ΑΓΝΩΣΤΟΥ
Αγρός Αχαιμενίδου γενόμην ποτέ, νυν δε Μενίππου΄
και πάλιν εξ ετέρου βήσομαι εις έτερον.
και γαρ εκείνος έχειν μεν ποτ' ώετο, και πάλιν ούτος
οίεται΄ειμί δ' όλως ουδενός, αλλά Τύχης.
Αγρός Αχαιμενίδου γενόμην ποτέ, νυν δε Μενίππου΄
και πάλιν εξ ετέρου βήσομαι εις έτερον.
και γαρ εκείνος έχειν μεν ποτ' ώετο, και πάλιν ούτος
οίεται΄ειμί δ' όλως ουδενός, αλλά Τύχης.
Παλατινή Ανθολογία, ΙΧ 74.
***
Κάποτε ήμουν αγρός του Αχαιμενίδη, τώρα όμως ανήκω στο Μένιππο.
Και πάλι από τον ένα θα πάω στον άλλο.
Ο Αχαιμενίδης νόμιζε κάποτε πως με κατείχε , τώρα ο Μένιππος
πιστεύει πως είμαι δικός του. Αλλά εγώ δεν ανήκω σε κανένα,
παρά μόνο στην Τύχη.
Κάποτε ήμουν αγρός του Αχαιμενίδη, τώρα όμως ανήκω στο Μένιππο.
Και πάλι από τον ένα θα πάω στον άλλο.
Ο Αχαιμενίδης νόμιζε κάποτε πως με κατείχε , τώρα ο Μένιππος
πιστεύει πως είμαι δικός του. Αλλά εγώ δεν ανήκω σε κανένα,
παρά μόνο στην Τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου