Jazz Suites 1& 2,
Tahiti Trot
Concerto for piano, Trumpet and Strings
Roayal Concertgebow Orchestra
Riccardo Chailly
... Shostakovich made a conscious attempt to write in a jazz idiom In 1934 he agreed To participate in a |azz-commission whose declared aim was to raise the level of Soviet jazz from popular 'cafe' music to music with a professional status. A competition was organised in Leningrad, and to encourage others Shostakovich wrote his three movement Jazz Suite No 1. This was followed in 1938 by his Second Jazz Suite, written at the request of the newly formed State Orchestra for Jazz and its conductor Victor Knushevitsky. Both suites reveal Shostakovich's brilliance and wit in orchestration, but the music hardly corresponds to the accepted understanding of jazz. Rather the composer utilises a light music idiom which he used extensively in his film and theatre music While the First Suite reflects the exuberance and decadence of the 1920s, the Second Suite is rooted in the Vienna of Johann Strauss, and has a forward eye to the Red Army...
Tahiti Trot
Concerto for piano, Trumpet and Strings
Roayal Concertgebow Orchestra
Riccardo Chailly
... Shostakovich made a conscious attempt to write in a jazz idiom In 1934 he agreed To participate in a |azz-commission whose declared aim was to raise the level of Soviet jazz from popular 'cafe' music to music with a professional status. A competition was organised in Leningrad, and to encourage others Shostakovich wrote his three movement Jazz Suite No 1. This was followed in 1938 by his Second Jazz Suite, written at the request of the newly formed State Orchestra for Jazz and its conductor Victor Knushevitsky. Both suites reveal Shostakovich's brilliance and wit in orchestration, but the music hardly corresponds to the accepted understanding of jazz. Rather the composer utilises a light music idiom which he used extensively in his film and theatre music While the First Suite reflects the exuberance and decadence of the 1920s, the Second Suite is rooted in the Vienna of Johann Strauss, and has a forward eye to the Red Army...
(Elisabeth Wilson(from cd's booklet)
*********************************
...O Shostakovich έκανε μια συνειδητή προσπάθεια για να γράψει σε ένα jazz ιδίωμα. Το 1934 συμφώνησε να συμμετάσχει σε μία jazz -- επιτροπή της οποίας δεδηλωμένος στόχος ήταν να ανεβάσει το επίπεδο της Σοβιετικής jazz από τo επίπεδο της λαϊκής μουσικής των "cafe" σε μουσική με επαγγελματικό status.Ένας διαγωνισμός διοργανώθηκε στο Λένινγκραντ και για να ενθαρρύνει και άλλους ο Shostakovich έγραψε την Jazz SuiteΝo 1 σε τρία μέρη. Αυτή ακολουθήθηκε το 1938 από τη Jazz Suite Νο 2 , η οποία γράφτηκε μετά από αίτημα της νεοσύστατης Κρατικής Ορχήστρας για την jazz και τον μαέστρο της Victor Knushevitsky. Και οι δύο σουίτες αποκαλύπτουν τη λαμπρότητα και εξυπνάδα στην ενορχήστρωση του Shostakovich , αλλά η μουσική αυτή με δυσκολία συμφωνεί με αυτό που κοινώς αποδεχόμαστε και κατανοούμε ως jazz. Στα έργα αυτά μάλλον ο συνθέτης κάνει χρήση ενός ελαφρού μουσικού ιδιώματος το οποίο είχε χρησιμοποιήσει εκτενώς στη θεατρική και την κινηματογραφική του μουσική. Ενώ η πρώτη σουίτα αντικατοπτρίζει την πληθωρικότητα και την παρακμή της δεκαετίας του 1920, η δεύτερη σουίτα έχει τις ρίζες της στη Βιέννη του Johann Strauss και έχει στραμμένο το βλέμμα της προς τον κόκκινο Στρατό...
Elisabeth Wilson (από το booklet του cd)
Για περισσότερα επισκεφτείτε το blog http://msarid.wordpress.com/
*********************************
...O Shostakovich έκανε μια συνειδητή προσπάθεια για να γράψει σε ένα jazz ιδίωμα. Το 1934 συμφώνησε να συμμετάσχει σε μία jazz -- επιτροπή της οποίας δεδηλωμένος στόχος ήταν να ανεβάσει το επίπεδο της Σοβιετικής jazz από τo επίπεδο της λαϊκής μουσικής των "cafe" σε μουσική με επαγγελματικό status.Ένας διαγωνισμός διοργανώθηκε στο Λένινγκραντ και για να ενθαρρύνει και άλλους ο Shostakovich έγραψε την Jazz SuiteΝo 1 σε τρία μέρη. Αυτή ακολουθήθηκε το 1938 από τη Jazz Suite Νο 2 , η οποία γράφτηκε μετά από αίτημα της νεοσύστατης Κρατικής Ορχήστρας για την jazz και τον μαέστρο της Victor Knushevitsky. Και οι δύο σουίτες αποκαλύπτουν τη λαμπρότητα και εξυπνάδα στην ενορχήστρωση του Shostakovich , αλλά η μουσική αυτή με δυσκολία συμφωνεί με αυτό που κοινώς αποδεχόμαστε και κατανοούμε ως jazz. Στα έργα αυτά μάλλον ο συνθέτης κάνει χρήση ενός ελαφρού μουσικού ιδιώματος το οποίο είχε χρησιμοποιήσει εκτενώς στη θεατρική και την κινηματογραφική του μουσική. Ενώ η πρώτη σουίτα αντικατοπτρίζει την πληθωρικότητα και την παρακμή της δεκαετίας του 1920, η δεύτερη σουίτα έχει τις ρίζες της στη Βιέννη του Johann Strauss και έχει στραμμένο το βλέμμα της προς τον κόκκινο Στρατό...
Elisabeth Wilson (από το booklet του cd)
Για περισσότερα επισκεφτείτε το blog http://msarid.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου