"ΣΕΣΟΥΑΡ",
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
*Σεσουάρ για δολοφόνους - Βικιπαίδεια
Θεατρικός τίτλος: Σεσουάρ για δολοφόνους (1ος χρόνος)Είδος: Κωμωδία
Θέατρο: Αποθήκη
Πρεμιέρα: 27 Οκτωβρίου 1999
Περίοδοι παραστάσεων: 1999-2000
Τόπος: Αθήνα
Συγγραφέας: Bruce Jordan , Marilyn Abrams
Διασκευή: Θοδωρής Πετρόπουλος (II)
Μετάφραση:
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης
Σκηνικά: Γιώργος Ασημακόπουλος (II)
Κοστούμια: Γιώργος Ασημακόπουλος (II)
Φωτισμοί:
Ηθοποιοί: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης (Τόνυ Λέπουρας) , Ματθίλδη Μαγγίρα (Σόφη) , Κώστας Κόκλας (Λεωνίδας Πέτροβας) , Υρώ Μανέ (Άντα Χατζηπατέρα) , Τόνυ Άντονυ (Σταύρος Σταυράκος) , Σταύρος Νικολαϊδης (Παναγιώτης)
Σχόλια/Πλοκή: Σ' ένα κομμωτήριο συναντώνται οι ετερόκλητοι ήρωες του έργου, που όλοι τους είναι ύποπτοι για φόνο. Ποιός είναι όμως ο αληθινός δολοφόνος; Κάθε βράδυ ένα διαφορετικό φινάλε προκύπτει σε συνεργασία με τους θεατές.
Βρισκόμαστε στο κομμωτήριο του Τόνυ. Η βοηθός-πιστολάκι είναι η Σόφη και στο κομμωτήριο εμφανίζονται η αριστοκράτισσα κυρία Άντα Χατζηπατέρα, ο ζεν πρεμιέ, μικροαπατεώνας Λεωνίδας Πέτροβας και ο βαφέας (undercover αστυνομικός) Σταύρος Σταυράκος με τον βοηθό του Παναγιώτη. Πάνω από το κομμωτήριο μένει μια μεγάλη σολίστ, η Αμαλία Τσαλίκογλου, που ενοχλεί τους πάντες γιατί παίζει πιάνο πολύ δυνατά (δεν εμφανίζεται καθόλου στο έργο). Κατά τη διάρκεια της παράστασης δολοφονείται. Όλοι. πλην των δυο αστυνομικών, είναι ύποπτοι καθώς είχαν και το κίνητρο και την ευκαιρία να σκοτώσουν την γυναίκα.
Πριν το διάλειμμα της παράστασης ο αστυνομικός Σταύρος Σταυράκος ανακοινώνει πως το κοινό θα ανακρίνει τους υπόπτους. Έτσι και γίνεται. Ο αστυνομικός συντονίζει την ανάκριση και η παράσταση μεταφέρεται στην πλατεία. Οι ηθοποιοί σχολιάζουν με εύστοχες ατάκες τις ερωτήσεις και τα σχόλια των θεατών. Όταν η "ανάκριση" ολοκληρώνεται το κοινό καλείται να ψηφίσει ποιον θεωρεί ως ένοχο για την δολοφονία. Ανάλογα με το ποιον ψηφίζει το κοινό ο ηθοποιός εμφανίζεται και ως ένοχος στο τέλος και ομολογεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου