ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΝ
Μετά του θέρους την μονοτονίαν και τον ανέφελον τον ουρανόν,
μετά του φωτός ωκεανόν
και την φαιδρότητα την αιωνίαν,
Μ’ ευφρόσυνον ασπάζομαι καρδίαν
το πρώτο νέφος φθινοπωρινόν,
τον ήχον της βροντής τον μακρυνόν
και της βροχής την δρόσον την αγίαν.
Ούτω επλάσθημεν! Ο σταθερός
της ευτυχίας ο ήλιος κουράζει
το σθένος της ψυχής μας παραλύων΄
Μ’ ευφρόσυνον ασπάζομαι καρδίαν
το πρώτο νέφος φθινοπωρινόν,
τον ήχον της βροντής τον μακρυνόν
και της βροχής την δρόσον την αγίαν.
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΠΡΟΒΕΛΕΓΓΙΟΣ
(Σίφνος: 1850-1936)
Ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Εντάσσεται στο μεταίχμιο ανάμεσα στην Α' Αθηναϊκή και τη Νέα Αθηναϊκή Σχολή. Έκανε διδακτορικές σπουδές στη Γερμανία, και μετέφρασε το Φάουστ του Γκέτε. Συντηρητικός ως προς τη γλώσσα , υιοθέτησε τη "μέση οδό" , αρνούμενος να συνταχτεί με τους αμιγείς καθαρευουσιάνους και τους δημοτικιστές . Τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο από την Ακαδημία Αθηνών , το 1926.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου