ΕΛΛΗΝΟΓΑΤΟΣ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ

Πίσω από το παράθυρο του γραφείου του απλώνεται το δάσος,
αλλά αυτός αποφεύγει να ξεκουράζει το βλέμμα του στρέφοντάς το
προς τα καταπράσινα δέντρα.
Ο λόγος είναι προφανής: το δάσος βρομάει και ζέχνει!
Κάτω από τα πεύκα τόνοι από μπάζα,
λεκάνες καμπινέδων, παλιοσίδερα, στρώματα ξεκοιλιασμένα,
πλαστικές σακούλες, τηλεοράσεις από την εποχή της Χούντας
συνθέτουν ένα αποκρουστικό θέαμα για τα ευαίσθητα μάτια του.
Προτιμάει λοιπόν να ασχολείται αποκλειστικά με τα υπηρεσιακά του καθήκοντα,
με τα βλακώδη εισερχόμενα και τα ηλίθια εξερχόμενα,
με τα άπειρα τηλεφωνήματά του,
τα περισσότερα εκ των οποίων είναι αυστηρώς προσωπικά.
Το αντικείμενo της εργασίας του υποτίθεται ότι είναι το δάσος.
Πρέπει να το προστατεύει, να το φροντίζει , να το ανανεώνει.
Κι όμως δεν κάνει τίποτε από τα αυτονόητα.
Εκείνο που τον ενδιαφέρει
είναι πώς θα περάσει η ώρα , για να πάει στο σπίτι του ,
να την αράξει μπροστά στην τηλεόραση ή να παίξει στο καφενείο
με τους φίλους καμιά παρτίδα πρέφα.
Ο ελληνόγατος ο δημόσιος δεν αγαπάει τη δουλειά του,
αλλά το μισθό που καταβάλλεται στα μέσα και στα τέλη κάθε μήνα.
Το ένα είναι φυσικά ανεξάρτητο του άλλου.
Αν ήταν ερωτευμένος με τη δουλειά του , θα έπραττε τα δέοντα.
Θα φρόντιζε να αφυπνίσει τους ανωτέρους του για την αναγέννησή του,
θα αγωνιζόταν να συνεγείρει όλους τους φορείς για την καθαριότητά του,
θα ζητούσε χείρα βοηθείας από όλους τους
αγρυπνούντες πολίτες για την εθελοντική προστασία του.
Και μόνο το τελευταίο να επιτελούσε, θα ήμασταν όλοι όσοι
πονάμε για τα κατάντια του δάσους μας ευχαριστημένοι.
Ποιος ευαισθητοποιημένος άνθρωπος θα αρνιόταν να διαθέσει
λίγο χρόνο από τη ζωή του για μια νυχτερινή περιπολία μέσα στο δάσος,
προκειμένου να αποτρέψει τα ανθρωποειδή που
πετούν κάθε βράδυ μπάζα με τα φορτηγά τους;
Όμως γι' αυτόν πέρα βρέχει!
Ανεύθυνος, χοντρόπετσος και αδιάφορος, το μόνο που τον νοιάζει
είναι να περνάει αυτός καλά κι εμείς... χειρότερα!
Το 'χουμε ξαναπεί : ο ιδιώτης ελληνόγατος έχει μάθει να "αφοδεύει" δημοσίως
και ο ελληνόγατος του δημοσίου να ανέχεται τα κακά του πρώτου...