ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σου γράφω
Σου γράφω κι αυτό δεν έχει να κάνει με μένα
Δεν ξέρω ακόμα πού θα καταλήξει το πράγμα
Αλλά το μόνο που ξέρω είναι πως αυτό το ποίημα
Δε θα έχει την ταραγμένη ομορφιά
Των ποιημάτων μας στο παρελθόν
Που γεννήθηκαν αναμένοντας τον απειλητικό κατακλυσμό
Αφού ιδού εμείς μετά την καταστροφή
Και για να πούμε την αλήθεια όλα πράγματι το δείχνουν
Όλα είναι λασπωμένα μα στο βάθος άδεια
Δίχως όραμα δίχως όνειρο δίχως πόθο δίχως πάθος
Γράφω για τα μάτια σου αυτό το μετά την καταστροφή
ποίημα
Κλείσ' τα για να με διαπεράσεις καλύτερα
Με το βλέμμα της φαντασίας σου
Γράφω επίσης αυτό το ποίημα για τ' αυτιά σου
Άκου το κροτάλισμα της Ρέμινγκτόν μου
Και αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο θόρυβο που τον αποκαλούν
φυγή του χτύπου της καρδιάς
Και επίσης τις κραυγές μου
Και τα μουρμουρητά μου
Απευθύνομαι σε σένα με όλες τις γλώσσες που κατέχω
ALBERT MARENCIN (1922- ) , "La lanterne magiqeu", 2006.
Απόδοση από τα Γαλλικά: Γεροντάκος]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου