Γιάννης Κοντός
Πάνω στο ίδιο θέμα
Πάνω στο ίδιο θέμα
Στον Κώστα Μαυρουδή
Συχνά σκέπτομαι τα παλιά μου ρούχα στο πατάρι.
Τα ακούω που μιλούν για μένα.
Μέσα σε στραπατσαρισμένες βαλίτσες αναστενάζουν.
Πολλές νύχτες ακούγεται μουσική και γέλια
-διασκεδάζουν φαίνεται μέσα στη λύπη τους-
μουλιάζουν στο χρόνο, ταλαιπωρούν τις αναμνήσεις,
βυθίζονται στην πραγματικότητά μου.
Δεν θέλουν να ξεχαστούν.
Πολλές φορές φοράω κάποιο και γυρίζω πίσω.
Μπερδεύομαι, μπερδεύεται κι αυτό
και γκρεμιζόμαστε σε άγνωστο μέρος.
Συχνά πάλι τα ξεχνάω εντελώς και μου χτυπάνε την πόρτα
χειμώνα καιρό και ζητάνε ξερό ψωμί και ποίημα.
Λέω να μην τα ξανασκεφτώ, να μην τους ξαναμιλήσω.
Ούτε θα τα δώσω στους φτωχούς.
Καλύτερα μια μέρα να τα κάψω
στην αυλή του παλιού μου σπιτιού.
Οκτώβριος 2007
Περιοδικό Το Δέντρο, τ. 159-160
Χειμώνας 2007-2008
Περιοδικό Το Δέντρο, τ. 159-160
Χειμώνας 2007-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου