Από την Αγκάθα Κρίστι στον Τεύκρο Μιχαηλίδη – Έξι καλά αστυνομικά βιβλία από την πρόσφατη παραγωγή
Τέσσερα μεταφρασμένα και δύο ελληνικά αστυνομικά βιβλία, οι προτάσεις μας από τις πρόσφατες κυκλοφορίες.
Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρίου
Εγκλήματα στην καρδιά της άνοιξης, της Άγκαθα Κρίστι [Agatha Christie]
Μτφρ.
Θεοδώρα Δαρβίρη, Αναστασία Δεληγιάννη, Κατερίνα Δουρίδα, Χρήστος
Καψάλης, Αύγουστος Κορτώ, Μιχάλης Μακρόπουλος, Χρύσα Θ. Μπανιά, Γιώργος
Μπαρουξής, Χρήστος Μπαρουξής, εκδ. Ψυχογιός
«Η άνοιξη είναι η εποχή που οι μέρες γίνονται μεγαλύτερες και οι νύχτες μικρότερες με το καλοκαίρι να καραδοκεί... Σχέδια εκδίκησης ανθίζουν μαζί με τα λουλούδια στα κλαριά των δέντρων κι ένας περίπατος στην εξοχή ίσως να μην είναι τόσο αθώος όσο φαίνεται».
Μια ακόμα θεματική συλλογή με 12 από τα αμέτρητα διηγήματα που έγραφε η dame Άγκαθα Κρίστι κατόπιν παραγγελίας περιοδικών και εφημερίδων. Αφηγητές των ιστοριών είναι άλλοτε ο Ηρακλής Πουαρό και η μις Μαρπλ, άλλοτε το λιγότερο γνωστό ζεύγος των Τόμι και Τάπενς, κι άλλοτε ερασιτέχνες ήρωες με κοφτερό μυαλό. Τη συλλογή προλογίζει ένα μικρό απόσπασμα από την Αυτοβιογραφία της Κρίστι, με τίτλο «Ο Πιστολάς», στο οποίο η συγγραφέας, με ύφος που θυμίζει τις (μεταγενέστερες, φυσικά) συνεντεύξεις του Χίτσκοκ, εξηγεί με απλά λόγια πώς ο τρόμος μπορεί να εγκατασταθεί στην ψυχή ενός παιδιού και να το βασανίζει ακόμα και μετά την ενηλικίωσή του.
Στη συλλογή διακρίνουμε την αγάπη που έτρεφε η Κρίστι για τα τρένα, καθώς δύο από τα πιο ενδιαφέροντα διηγήματα διαδραματίζονται σε τρένο, το ένα μάλιστα στο διάσημο Οριάν Εξπρές («Έχεις όλα όσα θέλεις»). Η πλοκή των ιστοριών ξετυλίγεται άλλοτε γύρω από φόνους κλειστού δωματίου, κι άλλοτε γύρω από την κλοπή κοσμημάτων και ράβδων χρυσού. Σε όλες πάντως διακρίνουμε την οξυδερκή και διεισδυτική ματιά της Κρίστι στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.
Σαντάιαλ, της Κατριόνα Γουόρντ [Catriona Ward]
Μτφρ. Μαρία Σπαθή, εκδ. Μεταίχμιο
«Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ' την έρημο. Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ' το Σαντάιαλ. Η Ρομπ έχει περάσει όλη της τη ζωή προσπαθώντας να ξεφύγει από το Σαντάιαλ αλλά και από τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας στο οικογενειακό της σπίτι βαθιά στην έρημο Μοχάβε. Τώρα ανησυχεί για την κόρη της, την Κάλι, που συλλέγει μικρά οστά ζώων και μιλάει ψιθυριστά σε φανταστικούς φίλους. Της θυμίζει το σκοτάδι που σκεπάζει την οικογένειά της. Ξέρει πως τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψει. Η Κάλι φοβάται τη μητέρα της, που τη νύχτα σκάβει λάκκους στην πίσω αυλή και διηγείται τρομακτικές ιστορίες από το παρελθόν. Και αρχίζει να πιστεύει πως μόνο μία από τις δυο τους θα φύγει ζωντανή από το Σαντάιαλ».
Μετά το Τελευταίο σπίτι της οδού Νιντλς, η Κατριόνα Γουόρντ ξαναχτυπά με ένα ακόμα ψυχολογικό θρίλερ που διακρίνεται για την πρωτοτυπία του. Για να εισχωρήσει ο αναγνώστης στο σύμπαν της Γουόρντ, καλό θα ήταν να έχει σαν οδηγό τα βιβλία της Σίρλεϊ Τζάκσον και τις ταινίες του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, ώστε να αφεθεί στην ατμόσφαιρα του παράλογου τρόμου που χτίζει σταδιακά η συγγραφέας.
Η Ρομπ, μια γυναίκα με φορτισμένο παρελθόν, ζει μαζί με τη δυσλειτουργική οικογένειά της σε ένα ήσυχο προάστιο των ΗΠΑ. Κανείς στο βιβλίο, ούτε η Ρομπ ούτε ο άπιστος και κακοποιητικός σύζυγός της, ο Ερβ ούτε οι δύο κόρες της, δεν είναι συμπαθής. Η Γουόρντ, σε αντίθεση απ’ αυτό που συνηθίζεται στα ψυχολογικά θρίλερ, ξεσκεπάζει τις παθογένειες όλων των ηρώων και των ηρωίδων της, χωρίς να τους βρίσκει δικαιολογίες.
Όταν η μεγάλη κόρη της Ρομπ, η δωδεκάχρονη Κάλι, αποπειράται να δολοφονήσει τη μικρή αδερφή της, Άννι, με φάρμακα για διαβητικούς, η Ρομπ την παίρνει για ένα ταξίδι στην έρημο Μοχάβε όπου μεγάλωσε η ίδια σε μια κοινότητα χίπηδων. Η Κάλι συνομιλεί με φαντάσματα και νεκρά ζώα, όσο η Ρομπ προσπαθεί να ξεφύγει από τις αλλόκοτες αναμνήσεις του Σαντάιαλ, του Ηλιακού Ρολογιού που έχει δώσει το όνομά του στο αγρόκτημα.
Η αφήγηση της Ρομπ εναλλάσσεται με την αφήγηση της Κάλι, καθώς και αποσπάσματα από ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που γράφει η Ρομπ στον ελεύθερο χρόνο της. Και οι δύο αφηγήτριες είναι αναξιόπιστες, όπως θα αντιληφθούμε σύντομα. Τι έχει βιώσει η Ρομπ και πώς η πρωτότοκη κόρη της το αντιλαμβάνεται διαισθητικά; Γιατί η Κάλι φοβάται τόσο πολύ τη μητέρα της; Με απανωτές αναδρομές στο παρελθόν, το κουβάρι αρχίζει να ξεδιαλύνεται αλλά η πλοκή δεν παύει να εκπλήσσει και τρομάζει τον αναγνώστη με τις διαρκείς ανατροπές και αποκαλύψεις της.
Μια προειδοποίηση μόνο: όσοι αγαπούν τα σκυλιά, καλό θα είναι να αποφύγουν το συγκεκριμένο βιβλίο.
Στο χακί, του Φίλιπ Κερ [Philip Kerr]
Μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Κέδρος
«Κούβα 1954 “Δεν δουλεύει κανείς για τους εχθρούς του, εκτός κι αν έχει ελάχιστες εναλλακτικές ή καμία απολύτως”, υποστηρίζει ο Μπέρνι Γκούντερ. Είμαστε στα 1954 και ο Μπέρνι βρίσκεται στην Κούβα. Επειδή θέλει να αποφύγει άλλη μία από τις ριψοκίνδυνες αποστολές που του αναθέτει ο Μάγιερ Λάνσκι, αποφασίζει να φύγει από το νησί με ένα σκάφος και συντροφιά μια γυναίκα. Το Αμερικανικό Ναυτικό όμως, σε μια περιπολία, ανακαλύπτει την ταυτότητά του και ο Μπέρνι καταλήγει σε ένα μέρος που του είναι γνώριμο – ένα κελί φυλακής. Ύστερα από εξαντλητικές ανακρίσεις τον φυλακίζουν στη Νέα Υόρκη και έπειτα τον στέλνουν πίσω στο Βερολίνο, πάλι σε ένα κελί, κάνοντάς του την πρόταση: Δούλεψε για τη γαλλική αντικατασκοπεία ή σε κρεμάμε για φόνο. Η νέα αποστολή είναι απλή: θα συναντήσει τους αιχμαλώτους που επιστρέφουν στη Γερμανία προκειμένου να εντοπίσει ανάμεσά τους έναν Γάλλο εγκληματία πολέμου ο οποίος ανήκε στα γαλλικά Ες Ες και παριστάνει πως είναι Γερμανός αξιωματικός της Βέρμαχτ. Οι Γάλλοι θέλουν πάση θυσία να βρουν τα ίχνη του και να τον συλλάβουν. Όμως το παρελθόν του Μπέρνι ως αιχμαλώτου στη Ρωσία θα τον στοιχειώσει – με τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει. Το μυθιστόρημα Στο χακί διαδραματίζεται στην Κούβα, σε ένα ρωσικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, στο Παρίσι και στο Βερολίνο και καλύπτει χρονικά την περίοδο από το 1930 έως το 1950».
Το χακί είναι το έβδομο βιβλίο από τα δεκατέσσερα του Κερ με ήρωα τον Μπέρνι Γκούντερ, αλλά αναφέρεται στις εμπειρίες του ήρωα πριν, κατά και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έλεγε κανείς ότι παίζει ρόλο prequel και συγχρόνως sequel αυτών που θα διάβαζε ο αναγνώστης που αγόραζε τα βιβλία του με τη σειρά κυκλοφορίας τους. Όσο για μας, τους Έλληνες αναγνώστες, θα πάθουμε μια ακόμα τρικυμία εν κρανίω, αφού τα βιβλία του μεταφράστηκαν χωρίς καμία λογική σειρά (αλλά και με τη σωστή σειρά να είχαν μεταφραστεί, πάλι θα μπερδευόμασταν. Αχ κύριε Κερ, πόσο μας βασανίσατε άθελά σας).
Η ιστορία ξεκινάει στην Κούβα, όπου ο Μπέρνι δουλεύει για τον Μάγιερ Λάνσκι, τον γνωστό ως «Λογιστή της Μαφίας» και θεμελιωτή του οργανωμένου εγκλήματος στις ΗΠΑ μαζί με τον Λάκι Λουτσιάνο. Όταν το αμερικανικό λιμενικό τον συλλαμβάνει καθώς προσπαθεί να φτάσει στην Αϊτή, θα τον στείλει από την Κούβα στο Κάστρο Ουίλιαμς, τις φυλακές του στρατού ξηράς στη Νέα Υόρκη. Μετά από την κακοποίησή του από τους Αμερικανούς ανακριτές του που στο πρόσωπό του βλέπουν έναν ναζί, ο ήρωάς μας θα απελαθεί στη Γερμανία όπου καταζητείται για φόνο, και θα ανακριθεί από πράκτορες του FBI, με απώτερο σκοπό να τους βοηθήσει να συλλάβουν τον διαβόητο Έριχ Μίλκε.
Η πλοκή κάθε άλλο παρά γραμμική είναι, αφού από την Κούβα του 1954, η ιστορία γυρίζει στο Μινσκ του 1941, και με ένα ακόμα άλμα προς τα πίσω φτάνει ως τη Γερμανία του 1931. Και κατόπιν, στη Γαλλία του 1940, στη Γερμανία και τη Ρωσία του 1945-1946, και ξανά πάλι στη Γερμανία του 1954. Αν όλα αυτά σας μοιάζουν μπερδεμένα, δεν θα διαφωνήσω ότι είναι πράγματι, αλλά ο Κερ χειρίζεται τις αναδρομές με μαεστρία για να πετύχει το στόχο του, που εικάζω ότι ήταν να αποδείξει ότι η φρίκη του πολέμου είναι ίδια όσον κι αν ο σκοπός είναι «ιερός», και σ’ αυτό ποσώς διαφέρουν τα καθεστώτα της ανατολής και δύσης. Παντού ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αφού όλοι αδιαφορούν για τον Άνθρωπο παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις.
Εμφανώς επηρεασμένος από τον Τζον ΛεΚαρέ και τον Γκράχαμ Γκριν, ο Κερ καταθέτει ένα magnum opus που δένει άψογα το κατασκοπικό είδος με το αστυνομικό ύφος. Ο Μπέρνι Γκούντερ θυμίζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά τον Φίλιπ Μάρλοου του Ρέιμοντ Τσάντλερ, με το βιτριολικό κι αυτοσαρκαστικό χιούμορ του και την πίστη του στις δικές του, αυστηρά προσωπικές ηθικές αξίες.
Το μυστικό λιμάνι, της Μαρία Ορούνα [María Oruña]
Μτφρ. Ειρήνη Γεούργα, εκδ. Διόπτρα
«Ο νεαρός Όλιβερ αφήνει πίσω του το Λονδίνο και μια οδυνηρή απώλεια, κι έρχεται στη μικρή παραθαλάσσια πόλη Σουάνθες της Καντάμπρια, όπου έχει κληρονομήσει ένα παλιό αρχοντικό, τη Βίλα Μαρίνα. Σκοπεύει να το μετατρέψει σε μικρό ξενοδοχείο και να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή του. Τα σχέδιά του ανατρέπονται, όμως, όταν οι εργασίες της ανακαίνισης φέρνουν στο φως το μουμιοποιημένο πτώμα ενός μωρού. Έπειτα από αυτή τη μακάβρια ανακάλυψη, αρχίζουν να σημειώνονται φόνοι στην περιοχή, και τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έρευνας δείχνουν πως δεν πρόκειται για σύμπτωση. Η έπαυλη κρύβει εδώ και χρόνια ένα μυστικό, και τώρα κάποιος θα κάνει τα πάντα για να μην αποκαλυφθεί. [......................................................................................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου