Πάουλ Κλέε: ο καλλιτέχνης που συνέβαλε στη διαμόρφωση των περισσότερων καλλιτεχνικών τάσεων της μοντέρνας τέχνης του 20ού αιώνα

Πάουλ Κλέε γεννήθηκε στις 18 Δεκέμβρη 1879 στο Μύνχενμπουζε της Ελβετίας, όμως πάντοτε θεωρείτο ως Γερμανο-ελβετός, καθώς δεν είχε καταφέρει να πάρει την ελβετική υπηκοότητα παρά μόνο μετά θάνατον. Τα έργα του αποτέλεσαν σημείο αναφοράς σε πολλαπλά καλλιτεχνικά κινήματα, όπως τον κυβισμό, σουρεαλισμό, εξπρεσιονισμό, οριενταλισμό, την ανερχόμενη αρχιτεκτονική και εν γένει καλλιτεχνική μέθοδο του μπάουχαους, ενώ εντυπωσιακή ήταν και η υπόγεια σύνδεση που είχε με τη μουσική, την οποία αγαπούσε από μικρό παιδί και προς τα εκεί προσανατολιζόταν. 
Το ύφος του είναι αρκετά απροσδιόριστο, ενώ αρχικά ζωγράφιζε μόνο σε άσπρο και μαύρο, θεωρώντας πως δε θα γίνει ποτέ ζωγράφος. Όμως, κομβικής σημασίας θεωρείται το ταξίδι του στην Τυνησία το 1914, όπου θαμπώθηκε από τα έντονα χρώματα, τα οποία και άρχισε να εντάσσει σταδιακά στη δική του «παλέτα», η οποία περιλάμβανε αφηρημένες μορφές, ολοένα και λιγότερη προσκόλληση στη μορφή και έντονο συναίσθημα είτε αυτό σήμαινε κάποιο υφέρπον χιούμορ, ποιητική διάθεση, ειρωνεία ή ακόμη και μελαγχολία.
Από τη δεκαετία του ’20 και μετά, αρχίζει να διδάσκει σε πανεπιστήμια και σχολές αλλά και ν’ασχολείται με το μπάουχαους, πρώτα στη Βαϊμάρη και έπειτα στο Ντεσάου, μέχρι και την άνοδο των ναζί στην εξουσία, οι οποίοι φυσικά έκριναν τη δουλειά του Κλέε ως «ανήθικη». Καθόλου παράξενο, μιας και εκτός του έντονου προοδευτισμού που αποπνέουν τα έργα του, ο ίδιος είχε εβραϊκή καταγωγή οπότε ήταν θέμα χρόνου να εκδιωχθεί από τη Γερμανία. Βρήκε καταφύγιο στη Βέρνη, όπου και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του πάσχοντας από Σκληρόδερμα, μια σπάνια ασθένεια του δέρματος. Οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε λόγω της υγείας του, αλλά και λόγω τις ζοφερής κατάστασης σε ολόκληρη την Ευρώπη με την άνοδο των ολοκληρωτικών καθεστώτων, αντικατοπτρίστηκαν στα τελευταία του έργα.
Πέθανε στις 29 Ιουνίου 1940 στην Ελβετία. Εκείνη την περίοδο είχε κάνει αίτηση να γίνει κι επίσημα δημότης της Βέρνης, το οποίο αν κι απορρίφθηκε αρχικά, έγινε δεκτό μετά θάνατον. Ο Κλέε άφησε πίσω του, περίπου 9.000 έργα, με ακόμη μεγαλύτερη κληρονομιά την ελευθεριακή έμπνευση που παρείχε σε ανθρώπους απ’όλα τα φάσματα της τέχνης.
Πηγή popaganda.gr

Πάουλ Κλέε - Βικιπαίδεια