του να ζεις και να πεθαίνεις. Το ΝΑΤΟ μπορεί να συνεχίσει και χωρίς Αχίλλειο πτέρνα. Είναι ώρα να πετάξουμε την Τουρκία έξω για τα καλά.
Μετάφραση/ αναδημοσίευση από την αμερικανική έκδοση της HuffPost: It's Time to Kick Erdogan's Turkey Out of NATO