ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

"Διά μιας βρέθηκε μπροστά μου ΕΚΕΙΝΗ, χωρίς να την ακούσω να ΄ρθει, μαυροφόρα και λυγερή σαν κυπαρίσσι... Πριν ακόμα μ' αγγίξει η σκιά της για να με κάνει να πεταχτώ τρομαγμένος από τ' όνειρο, που μέσα του χανόμουν, αισθάνθηκα το πλησίασμά της, και αυτό το αίσθημα, αν και γεννήθηκε σύγχρονα με τον ερχομό της, μου φάνηκε σα να βρισκότανε στην ψυχή μου από καιρό, σα να ΄χα ζήσει μαζί του ώρες και χρόνια. Στεκόταν ενώπιό μου λίγο γερμένη προς τα εμπρός΄το κεφάλι της ξεχώριζε από το βυθό μιας λευκής ομπρέλας διάφεγγης απ' τις αχτίνες του ηλίου, που κάνανε σα μια φωτεινή καταχνιά, ίδιο ένα φωτοστέφανο γύρω από το μέτωπό της. Με το αριστερό χέρι κρατούσε ένα μαύρο ριπίδι, ελαφρά ακουμπισμένο στο μάγουλο. Και τα μάτια της, χλωμόχρυσα, με ατένιζαν ακολουθώντας τις γραμμές του προσώπου μου, ζωντανά από τον πόθο να ανακαλύψουν επάνω του κάτι τι. Βρήκαν άραγε αυτό που ζητούσανε; Μήπως αργότερα μόνο μου χαμογέλασαν , ή με το πρώτο συναπάντημα με φωτίσανε με τις γελαστές τους αχτίνες;"

Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911), "Το βιβλίο της
αυτοκράτειρας Ελισάβετ", 1908. (Απόσπασμα που παρουσιάζει
την πρώτη εντύπωση του Χρηστομάνου από την Ελισάβετ,
της οποίας υπήρξε διδάσκαλος των Ελληνικών το 1891 και 1892)

****

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΣΙΣΣΗ)ΤΗΣ ΒΑΥΑΡΙΑΣ

ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ
ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΑ ΤΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΗΜΙΑΣ
Σύζυγος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ Ι
και ερωτευμένη με την Κέρκυρα, στην οποία
έχτισε το υπέροχο Αχίλλειον.
(24 Δεκεμβρίου 1837 - 10 Σεπτεμβρίου 1898)
Δολοφονήθηκε σαν σήμερα με αμβλύ όργανο στη λίμνη της Γενεύης
από τον αναρχικό Luigi Lucheni ( 1873–1910),
που θα "αυτοκτονήσει" δύο χρόνια αργότερα στη φυλακή
κρεμασμένος από τη ζώνη του.