Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά, κοιμάτ΄ο κόσμος όλος,
κοιμάται κι η αγάπη μου σ΄ένα προσκεφαλάρι.
Να την ξυπνήσω με νερό, φοβούμαι μην κρυώσει,
να την ξυπνήσω με κρασί, φοβούμαι μη μεθύσει.
5 Παίρνω ζαχαρομύγδαλα και την πετροβολάω,
πετάχτηκε σαν πέρδικα κι ήρθε στην αγκαλιά μου.
Ε. Τζιάτζιος, "Τραγούδια των Σαρακατσαναίων". Αθήναι 1928.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου