ΤΡΕΝΑ Τ΄ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ!

Kαίσαρ Εμμανουήλ
(1902-1970)

ΔΥΟ ΚΑΡΔΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΕΝΕΣ Σ΄ΕΝΑ ΤΡΑΙΝΟ

Το πρωί, μέσα στο τραίνο, όπως τη θέση μου
–την ίδια πάντα- παίρνω απέναντί σας,
τ' ωραίο, λιτό κεφάλι μού προσφέρετε
σα φρούτο σε κρυστάλλινη φρουτιέρα...

Μπροστά σας ένα απλό παιδάκι γίνομαι
που, ορθό σε μια προθήκη φωτισμένη,
νιώθει η καρδιά του απόκρυφα να δένεται
μ' ένα λαμπρό, γαλάζιο παιχνιδάκι...

Χρόνια με το ίδιο τραίνο ταξιδεύουμε,
λικνίζοντας τ' απίθανα όνειρά μας:
στο ερωτικό, τ' αμφίβολο ταξίδι μας,
ω, ας μένουμε κι οι δυο μας πάντα ξένοι!

Καίσαρ Εμμανουήλ , " Ποιήματα", Eρμής 2001.

***

Thomas Hardy
(1840-1928)

ON THE DEPARTURE PLATFORM

We kissed at the barrier, and passing through
She left me, and moment by moment got
Smaller and smaller, until to my view
She was but a spot;

A wee white spot of muslin fluff
That doun the diminishing platform bore
Through hustling crowds of gentle and rough
To the carriage door.

Under the lamplight's fitful glowers,
Behind dark groups from far and near,
Whose interests were apart from ours,
She would disappear,

Then show again, till ceased to see
That flexible from, that nebulous white;
And she who was more then my life to me
Had vanished quite.

We have penned new plans since that fair fond day,
And in season she will appear again -
Perhaps in the same soft white array -
But never as then!

-'And why, young man, must eternally fly
A joy you'll repeat, if you love her well?'
- O friend, nought happens twice thus; why,
I cannot tell!