Ο θάνατος kodokushi απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη
Το «kodokushi», μια ιαπωνική λέξη που σημαίνει «θάνατος μέσα στη μοναξιά», είναι μία από τις πιο συγκλονιστικές και συνάμα θλιβερές πτυχές της σύγχρονης κοινωνίας. Ο όρος περιγράφει τους ανθρώπους που πεθαίνουν εντελώς μόνοι, με τις σορούς τους να ανακαλύπτονται πολύ καιρό μετά τον θάνατό τους, μερικές φορές σε συνθήκες που κάνουν το γεγονός ακόμη πιο τραγικό.
Αυτός ο μοναχικός θάνατος δεν είναι απλώς ένα προσωπικό τραύμα, αλλά μια ηχηρή μαρτυρία της απομόνωσης και της αίσθησης εγκατάλειψης που βιώνουν πολλοί άνθρωποι στην Ιαπωνία -κάτι που συμβαίνει, όμως, και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μπορεί να φαντάζει μακρινό, όμως το kodokushi μας αφορά περισσότερο απ’ όσο ίσως πιστεύουμε.
Στη σημερινή εποχή, όπου η ζωή στις μεγάλες πόλεις συχνά ενθαρρύνει την απομόνωση, πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις μοναξιάς. Η αποξένωση αυτή συχνά μένει αθέατη και ανομολόγητη, καθιστώντας το kodokushi μια σοκαριστική υπενθύμιση του τι μπορεί να σημαίνει το να «πεθαίνεις μόνος».
Πέρα από τον τραγικό χαρακτήρα του, το kodokushi αποτελεί έναν κρυφό δείκτη κοινωνικής αποσύνθεσης που μπορεί να εξαπλώνεται γοργά, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη μιας πιο δεμένης, αλληλέγγυας κοινότητας.
Η άνοδος του kodokushi: Πώς η Ιαπωνία έφτασε εδώ
Ο θάνατος στη μοναξιά δεν είναι τυχαίο γεγονός ούτε προέκυψε από το πουθενά. Το kodokushi είναι η απόρροια μιας κοινωνίας που έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Η ιαπωνική κοινωνία, παραδοσιακά δομημένη γύρω από τις οικογενειακές αξίες και τους ισχυρούς δεσμούς των κοινοτήτων, μεταβλήθηκε απότομα λόγω της οικονομικής άνθισης και της αστικοποίησης. Η οικογένεια, η οποία άλλοτε αποτελούσε το βασικό σύστημα υποστήριξης, φθίνει, καθώς οι νέοι άνθρωποι απομακρύνονται από τις οικογενειακές τους ρίζες, επιλέγοντας να ζουν στις μεγάλες πόλεις, μακριά από τους γονείς και τους συγγενείς τους.
Η Ιαπωνία διαθέτει έναν από τους γηραιότερους πληθυσμούς στον κόσμο, με το 29.3% των κατοίκων της να είναι άνω των 65 ετών. Oι περισσότεροι από αυτούς τους ηλικιωμένους αντιμετωπίζουν συνθήκες μοναξιάς και απομόνωσης.
Η αστικοποίηση και οι απαιτητικοί ρυθμοί ζωής έχουν κάνει την
επικοινωνία ακόμη πιο δύσκολη, ενώ η κοινωνική πίεση για επαγγελματική
επιτυχία και ανεξαρτησία συχνά οδηγεί σε έναν σιωπηλό αγώνα, με
ανθρώπους να αποκόβονται από τις κοινωνικές σχέσεις που κάποτε ήταν δεδομένες.[.................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου