Ένα πρωί κοντά στο ροδοχάραμα
και πολύ πριν ο πετεινός λαλήσει,
με ξύπνησε ένα σφύριγμα
και πήγα στο παράθυρο
έξω να κοιτάξω τι γινόταν.
Στην κερασιά μου πάνω – κι ενώ της αυγής το πρώτο φως
εγέμιζε τον κήπο –
καθόταν ένας νεαρός με μπαλωμένο παντελόνι
και με χαρά μεγάλη μάζευε κεράσια.
Βλέποντάς με μού ’γνεψε,
και με τα δυό τα χέρια του μετά
έκοβε κεράσια απ’ τα κλαδιά
και τά ’χωνε στις τσέπες του.
Κράτησε ώρα πολλή που, ενώ εγώ
ξαναπέσει είχα στο κρεβάτι μου,
τον άκουγα να σφυρίζει έξω
χαρούμενος πολύ
του τραγουδιού του τον σκοπό.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
***
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Χαμόγελο
Χωρίς να το μάθει ποτέ,εδάκρυσε,
ίσως γιατί έ π ρ ε π ε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έ ρ χ ο ν τ α ι.
Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι'
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.
Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη΄
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ' Απρίλη
Ξεφεύγουνε απ' το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της΄ τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες
που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.
***
ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ
Ανοιξιάτικο
Ανοιξιάτικο
[...]Με αρώματα και χρώματα
και στόματα σαν τα κεράσια
και με τα λυγερά τους σώματα
περνούν τα ολόδροσα κοράσια![...]
***
AE HOUSMAN
(1859 - 1936)
(1859 - 1936)
Loveliest of trees, the cherry now
Is hung with bloom along the bough,
And stands about the woodland ride
Wearing white for Eastertide.
Now, of my three score years and ten,
Twenty will not come again,
And take from seventy springs a score,
It only leaves me fifty more.
And since to look at things in bloom
Fifty springs are little room,
About the woodlands I will go
To see the cherry hung with snow.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το μικρό ανθολόγιο για το μαγικό αλλά λιγόζωο φρούτο
αφιερώνεται στο Μιχάλη Κατσίγερα, δημιουργό του
ωραίου κειμένου που διάβασα στο Γαστρονόμο της
σημερινής Καθημερινής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου