ΜΑΙΚΙΟΣ

εις εταίραν Φιλαινίδα

Τι στυγνή; τι δε ταύτα κόμης εικαία, Φιλαινί,
σκύλματα και νοτερών σύγχυσις ομματίων;
μη τον εραστήν είδες έχονθ' υποκόλπιον άλλην;
είπον εμοί΄λύπης φάρμακ' επιστάμεθα.
δακρύεις; ου φης δε; μάτην αρνείσθ' επιβάλληι΄
οφθαλμοί αξιοπιστότεροι.

Παλατινή Ανθολογία (129)

***

στην εταίρα Φιλαινίδα

Γιατί συννεφιασμένη ; Προς τι, Φιλαινίδα,
τα άσκοπα μαλλιοτραβήγματα και τα φουρτουνιασμένα
υγρά σου μάτια;
Μήπως είδες τον εραστή σου αγκαλίτσα μ' άλλην;
Έλα, πες μου, κι εμείς γνωρίζουμε το φάρμακο της λύπης.
Δακρύζεις; Το κάκου προσπαθείς να τ' αρνηθείς.
Τα μάτια είναι πιο αξιόπιστα από τη γλώσσα.