Lucio Battisti - I giardini di marzo - Οι κήποι του Μαρτίου(1972)

I giardini di Marzo – Οι κήποι του Μαρτίου

Το καροτσάκι περνούσε και ο άνθρωπος εκείνος φώναζε «παγωτά»
στις 21 του μήνα τα χρήματά μας είχαν ήδη τελειώσει
σκεφτόμουν τη μητέρα μου και θυμόμουν τα φορέματά της
το πιο όμορφο ήταν μαύρο, με λουλούδια που δεν είχαν ακόμα μαραθεί

Στην έξοδο του σχολείου παιδιά πουλούσαν βιβλία
καθόμουν εκεί κοιτάζοντάς τα, ψάχνοντας να βρω το κουράγιο να τα μιμηθώ
έπειτα ηττημένος επέστρεψα για να παίξω με τα σαράκια του μυαλού
και το βράδι στο τηλέφωνο με ρωτούσες γιατί δε μιλώ

Ποια χρονιά είναι; Ποια μέρα είναι;
Αυτή είναι η στιγμή να ζήσω μαζί σου
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουνε πια
Κι έχω στην ψυχή μου, στο βάθος της ψυχής μου
Απέραντους ουρανούς και απέραντη αγάπη
Κι ύστερα ακόμη περισσότερη αγάπη, αγάπη για σένα
Ποτάμια γαλάζια, λόφους και λιβάδια
Όπου τρέχουνε γλυκύτατες οι δικές μου μελαγχολίες
Το σύμπαν βρίσκει τη θέση του μέσα μου
Μα το κουράγιο εκείνο να ζω, εκείνο πλέον δεν υπάρχει.

Οι κήποι του Μαρτίου ντύθηκαν με καινούργια χρώματα
κι οι νέες γυναίκες αυτό το μήνα ζουν καινούργιες αγάπες
περπατούσες πλάι μου και ξαφνικά είπες «Εσύ πεθαίνεις…»
«αν με βοηθήσεις είμαι σίγουρη ότι θα το ξεπεράσω»
μα ούτε μια λέξη να ξεδιαλύνει τις σκέψεις μου
συνέχισα να περπατώ αφήνοντάς σε πίσω, αρτίστα του χθες

Ποια χρονιά είναι; Ποια μέρα είναι;
Αυτή είναι η στιγμή να ζήσω μαζί σου
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουνε πια
Κι έχω στην ψυχή μου, στο βάθος της ψυχής μου
Απέραντους ουρανούς και απέραντη αγάπη
Κι ύστερα ακόμη περισσότερη αγάπη, αγάπη για σένα
Ποτάμια γαλάζια, λόφους και λιβάδια
Όπου τρέχουνε γλυκύτατες οι δικές μου μελαγχολίες
Το σύμπαν βρίσκει τη θέση του μέσα μου
Μα το κουράγιο εκείνο να ζω, εκείνο πλέον δεν υπάρχει.

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Ν. Καρεμφύλλης
(Πηγή μετάφρασης: e-keimena.gr)