Τι νόημα έχει;

Τι νόημα έχει;

Ο Κοσοβάρος που βαδίζει κάτω από το γιγάντιο πανό με την Αλβανικό αετό
έχει κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος για όσα πρόκειται να συμβούν εντός
της ημέρας στην ταλαιπωρημένη πατρίδα του.
Η προαποφασισμένη από τις ΗΠΑ και τους Ευρωατλαντιστές
ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου είναι γεγονός.
Ένα παλαιό κράτος ακρωτηριάζεται ( Σερβία) και ένα καινούριο κράτος γεννιέται
από το κομμάτι που φεύγει από το σώμα του .
Τα αισθήματα του Κοσοβάρου είναι δικαιολογημένα.
Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονταν και οι πρόγονοί μας του ηρωικού 21,
όταν οι προστάτιδες δυνάμεις έβαζαν την υπηγραφή τους στο Πρωτόκολλο
του Λονδίνου για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Ο παραλληλισμός δεν είναι τυχαίος.
Στη θέση των Βαυαρών στρατιωτικών και των διοικητικών υπαλλήλων που κατέκλυσαν το νεαρό ελληνικό κράτος , η "μαμά" ΗΠΑ και η "νουνά" Ευρώπη των 27 πρόκειται
να στείλουν στο Κόσοβο μία αντίστοιχη δύναμη, για να βάλουν τις βάσεις
για την ομαλή λειτουργία του Κοσοβάρικου κράτους.
Φυσικά όλα τα έξοδα θα τα επωμιστούν οι Ευρωπαίοι πολίτες, μια και η "μαμά"
ξοδεύει ήδη πολλά για την "ειρήνευση" των χωρών σε πολλά σημεία του πλανήτη,
αρχής γενομένης από το μαρτυρικό Ιράκ.
Το θέμα φυσικά και δεν είναι μόνο οικονομικό.
Ο Πούτιν το είπε ωμά: τι νόημα έχει εν έτει 2008 η βίαιη ανεξαρτητοποίηση
μίας περιοχής , όταν αυτή θα παράξει με μαθηματική ακρίβεια ένα ντόμινο
αλυτρωτικών εκρήξεων σε όλο τον κόσμο; Ποιος θα έχει από δω και μπρος το ηθικό
δικαίωμα να αρνηθεί την ανεξαρτησία των Καταλανών και των Γαλικιανών στην Ισπανία, της Σκωτίας, της Ουαλίας και της μισής Ιρλανδίας στην Βρετανία,
της Ουγγρικής μειονότητας στη Ρουμανία και στη Σερβία, των Ελβετικών καντονίων,
των "ανυπότακτων" Παντανών της Βόρειας Ιταλίας, των Σέρβων της Βοσνίας και του Μαυροβουνίου, των Αλβανών της FYROM, των Γερμανών της Τσεχίας και της Πολωνίας;
Και γιατί, θα προσθέσουμε εμείς, αυτή η επιλεκτική ευαισθησία
για μία εθνότητα περιορισμένου αριθμητικού εύρους, όταν
υπάρχουν λαοί πολλών εκατομμυρίων που στενάζουν κάτω από τον
ξένο ζυγό υπό το βλέμμα της απαθούς διεθνούς κοινότητας;
Έχουν λ.χ. μεγαλύτερη βαρύτητα στο "δικαιοκριτικό" τους ζυγό τα δύο εκατομμύρια των Κοσοβάρων από τα είκοσι εκατομμύρια των Κούρδων που στενάζουν κάτω από την Τουρκική μπότα; Γιατί ο αιμοσταγής Θάτσι να φέρει τον τίτλο "μαχητής του απελευθερωτικού στρατού του Κοσόβου", ενώ ο έτερος αιμοσταγής Οτσαλάν να βαφτίζεται "τρομοκράτης"; Μήπως δεν πολέμησαν για τον ίδιο σκοπό, ο καθένας από την πλευρά του, για μία δηλαδή ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα;
Τα ίδια δικαιώματα δεν έχει και ο μαρτυρικός Παλαιστινιακός λαός,
που όλο πατρίδα του τάζουν και πατρίδα δε βλέπει;
Το προτεκτοράτο που θα φέρει από σήμερα το βαρύγδουπο όνομα
"Δημοκρατία του Κοσόβου" θα είναι ένα αλλήθωρο κράτος. Με το ένα μάτι
θα βλέπει ερωτικά την Αλβανία και με το άλλο θα αντικρίζει με λαχτάρα
τους "υπόδουλους" αδελφούς της FYROM.
Ανά πάσα λοιπόν στιγμή θα είναι έτοιμο να ανοίξει
τον ασκό του Αιόλου της Μεγάλης Αλβανίας .
Πώς θα προστατευθούμε τότε από τους μανιασμένους αέρηδες
που θα αρχίσουν να φυσάνε και στη χώρα μας;
Ποιο σχέδιο εθνικής προστασίας έχει στα συρτάρια της η κυβέρνησή μας;
Πολύ φοβάμαι ότι περιμένουμε πολλά από ερασιτέχνες σαν τον Καραμανλή
και την ωραία Ντόρα . Με χαμόγελα και δημόσιες σχέσεις στα διεθνή
διπλωματικά σουαρέ δεν παράγουμε εθνική πολιτική.
Ο Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του...